به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از سايت خبري اسليت فرانسه، درباره مرگ كامو تاكنون چنین تلقی می شد كه او در تاريخ 4 ژانويه 1960 در راه سفر از منطقه لورمارن از ناحيه توريستي كوت دآزور در جنوب شرقي فرانسه همراه ميشل گاليمار دوست و ناشر آثارش با راننده ماشين 355 اسب بخاري فاسل وگا به درختان كنار جاده برخورد كرد. آلبر كامو بر اثر اين حادثه درگذشت و ميشل گاليمار نیز پس از گذشت چند روز بر اثر شدت جراحات جانش را از دست داد.
در 50 سال گذشته ماجرا به همين صورتجلسه رسمي درباره مرگ كامو خاتمه يافته بود تا اينكه كورير دلا سرا از ملاقاتي بين استاد دانشگاهي در ايتاليا به نام جيوواني كاتلي و خانم ماريا زابرانووا همسر يان زابرانا، شاعر و مترجم اهل چك سخن گفته كه مي‌تواند علامت سوال برجسته و تأمل برانگيزي درباره اين ماجرا در اذهان عمومي ايجاد كند.
بحث اين دو بر سر مجله‌اي به نام «همه يك زندگي» كه از سوي همسر زابرانا به پاس زحمات و خدمات ادبي‌اش به ترجمه آثار روسي و انگليسي منتشر مي‌شود، منجر به يافتن بخش ترجمه‌نشده‌اي از كتابي درباره كامو به قلم يان زابرانا شد. كاتلي به بخشي حذف‌شده و ترجمه‌نشده از اين كتاب اشاره مي‌كند كه سرانجام ماريا زابرانووا آن را پيدا كرده و روزنامه كورير دلا سرا آن را منتشر كرده است:
«چيزهاي بسيار عجيبي از دهان فردي كه چيزهاي بسياري مي‌داند و منابع بسيار مطلعي در دست دارد شنيده‌ام. به نظر او، حادثه‌اي كه در سال 1960 به قيمت جان آلبر كامو تمام شد از سوي سرويس جاسوسي اتحاد جماهير شوروي ترتيب داده شده بود. آنها با وسيله خاصی به لاستيك ماشين آسيب زده بودند تا با سرعت بالاي چرخ، سوراخ و پاره پاره شود. اين دستور شخصا از سوي وزير شپيلوف در واكنش به مقاله‌اي به قلم كامو در مارس 1957 در مجله فرانك-تيرور كه در آن به وزير امور خارجه شوروي حمله كرده بود، صورت گرفت. در آن مقاله كامو به روشني از ديميتري شيپلوف درباره حوادث لهستان نام مي‌برد...»
اين گفتگوي محرمانه بين زابرانا و فرد ناشناس در سال 1980 سه سال پيش از مرگ يان زابراناي اهل چك و 23 سال پس از حمله كامو به «كشتارهاي شيپلوف» انجام شده بود. يك سال پس از نام بردن از شيپلوف درباره ماجراهاي كشتار سربازان و افسران لهستاني به دستور استالين و نقش قابل توجه ديميتري شيپلوف در اين ماجرا توسط كامو، نويسنده «بيگانه» و «طاعون» به طور علني نيز به حمايت از بوريس پاسترناك، نويسنده «دكتر ژيواگو» و مخالف شوروي پرداخته بود.
در پايان مقاله نيز كورير دلا سرا اينگونه نتيجه مي‌گيرد: «شواهد كافي وجود دارد كه مسكو دستور قتل كامو را صادر كرده است، آن هم به شيوه بسيار حرفه‌اي توسط عوامل KGB».
در 50 سال گذشته ماجرا به همين صورتجلسه رسمي درباره مرگ كامو خاتمه يافته بود تا اينكه كورير دلا سرا از ملاقاتي بين استاد دانشگاهي در ايتاليا به نام جيوواني كاتلي و خانم ماريا زابرانووا همسر يان زابرانا، شاعر و مترجم اهل چك سخن گفته كه مي‌تواند علامت سوال برجسته و تأمل برانگيزي درباره اين ماجرا در اذهان عمومي ايجاد كند.
بحث اين دو بر سر مجله‌اي به نام «همه يك زندگي» كه از سوي همسر زابرانا به پاس زحمات و خدمات ادبي‌اش به ترجمه آثار روسي و انگليسي منتشر مي‌شود، منجر به يافتن بخش ترجمه‌نشده‌اي از كتابي درباره كامو به قلم يان زابرانا شد. كاتلي به بخشي حذف‌شده و ترجمه‌نشده از اين كتاب اشاره مي‌كند كه سرانجام ماريا زابرانووا آن را پيدا كرده و روزنامه كورير دلا سرا آن را منتشر كرده است:
«چيزهاي بسيار عجيبي از دهان فردي كه چيزهاي بسياري مي‌داند و منابع بسيار مطلعي در دست دارد شنيده‌ام. به نظر او، حادثه‌اي كه در سال 1960 به قيمت جان آلبر كامو تمام شد از سوي سرويس جاسوسي اتحاد جماهير شوروي ترتيب داده شده بود. آنها با وسيله خاصی به لاستيك ماشين آسيب زده بودند تا با سرعت بالاي چرخ، سوراخ و پاره پاره شود. اين دستور شخصا از سوي وزير شپيلوف در واكنش به مقاله‌اي به قلم كامو در مارس 1957 در مجله فرانك-تيرور كه در آن به وزير امور خارجه شوروي حمله كرده بود، صورت گرفت. در آن مقاله كامو به روشني از ديميتري شيپلوف درباره حوادث لهستان نام مي‌برد...»
اين گفتگوي محرمانه بين زابرانا و فرد ناشناس در سال 1980 سه سال پيش از مرگ يان زابراناي اهل چك و 23 سال پس از حمله كامو به «كشتارهاي شيپلوف» انجام شده بود. يك سال پس از نام بردن از شيپلوف درباره ماجراهاي كشتار سربازان و افسران لهستاني به دستور استالين و نقش قابل توجه ديميتري شيپلوف در اين ماجرا توسط كامو، نويسنده «بيگانه» و «طاعون» به طور علني نيز به حمايت از بوريس پاسترناك، نويسنده «دكتر ژيواگو» و مخالف شوروي پرداخته بود.
در پايان مقاله نيز كورير دلا سرا اينگونه نتيجه مي‌گيرد: «شواهد كافي وجود دارد كه مسكو دستور قتل كامو را صادر كرده است، آن هم به شيوه بسيار حرفه‌اي توسط عوامل KGB».
نظر شما