راکعی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: روزهایی در تقویم نام‌گذاری شده‌اند و این نام‌گذاری‌ها مناسبت‌هایی را همانند روز پزشک، روز مادر، هفته کتاب و روز شعر و ادب فارسی به وجود آورده است.

وی ادامه داد: متاسفانه وقتي یک روز را با عنوان ویژه‌ای نام‌گذاری مي‌كنيم دیگر دغدغه‌ای نداریم و تنها توجه مان به همان روز معطوف می‌شود؛ به عبارت دیگر یک سال می‌گذرد و تنها جشنی را به آن مناسبت برگزار می‌کنیم. این برخورد بدترین نوع برخورد با چنین مسایلی‌ست.

مدیرعامل انجمن شاعران ایران تاکید کرد: چنین نامگذاری‌هایی زمانی ارزش می‌یابد که اهالی این حوزه در طول سال نیز برنامه‌ریزی‌هایی برای آن موضوع داشته باشند.

وی در این رابطه به حوزه شعر اشاره کرد و گفت: همگان می‌دانند که حوزه شعر، در طول تاریخ برای ما بسیار افتخارآمیز بوده است و جهانیان اغلب ایرانیان را به ویژه در عرصه‌های فرهنگی با شعر آن‌ها شناخته‌اند. بنابراین باید دید برای ارتقای سطح کیفی و کمی شعر، چه وظایف، تعهدات و مسوولیت‌هایی را برعهده داریم تا ادامه دهنده راه شاعرانی چون حافظ، مولانا و سعدی باشیم.

راکعی ادامه داد: با توجه به قله‌هایی که در عرصه شعر به ویژه شعر کلاسیک داریم باید دید در این روزگار و در عصر ارتباطات، با این شتاب فزاینده به ویژه در عرصه هنر و ادبیات چگونه می‌توانیم این هنر را پا به پای هنر جهان و البته در کنار حفظ ماهیت و اندیشه‌های آن پیش ببریم.

وی درباره نیازهای این عرصه توضیح داد: برای پیشبرد این هنر به برنامه‌ریزی‌های وسیع و عمیقی نیاز داریم. البته یک مجموعه از این برنامه‌ها در سطح ملی و برخی دیگر گسترده‌تر هستند.

این شاعر افزود: یکی از مهم‌ترین برنامه‌ریزی‌هایی که می‌تواند صورت بگیرد این‌ است که به هر طریقی گسست میان نسل امروز با ادبیات کلاسیک برداشته شود. شاید یکی از اقدامات موثر در این زمینه‌ قرائت صحیح متون گذشته باشد که به درک و فهم قله‌های شعری ما منجر می‌شود.

وی با ابراز تاسف از نبود انس و پیوند میان نسل امروز با شاعران توانای گذشته ادامه داد: در برخی از کشورهای آمریکای لاتین برای یک همایش بین‌المللی شعر حضور داشتم و آن‌چه شاهد آن بودم، بسیار دلنشین بود. در آن کشورها عموم مردم پیوندی بسیار محکم با شعر دارند و برای شنیدن شعر شاعران جهان، جمعیت بسیاری در یک مکان گردهم می‌آمدند تا با دل و جان به شعر گوش بسپارند.

راکعی افزود: برهمین اساس ایجاد انس و پیوند میان مردم با شعر و ادبیات از ضرورت‌های اولیه است. پس از ایجاد چنین پیوندی، شاعران و منتقدان جدی عرصه شعر باید برای شعر و چگونگی عرضه شعر در کتاب‌های درسی تمامی مقاطع تحصیلی نیز برنامه‌ریزی کنند.

این پژوهشگر با تاکید بر لزوم انتقال شعر به تمامی نقاط جهان ادامه داد: ارایه شعر ایران به جهان و برعکس آن باید به گونه‌ای صورت بگیرد که تمامی ویژگی‌ها و زیبایی‌های شعر امروز را به تمامی نقاط جهان منتقل و برعکس بهترین‌ها را در ایران ارایه کند. این امر به غنای شعر در سطح جهان کمک می‌کند و به جز ارتقای سطح شعر، همدلی و همبستگی انسانی را نیز در سطح جهان گسترش می‌دهد.

وی یادآور شد: شاعران وارثان عشق، محبت و صلح در جهان هستند و می‌توانند ما را به سوی صلح جهانی سوق دهند.

راکعی درباره یکی دیگر ضرورت‌های حوزه شعر گفت: مطالعه و تبیین پیوند ژرف‌ساختی شعر و سایر هنرها یعنی همان مطالعات بینا-رشته‌ای و شناساندن ایران به جهان و جهان به ایران دیگر اقدامات موثری است که می‌توان در زمینه شعر انجام داد.

وی در ادامه اشاره‌ای به روز جهانی شعر داشت و گفت: اول فروردین روز جهانی شعر نام دارد. اما به دلیل همزمانی آن با عید نوروز متاسفانه در طی این سال‌ها هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است. این در حالی‌ است که باید در این عرصه نیز به صورت جدی اقداماتی را انجام دهیم.

این شاعر گفت: البته کارهای متعددی در عرصه شعر و برای ارتقای آن می‌توان انجام داد اما این حوزه نیازمند توجه ویژه مسوولان و دولت نیز هست و باید این افراد نیز دغدغه شعر داشته باشند.

وی در پایان گفت: اگر برنامه‌‌های متعدد در عرصه شعر در طول سال اجرا شود، آن‌گاه می‌توانیم از مسوولان بخواهیم در روز «شعر و ادب فارسی» گزارش خود را از اقدامات صورت گرفته یک سال گذشته ارايه و برنامه‌های خود را برای آینده اعلام کنند.

۲۷ شهریور مصادف با درگذشت سیدمحمد حسین بهجت تبریزی متخلص به «شهریار» به عنوان روز شعر و ادب فارسی نام‌گذاری شده است.