منوری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: به‌نظر من جشنواره شعر فجر مانند نوزاد تازه متولدی است که هر سال با تجربیات جدیدی که کسب می‌کند بیشتر رشد می‌یابد. برهمین اساس در این پنج دوره توانسته به حد قابل قبولی از رشد برسد.

وی با تاکید بر اهمیت مرحله نمو در کنار رشد ادامه داد: در حال حاضر جشنواره شعر فجر به جایگاهی رسیده است که باید به مرحله نمو برسد و تغییرات اساسی و تحولات لازم در آن دیده شود.

این شاعر در ادامه توضیح داد: جشنواره و جریان آن باید در تمام طول سال جاری و فعال باشد. این‌که تنها چند ماه به برگزاری آن باقی‌مانده به تکاپو برای برنامه‌ریزی و برگزاری جشنواره بیفتیم روند آن‌را کند و ناموفق می‌کند. به عبارت دیگر با برنامه‌ریزی‌ باید ترتیبی اتخاذ شود که زنگ شعر به جای یک‌بار در سال هر روز یا هر هفته نواخته شود.

وی دعوت و حضور تمامی طیف‌ها و سلیقه‌های شعری را در جشنواره الزامی خواند و اظهار داشت: استفاده از نظر تمامی اقشار و سلیقه‌های شعری به پویایی بیشتر جشنواره می‌انجامد. از سوی دیگر باید به صورت فصلی نیز به سراغ این جشنواره برویم. به این ترتیب می‌توانیم در هر فصل با یک رویکرد ویژه با شعر روبرو شویم.

منوری به بخش «ترانه و سرود» که امسال به جشنواره شعر فجر افزوده شده است اشاره و تصریح کرد: افزودن این بخش بر جذابیت جشنواره می‌افزاید. به نظر من مسوولان باید در فکر افزودن بخش‌‌های متنوع دیگر مانند بخش شعر آیینی یا مذهبی به جشنواره شعر فجر باشند.

وی در پایان تاکید کرد: اگر فرصتی فراهم شود تا بابی برای نقد شعر نیز در جشنواره باز شود، یا در بحث تئوری‌پردازی شعر معاصر فارسی نیز مبحثی را راه‌اندازی کنیم، در گسترش و اعتلای جشنواره موثر است؛ به‌ویژه آن‌که در سال‌های اخیر بحث نظریه‌پردازی در حوزه ادبیات کم‌رنگ بوده و کمتر به آن توجه شده است.