مجتبی پورترکارانی معتقد است: جامعهشناسی مردممدار میتواند بهعنوان یک راه میانه و راهبردی برای تحقق کنشگری مرزی در ایران عمل کند: راهی که نه به انزوای آکادمیک محدود شود، نه به همکاری ابزاری با نهادهای قدرت بیانجامد و نه صرفاً به نقد نظری انتزاعی و گاه بیثمر اکتفا کند. بلکه با توانمندسازی گروههای اجتماعی و تقویت گفتوگو و تعامل سازنده بین انواع مختلف جامعهشناسی کمک کند.
بوراووی، جامعهشناس فقید و رئیس اسبق انجمن بینالمللی معتقد بود: «جامعهشناسی مردممدار باید با دیگر انواع جامعهشناسی تعامل داشته باشد؛ بهویژه با جامعهشناسی آکادمیک.»
