به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، غضنفري در ابتدا ديدگاه‌هايش را درباره جايگاه و ادبيات مردم‌پسند در جريان ادبيات معاصر با اتكا به تئوري «گوته» اين‌گونه بيان كرد: هر اندازه ارگان‌ها و مخلوقات در معناي عام، ساده‌تر يا تكامل‌نيافته‌تر باشند، اجزاي تشكيل‌دهنده آن‌ها به هم شباهت بيشتري خواهد داشت و هر اندازه خاص‌تر باشند، اجزا از شباهت دور مي‌شوند. 

وي در ادامه افزود: «رودلف اشتاينر» نيز در اين راستا موضوع ديگري را مطرح مي‌كند. طبق نظر او در جامعه عامي، گفتمان‌ها مشابه همند، ولي در جامعه خردورز، چون انديشه‌ها متفاوتند، نوآوري‌ها بيشتر خواهند بود. از اين رو بايد گفت كه شايد تمايز قايل شدن براي جامعه، امري منطقي نباشد. 

غضنفري در ادامه با اشاره به نقش نگاه روشنفكران به جامعه توضيح داد: براساس اين مبحث براي جامعه علمي بايد خردورزانه نوشت و هدف روشنفكر بايد خردمند كردن باشد. واضح است كه براي تحقق جامعه خردورزانه، بايد عادي‌ترين مسايل نيز مطرح و بيان هنري و علمي پيدا كنند و اتفاقي كه در دیگر کشورها افتاده اين است كه جامعه عادي، آرام آرام خردورز شده است.
 
اين مدرس دانشگاه تصريح كرد: تمام تلاش نويسنده و روشنفكر بايد اين باشد كه از عادي‌ترين امور زندگي آگاهي يابد و به گونه‌اي بنويسد كه جامعه از تفكر عامي خارج شود.

اين مترجم زبان آلماني در پاسخ به اين سوال كه «چرا برخي فكر مي‌كنند روشنفكر نبايد نسبت به قشر عادي جامعه مسووليت داشته باشد»گفت: در جامعه سالم جلوي جريان‌هاي ادبي گرفته نخواهد شد.‌ روشنفكر در جامعه توسعه‌يافته هدفمند مي‌نويسد و الگوهاي آن‌ها در همه بخش‌ها، ‌اعم از صنعت و اقتصاد نيز مطرح‌اند. بر اين مبنا، اين جوامع ‌به سه اصل حيات انديشه، حيات عدالت و حيات اقتصادي و رفاه توجه دارند و روشنفكران در اين روند مانند هدايتگرند.

وي تصريح كرد: در صورتي كه اثري بيانگر واقعيات زندگي و رفاه و آزادي باشد، حتي اگر ساده و عادي بيان شده باشد، نبايد از سوي روشنفكر، تخطئه يا رد شود و حتي بايد موجب خوشحالي شود.
 
عضنفري همچنين اضافه كرد: واقعيت اين است كه عده‌اي نمي‌توانند ببينند كه در جامعه يك سري كار توليد مي‌شود كه مورد توجه مردم است و بر جامعه تاثير مي‌گذارد. به اعتقاد من اظهار نظر بر مبناي كينه و خصومت در اين مساله، به ضرر جريان‌هاي ديگر ادبي است.
 
وي گفت: موضوع ديگر آن است كه عده‌اي از روشنفكران نيز در مقابل آثار جوانان يا انديشه‌هاي نيز موضع‌گيري مي‌كنند يا جوانان را جدي نمي‌گيرند. ولي در نهايت بايد اين مساله را پذيرفت كه وقتي طيف وسيعي از مردم از يك اثر لذت مي‌برند، نمي‌توان آن را رد كرد. 

اين مترجم در پايان يادآور شد: بهتر است در نهايت به اين ديدگاه برسيم كه بگذاريم جامعه با توليداتي آزاد به رشد خود ادامه دهد و براي علم و هنر مانع ايجاد نكنيم، چرا كه اثر با ارزش جايگاه خود را در جامعه به‌دست خواهد آورد.