به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «دیوان افصح»، غزلیات، ساقی‌نامه، رباعیات، مقطعات و مفردات افصح وکیلی را شامل می‌شود. این کتاب از لحاظ مختلف اثر عجیبی است؛ هم زبان و لحن اشعار با زبان و لحن اشعار دیگر شاعران کلاسیک‌سرای امروز ناهمخوان است و بیش‌تر به اشعار دنباله‌روان ِ شاعران بزرگ مکتب بازگشت شباهت دارد، و هم شکل تدوین کتاب با شکل تدوین آثار شاعران کلاسیک‌سرای امروز متفاوت است و بیش‌تر مشابه نخستین دواوین منتشر شده از شاعران کلاسیک‌سرای سده سیزده و چهارده هجری نشان می‌دهد. 

«فرهنگ تعبیرات و کنایات در رباعیات»، «فهرست غزلیات بر اساس تاریخ سروده شدن»، «فهرست رباعیات بر اساس الفبا»، «کشف‌الابیات غزلیات»، «کشف‌الابیات رباعیات»، «فهرست اعلام و اشخاص» و «فهرست مکان‌ها» از ضمایم این کتاب است. 

اما از آنجا که این ضمایم عموما در انتهای آثار کلاسیک شاعران قرون بزرگ قرون پیشین جای می‌گیرند، و ابراهیم افصح وکیلی تنها ۳۳ سال سن دارد، واقع شدن آنها در پایان این کتاب هم خالی از غرابت نیست. چراکه این ضمایم در جایی استفاده می‌شوند که مراجعات به اشعار یک شاعر بسیار زیاد باشد و تدوین‌کنندگان دیوان آن شاعر برای سهولت دسترسی به ابیات، برای مثال، کشف‌الابیاتی در پایان کتاب جای دهند. البته این امر حتا درباره بهترین شاعران قرون گذشته نیز عمومیت ندارد؛ چنانچه بسیاری از دواوین به طبع رسیده شاعران بزرگی چون اثیر اخسیکتی و رشیدالدین وطواط و کمال‌الدین اسماعیل و جمال‌الدین عبدالرزاق نیز فارغ از این ضمایم به چاپ می‌رسند.

در بخش نخست این دیوان که غزل‌های شاعر را دربرمی‌گیرد، در ابتدای هر غزل وزن و بحر آن غزل مشخص شده و غزل‌ها به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده‌اند. 510 غزل در این بخش آمده است.

اغلب این غزل‌ها از 1376 تا 1387سروده شده‌اند. البته تاریخ سرایش برخی از غزل‌ها نیز نامشخص است.

رباعی‌ها و قطعه‌ها نیز در این مجموعه براساس حروف الفبا تنظیم شده‌اند.

در بخش «فرهنگ تعبیرات و کنایات در رباعیات» شاعر معنی هر تعبیر یا کنایه‌ای که به‌کار گرفته در ابتدای آن رباعی آورده است تا مخاطب درک صحیح‌تری از این رباعی‌ها داشته باشد.

به عنوان مثال «آفتاب بر زردی افتادن» کنایه از «غروب شدن»، و یا «آوازه در عالم خراب افتادن» کنایه از «رغبت نداشتن» است.

در کل اشعار نیز هرجا که نیاز به توضیح واژه یا اصطلاحی بوده است با ذکر شماره در پاورقی کتاب آمده است.

نمونه رباعی از این کتاب:
«ساقی غم عشق رویت آباد برا
آباد بر آن غم تو که بود مرا
از عشق توام سوخته شد سینه‌سرا
هر دم ز غم تو حالیا دل بترا»

شاعر معنی فعل «برا» در پایان مصراع نخست را، «زنده باد» ذکر کرده است. 

ابراهیم افصح وکیلی متولد ۱۳۵۶ است. 

«دیوان افصح» در ۴۹۴ صفحه، شمارگان ۱۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۰ هزار تومان توسط انتشارات نگاه منتشر و روانه بازار کتاب شده است.