به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ «بچه زرنگ» انیمیشن جذاب زیبا و بسیار جالبی است که می‌تواند در گیشه مانند فیلشاه محصول قبلی حامد جعفری تهیه کننده آن موفق باشد. بچه زرنگ با استفاده از المان های ایرانی مذهبی توانست به نوعی مذمت هالیوود را بکند. هرچند خود در تکنیک انیمیشنی از تکنیک سه بعدی انیمیشن که از تکنیک های به‌روز هالیوود است استفاده می‌کند.
 یکی از عوامل جذاب این انیمیشن همین پیشرفت در تکنولوژی و تکنیک اجرایی کار است. آنچه در انیمیشن‌های دیگر ایرانی ضعیف تر به نظر می‌رسد.

بچه زرنگ با استفاده از داستانی روان و روایتی ساده می‌تواند مخاطب را همراه با موسیقی مناسب و شعر و طراحی شخصیت تا پایان با خود همراه کند. یکی از نقاط قوت بچه زرنگ دوبله بسیار خوب شخصیت‌های کارتونی است. صدای مناسب میرطاهر مظلومی بر روی شخصیت چنگیز، هومن حاجی عبداللهی به جای شخصیت ببری یا همان ببر مازندران از نمونه های خوب دوبله این انیمیشن موفق است. همینطور صداگذاری عالی فیلم چیزی که در خیلی از انیمیشن ها نقطه ضعف آنها محسوب می‌شود. بچه زرنگ با استفاده از داستان روح جنگل چیزی که ما در یکی از انیمه‌های ژاپنی دیده‌ایم و پیوند آن به داستان ضامن آهو امام رضا توانسته فیلمی با المان های ایرانی ارائه دهد.

بچه زرنگ یقینا اقتباس نیست. داستان امام رضا ع داستانی است که در قسمتی از کار آمده با استفاده از کمی از یک داستان معروف در یک فیلم نمی‌توان آن را اقتباس نامید برخلاف ادعای سازندگان فیلم،‌ وقتی شما خط اصلی داستان اصلی داستان را از یک داستان یا فیلم یا هر واقعیتی می گیرید به آن اقتباس می‌گوید اما وقتی قسمتی از یک داستان معروف را با داستان خودتان ترکیب می‌کنید این اقتباس نیست.
 
سازندگان بچه زرنگ به واقع مانند نام فیلم زرنگ هستند. آنها با زرنگی از مسائلی مانند انقراض ببر مازندران، روح جنگل(انیمه ژاپنی) و جریان ضامن آهو(روایت مذهبی) ترکیبی زیبا ساخته اند که یقینا در نبود فیلم های مناسب برای بچه‌ها اگر در فصل مناسبی اکران شود پرفروش خواهد شد.