سرویس ادبیات خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - ابراهیم خدایار، رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران: مطابق سنتی نیکو، هرساله در شب تولد امام حسن مجبتی (ع) رهبر فرزانه ایران اسلامی با شاعران و ادیبان سرزمین حکمت و فرزانگی دیدار می‌کند. رهبر حکیم در دیدار امسال (۱۴۰۳) نکات مهمی را در تأثیرگذاری رسانۀ شعر بیان کردند که مایۀ خشنودی تمام مخاطبان زبان فارسی شد. اینکه شخص نخست کشور با کم نظیر خواندن میراث شعر در تمدن ایرانی، قدرت تأثیرگذاری آن را بیشتر از قدرت نظامی دانستند، ریشه در شکوه زبان فارسی و دردانۀ شعر در معرفی ایرانیان در جهان دارد.
کیست که نداند بیش از هزار و صد سال است که جهان ایران را با فردوسی، خیام، نظامی، سعدی، مولوی، حافظ، صائب و بیدل میشناسد؟ رسانۀ شعر بیش از هر رسانۀ دیگری در تاریخ تمدن ایرانیان، نقش نخست را در معرفی ایران به جهان داشته است. هم از این رو، اگر جهانیان بخواهند قدرت فرهنگی و تأثیرگذاری آن را در میان تمدنهای جهانی بکاوند، بدون تردید باید به سراغ شعر فارسی بروند.
حماسه، عرفان، اخلاق، نوعدوستی، توصیف زیبایی های مادی و معنوی و ده ها مضون بشری با هنری ترین شکل آن را تنها در میان میراث شاعران فارسی زبان می توان یافت و لذت برد.
نکته دیگری که رهبر خردمندمان ما را به اهمیت آن دعوت کردند، پاسداشت زبان فارسی از هجوم واژه های بیگانه بود. می دانیم تقریباً هیچ زبانی در دنیا وجود ندارد که از استفاده از واژه‌های زبانهای دیگر بی نیاز باشد. حتی خداوند در قرآن کریم نیز شمار نسبتاً فراوانی را از واژه های فارسی، عبری، سریانی و غیره بهره برده است و ما آن را در کتاب «واژه‌های دخیل در قرآن مجید» (آرتور جفری، ترجمۀ دکتر فریدون بدرهای، انتشارات توس) دیدهایم.
سرِّ تأکید رهبر انقلاب در دفاع از زبان فارسی در برابر هجوم واژه‌های بیگانه، دفاع از هویت ایرانی در برابر هویت تمدن غربی است که در پشت واژه‌های خود در پی فتح سنگرهای فرهنگی ماست وگرنه کیست که نداند استفاده از واژه‌های بیگانه در زبان فارسی پیشینهای به درازای قوم آریایی و زبان فارسی باستان دارد؟ فلاسفه و زبانشناسان کارایی زبانها را در حفظ و تثبیت هویت و هستی اقوام بینظیر میدانند.
زبان فارسی در نزدیک به سه هزار سال زندگی ایرانیان نقش بیبدیلی در تداوم فرهنگی و تمدنی آنان داشته است. علاوه بر این مهم، نقش وحدت بخش زبان فارسی را نیز نباید فراموش کرد.
هوش کمنظیر اقوام ایرانی با پناه بردن به زبان فارسی، ایرانیگری را در این زبان یافتهاند و چه خوب این دردانۀ سمینتن، این فرشته شیرین کلام توانسته است از عهده این مهم به خوبی برآید.
نظر شما