خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- محمد اسماعیلی، فرهنگسرای رسانه و شبکه‌‌های اجتماعی: پاسداشت پیام عاشورا در فضای مجازی در باب اهمیت پاسداشت خون سیدالشهدا و اصحاب باوفایش و همچنین در نقش فضای مجازی و تأثیر آن بر دل‌ها و مغز‌ها، مطالب فراوانی است که تأکید و یادآوری آن در این مجال نمی‌گنجد؛ بنابراین، بدون مقدمه به سراغ اصل مطلب می‌روم و به این نکته می‌پردازم که وظیفه ما در اوضاع کنونی نسبت به بازتاب قیام امام حسین (علیه‌السلام) در فضای سایبر چیست و آیا اساساٌ وضعیت موجود و حجم محتوای تولید شده درباره محرم و واقعه عاشورا در فضای وب تا چه میزان توانسته نیاز مخاطب را در سراسر جهان برطرف کند؟

حجم مطالب موجود در فضای سایبر تا چه اندازه با حجم تهاجماتی که علیه مبانی اعتقادی شیعیان در جریان است، تناسب دارد؟ و پرسش دیگر آن‌که مبلغین شیعه اعم از خطبا، واعظین، مداحان و صاحبان سایت‌ها و شبکه‌های اینترنتی تا چه میزان از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های موجود در فضای سایبر در راستای انتقال پیام عاشورا بهره برده‌‌اند؟ طبیعی است که انتظار نداشته باشیم، همه پرسش‌های مطرح در این نوشته، تمام و کمال پاسخ داده شود؛ به عبارت دیگر، طرح این پرسش‌ها، پاسخ‌های روشنی دارد که به خودی خود، موضوع این نوشته است.

همان‌گونه که همه ما می‌بینیم، این روزها در همه شهر‌ها و دورترین نقاط دنیا ـ که شیعیان در آنجا زندگی می‌کنند ـ مجالس وعظ و خطابه و مرثیه‌سرایی برای سالار شهیدان برپا می‌شود و به فراخور توانمندی و بضاعت علمی دست‌اندرکاران، بخش‌هایی از مبانی و فلسفه قیام عاشورا ـ که در واقع به نوعی اصول تغییر نیافته تشیع به‌شمار می‌آیند ـ مطرح و به‌طور طبیعی، حجم انبوهی از محتوا تولید می‌شود که شاید بتوان گفت، عصاره اندوخته‌های علمی هزاران نفر از علما و متفکرین در این روزهاست. ولی با کمال دلتنگی و تأسف باید گفت، حجم بسیار ناچیزی از این مطالب به درون شبکه اینترنت راه می‌یابد و در اختیار جامعه جهانی قرار می‌گیرد، حال آن‌که ماهیت فضای سایبر، به گونه‌ای‌است که هیچ‌کس نمی‌تواند از بارگذاری محتوا در آن جلوگیری کند و اگر تاکنون کاستی در این حوزه است ـ که قطعاً می‌بینیم ـ همه و همه نتیجه کم‌کاری و بی‌توجهی و بعضاً ناآشنایی ما با روش بارگذاری محتوا در فضای مجازی است و تقریباً می‌توان گفت هیچ ارتباطی با دشمن و صهیونیسم و آمریکای جنایتکار ندارد و این حقیقتی است که با همه تلخی‌اش باید آن را بپذیریم.

به عبارت روشن‌تر، فضای مجازی به سلاح برنده‌ای تبدیل شده که به‌رغم میل پدیدآورندگان آن، دو لبه برنده دارد؛ یعنی کسانی که از سازوکار حاکم بر فضای مجازی اندک آگاهی دارند، به خوبی می‌دانند که اساساً فضای وب همچون هیولایی شده که هیچ‌کس در این دنیا، یارای کنترل صددرصد آن را ندارد و هر کس به هر میزان که با قواعد حاکم بر وب آشنایی بیشتری داشته باشد، می‌تواند سهم بیشتری از تولید محتوای موجود را از آن خود کند.

در این میان، شاید این توقع دور از منطق باشد که از یک روحانی و واعظ سالخورده و ناآشنا با علوم جدید مربوط به رایانه، بخواهیم تا یک سایت اینترنتی را راه‌اندازی و اداره کند و هر روز مطالب جدیدی در آن بارگذاری کند، ولی قطعاً برای همه علما و طلاب جوان و همه دست‌اندرکاران هیأت مذهبی، تکلیف شرعی است که محتوایی که در این روزها و دیگر مناسبت‌های مذهبی تولید می‌شود، به‌گونه‌‌ای کاملاً مخاطب‌پسند و با بهره‌مندی از تکنیک‌های جدید، در فضای مجازی منتشر کنند، چراکه امروزه دنیا در پی رسیدن به هزاران پرسش از حقیقت ادیان و فرق گوناگون مذهبی است.

اما متأسفانه باید بگوییم به دلیل حجم کم مطالب تولید شده از سوی متفکرین شیعی در فضای وب، هر کس بخواهد درباره مبانی شیعه و حقیقت اسلام چیزی بداند، بی‌گمان با حجم انبوهی از مطالب روبه‌رو می‌شود که توسط فرقه ضاله وهابیت تولید شده و یا حجم بسیاری از مطالب که توسط دست‌های استکبار برای انحراف افکار عمومی تدارک دیده شده، مواجه می‌شوند و نکته پایانی این‌که آن دسته از کسانی که به زبان‌های زنده دنیا تسلط دارند و یا این امکان برایشان فراهم است که درباره قیام اباعبدالله الحسین (ع) مطالبی به زبان‌های گوناگون بنویسند، مسئولیتی بس سنگین و ارزشمند بر عهده دارند. امیدواریم هر یک از ما بتوانیم به وظیفه خود در قبال خون حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و رساندن مظلومیت شیعیان در تاریخ گامی کارآمد برداریم.