گویش و لهجه
-
ادبیات اقلیمها- ۱۱
تنوع گویش نشانگر تمدن والای هگمتانه است/ همدان پرچمدار ادبیات
همدان - یک مولف همدانی و استاد ادبیات گفت: سهم همدان در جریان ادبی کشور چشمگیر است به طوری که شاعران و ادبیان بزرگی در همدان ظهور و بروز یافتهاند، از این رو همدان را میتوان پرچمدار ادبیات دانست.
-
در شیراز؛
«صفای شیراز» توسط انتشارات تختجمشید منتشر شد
فارس- انتشارات تختجمشید در شیراز اولین کتاب در سال ۱۴۰۴ را با نام «صفای شیراز» منتشر کرد.
-
یادداشت؛
درنگی بر «گویش دشتی» با تکیه بر انگارههای بشیر علوی درباره فعل «مزی»
بوشهر- «مزی» یا گاهی «مزبی» در گویش دشتی به معنی فعل خواستن، قصد کردن و طلب کردن است که هم برابر با واژه «want» و هممعنی و مفهوم واژه «will» را در خود دارد و نیز همسنگ واژه «wish» در زبان انگلیسی است.
-
نقدی بر کتاب «این داستان را با لهجه بخوانید»؛
زبان، هویت و مرکزگرایی
کردستان - «این داستان را با لهجه بخوانید» نوشته جبار شافعیزاده، اثری چند لایه و دربردارنده نقدی بیپرده بر مرکزگرایی است که از قضا بهرغم عمر کوتاهش در این سرزمین، در نظر بسیاری به واقعیتی تغییرناپذیر و بدیهی تغییر ماهیت داده است. البته هژمونی مرکز پیرامون، که در سده گذشته به مثنوی هفتاد مَن کاغذ سرزمین ما تبدیل شده، مختص ما نیست؛ بلکه الگویی است فراگیر که در طول تاریخ معاصر، دامن مردمان زیادی را در سراسر دنیا گرفته است.
-
در گفتوگو با ایبنا اعلام شد؛
مراسم پاسداشت زبان مادری «گویش البرزی» در کرج برگزار میشود
البرز - مجری طرح کرج؛ پایتخت کتاب از برگزاری مراسم پاسداشت زبان مادری (گویش البرزی) در کرج خبر داد که همراه با شعرخوانی و اجرای موسیقی محلی خواهد بود.
-
در آیین رونمایی کتاب «گویش و واژگان مردم کوهمره» مطرح شد؛
گویش کهن «کوهمره» در ادامه زبان اصیل ایران باستان است
فارس- محمود جعفری دهقی، استاد گروه فرهنگ و زبانهای باستانی دانشگاه تهران در آیین رونمایی کتاب «گویش و واژگان مردم کوهمره»، گفت: گویش کهن «کوهمره» در ادامه زبان اصیل ایران باستان است.
-
در شیراز؛
«فرهنگ واژگان و گنجینه گویش مردم کوهمره» منتشر شد
فارس- کتاب «فرهنگ واژگان و گنجینه گویش مردم کوهمره» در شیراز از سوی انتشارات «ایلاف» منتشر شد.
-
یادداشت؛
بزرگداشت روز لیراوی؛ پاسداشت گویش و ادبیات بومی محلی
بوشهر – روز لیراوی، نه تنها یادآوری میراث فرهنگیمان است، بلکه نشانهای از احترام به روح مردم سرزمینمان و حیات زبانهایی است که در لابهلای گویشهای محلیشان زندگی میکنند.