به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) کتاب «باغچه پسرک» نوشته پیتر براون با ترجمه هایده عبدالحسین‌زاده در قالب داستانی شیرین ماجرای شهری را بیان می‌کند که هیچ باغ و باغچه‌ای در آن وجود ندارد. در این شهر پسر بچه‌ای زندگی می‌کند که دوست دارد همه جا سبز و خرم باشد، در نتیجه تصمیم می‌گیرد آبادانی را به آن شهر برگرداند.
شاید موضوع حفظ محیط زیست در دوره‌ای که ما به مدرسه می‌رفتیم حتی به گوشمان هم نخورده بود. کسی نگران طبیعت و محیط زیست نبود. احساس می‌کردیم آزادیم هرطور که می‌خواهیم و می‌توانیم از طبیعت بهره‌برداری کنیم. در آن زمان مصرف بیشتر به معنی رفاه بیشتر بود.
اکنون روزگار دیگری است. ما سرانجام دریافته‌این که بهره‌برداری از طبیعت حد و مرز دارد و با برهم زدن تعادل دیرپای آن با آلودگی محیط زیست و کمبود منابع طبیعی روبه‌رو خواهیم شد.
درخت عامل اصلی پاکیزگی هواست. هرچقدر فضای سبز یک شهر بیشتر باشد هوای آن پاک‌تر است. درخت مانند یک پالایشگاه هوای آلوده را تصفیه می‌کند. روزها کربن دی‌اکسید هوا را می‌گیرد و اکسیژن پس می‌دهد. اهمیت درخت به حدی است که قطع یک درخت را به کشتن یک جاندار مفید تشبیه می‌کنند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «لیام باغبان که نبود اما می‌دانست که یک کارهایی از دستش برمی‌آید. پس، فردای آن روز به آنجا برگشت و کارش را شروع کرد. به گل‌ها بیش از حد آب می‌داد و شاخه‌های اضافی را هم خوب نمی‌توانست قطع کند. اما گیاه‌ها با صبر و حوصله به لیام فرصت دادند تا روز به روز چیزهای جدید یاد بگیرد و بهتر باغبانی کند.»
پیتر براون، نویسنده کتاب، در پایان کتاب نوشته است: «بیشتر وقت‌ها رشد و پرورش پوشش گیاهی در شهری که از سیمان و اجر و فولاد ساخته شده ناممکن است. اما هرچه بیشتر سفر کرده‌ام بیشتر پی برده‌ام که طبیعت همواره با اشتیاق مکان‌هایی را جست‌وجو می‌کند که ما نها را نادیده گرفته و فراموش کرده‌ایم. می‌توانید گل‌ها و سبزه‌زارها و حتی جنگل‌های کوچکی را پیدا کنید که در هر شهری به طور خودرو رشد کرده‌اند؛ فقط باید دنبالشان بگردید...»
انتشارات فنی ایران، کتاب «باغچه پسرک» را در قالب 36 صفحه مصور رنگی با شمارگان سه هزار نسخه و بهای 25 هزار ریال منتشر کرده است.
شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۴
نظر شما