به گزارش خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا) به نقل از المجله، اين كتاب علاوه بر آن كه تحليلی متمايز از انقلاب مصر و مقدمات آن ارايه می‌دهد به پيش‌زمينه‌ها و توضيحاتی خاص از نظام سابق مصر پرداخته و وضعيت و شرايط عمومی برای انفجار خشم مردم مصر عليه نظام حكومتی‌شان در قالب انقلاب را بررسی می‌كند.
نويسنده معتقد است هيچ كس در مصر وقوع انقلاب را پيش‌بينی نمی‌كرد و زمانی كه انقلاب تونس روی داد و زين‌العابدين بن علی سرنگون شد، سران حكومت مصر در بستری از حرير به خواب رفته بودند.
نويسنده می‌گويد: نه فقط سران حكومت مصر بلكه محافل رسمی و رسانه‌ای غرب هم معتقد بودند انقلاب تونس به مصر سرايت نخواهد كرد.
او می‌گويد: حتی خوشبينانه‌ترين ديدگاه‌ها نسبت به حركت مردم مصر و صاحبان گرايش‌هاي اصلاح‌طلبانه و حتی كسانی كه شمه‌ای تمايلات انقلابی داشتند نيز چنين انقلابی را پيش‌بينی نمی‌كردند.
وحيد عبدالمجيد اين حالت را به نااميدی انباشته بر نسل‌های مختلف مصری كه اعتماد بسيار كمی به قدرت ايجاد تغيير داشتند، نسبت مي‌دهد.
اين كتاب در 240 صفحه شامل يك مقدمه و سه فصل تأليف شده است. در فصل اول نويسنده از ويژگی‌های بسته بودن باب اصلاحات و گشايش راه‌های فساد در نظام سابق مصر سخن می‌گويد. نويسنده از تجربه اصلاحات قانون اساسی به عنوان يكی از دلايل اثباتی خود برای اصرار نظام سابق بر بسته نگاه‌داشتن باب اصلاحات ياد می‌كند.
وی معتقد است شرط اساسی برای هرگونه اصلاح تدريجی، طرح‌ريزی برنامه زمانی مشخص و بادقت است كه اساساً چنين چيزی در اصلاح مواد قانون اساسی در نظام سابق ديده نشد و اين دليلی بر آن است كه نظام خواهان اصلاحات حقيقی و جدی نبود.
در ارتباط با فساد در مصر كه نويسنده آن را مقدمه‌ای برای انقلاب می‌داند، از قدرت مطلق مبارك طبق مواد قانون اساسی ياد می‌كند كه بر اساس آن بر قوای مجريه، مقننه و قضاييه مسلط بود. اين ويژگی سبب شد كه در نبود نهادهای فعال در اين عرصه، مبارك تمام اركان قدرت را در اختيار داشته باشد. در اين شرايط اشخاص نزديك وی همچون پسرش وارد عرصه شدند.
در همين جا نويسنده به جمال مبارك و چيده شدن مقدمات برای جانشينی وی اشاره كرده و می‌گويد: رويكرد اقتصاد ليبرالي كه جمال مبارك با شعار "فكر جديد" آن را مطرح می‌كرد چيزی جز گذاشتن سرپوش بر پيوند قدرت و ثروت نبود.
نويسنده به نمونه‌های آشكاری از فساد و ظلم و ستم به ملت مصر و وضعيت بد سياسی و احساس عمومی به شكست و فروپاشی ملی در همه سطوح پرداخته است و به گزارش سازمان ملل از توسعه انسانی در مصر در سال 2010 اشاره می‌كند؛ گزارشی كه تصويری مبهم از "جوان مصری" ارائه می‌دهد ولی نظام مصر مانند ديگر گزارش‌ها، توجهی به آن نمی‌كند. همين جوانان در حركتی پيش‌بينی نشده در قالب "جوانان اينترنت" و حركت 6 آوريل آتش انقلاب را روشن كردند.
نويسنده در قسمتی از كتاب به بقايای به جای مانده از نظام سابق و شركای مبارك در پيوند قدرت و ثروت هم اشاره، و خطر تأثير آنها بر تغيير مسير انقلاب و بنای عادلانه مصر جديد را گوشزد می‌كند.
نويسنده در تحليل خود از آينده اين انقلاب در سايه بقايای نظام سابق، تأكيد می‌كند كه اجرای انتخابات پارلمانی سريع زمينه را برای حضور اين افراد كه باقی‌ماندگان همان نظام‌اند فراهم می‌كند تا وارد فضای سياسی جديد شوند. از اين رو عبدالمجيد خواهان آن است كه انتخابات مجلس بعد از انتخابات رياست جمهوری و بازتشكيل كميته عالی انتخابات برگزار شود و وزارت كشور از ايفاي هرگونه نقشي در اين فرايند، منع شود.
كتاب "انقلاب 25 ژانويه" نوشته دكتر وحيد عبدالمجيد در 240 صفحه از سوی انتشارات الاهرام مصر منتشر شده است. اين كتاب در ماه‌های اخير دو نوبت چاپ را پشت سر گذاشته است.
شنبه ۷ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۲:۵۹
نظر شما