شفاعی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: به‌نظر من جشنواره شعر فجر در حد و اندازه‌ جشنواره‌ای که انتظار می‌رفت همه‌گیر و راضی‌کننده باشد و طیف‌های مختلف را در حوزه شعر تحت تاثیر قرار دهد نتوانسته است عمل کند.

وی در توضیح علت این امر تشریح کرد: تکلیف جشنواره در دوره‌های مختلف متفاوت بوده و به بیان بهتر، تکلیف آن با خودش روشن نبوده است. این‌که جشنواره رقابتی یا تشویقی باشد و کدام گروه‌ها را درگیر کند گویی هنوز هم مشخص نیست.

این شاعر در ادامه توضیح داد: همچنین هنوز معین نشده است که جشنواره چه حوزه‌های جدیدی را می‌خواهد در شعر جایگزین کند، آیا جایگزین کتاب سال شعر است یا مانند دیگر کنگره‌ها و جایزه‌ها عمل می‌کند و یا این‌که می‌خواهد حلقه بسته ارتباط مخاطب با شعر و شاعران را باز کند. من معتقدم جشنواره شعر فجر در هیچ یک از این حوزه‌ها نتوانسته به‌طور کامل و موثر عمل کند.

وی بخشی از این مسئله را در تعدد نگاه جشنواره به خود و عملکرد آن دانست و اظهار داشت: جشنواره در هر دوره با یک نگاه و یک تیم اجرایی برگزار شده است. یک جشنواره بزرگ و ملی در حیطه شعر باید سلیقه‌های مختلف را در عرصه شعر جذب کند و از طرف دیگر ارتباط وسیع و همه‌جانبه‌ای میان مخاطبان و علاقه‌مندان شعر و شاعران برقرار سازد.

شفاعی به مراسم افتتاحیه و اختتامیه جشنواره شعر فجر طی سال‌های گذشته اشاره و تصریح کرد: در این مراسم شاعران در یک مکان گرد هم ‌آمدند و به شعرخوانی پرداختند. این همان کاری‌ست که تمام طول سال نیز انجام می‌دهند. اما جای خالی انبوه مخاطبان که بتوانند در این مراسم شرکت کنند و از نگاه و نحله‌های مختلف شعری بهره بگیرند خالی بود.

وی با تاکید بر برقراری ارتباط مخاطب با شعر توضیح داد: اگر هدف تنها اهدای جایزه به چند شاعر در هر دوره باشد، هیچ نتیجه‌ای از برگزاری چنین جشنواره‌هایی حاصل نمی‌شود. از سوی دیگر به‌نظر من مشکل شعر و ادبیات ما مشکل جشنواره، جایزه و تعداد سکه‌های آن نیست. بلکه این مشکلات از مسائل ساختاری در حوزه‌های تولید، چاپ و توزیع کتاب ناشی می‌شود.

این شاعر در پایان افزود: تا زمانی‌که یک سیستم متمرکز غیرسلیقه‌ای در زمینه انتشار و توزیع کتاب نداشته باشیم و آثار شعری از یک مجرای غیرباندبازی عبور نکنند نمی‌توانیم به آینده شعر خوش‌بین باشیم.