به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) دراهواز، محمد فرج الله کعب شامگاه چهارشنبه در آیین رونمایی و امضای «کتاب کنوز کارون ۳» در کتابفروشی محام اهواز، با اشاره به اینکه هدف از نوشتن این کتاب آشنایی مردم با آداب و رسوم عرب زبانان است، اظهار کرد: این مجموعه در ادامه دوجلدی پیشین کنوز کارون یک و دو، خلق شده که دارای دو هدف اصلی است که مهمترین آن آشنایی مردم با آداب و رسوم و فرهنگ عرب زبانان است.
کعب افزود: اولین هدف این اثر، بهبود مهارت روایتگری و دومین هدف احیای واژگان عربی و محلی است که در میان جوانان فراموش شدهاند، تا از تاریخ خود بیاموزند و به آن افتخار کنند.
وی بیان کرد: سعی کردم از طریق داستانهای خیالی مبتنی بر واقعیت، این واژگان را دوباره به گفتوگوی روزمره بازگردانم.
وی گفت: این کتاب با تاکید بر هویت فرهنگی قوم عرب، گامی موثر برای حفظ و ترویج ادبیات منطقهای محسوب میشود که انتظار میرود با استقبال خوانندگان روبهرو شود.
کعب ادامه داد: در این کتاب مجموعهای از داستانهای کوتاه گنجانده شده که هم اکنون در دسترس عموم قرار دارد و امید است به عنوان یک اثر مهم در ادبیات معاصر عربی و فارسی شناخته شود.
سید کاظم قریشی نویسنده و بازیگر تئاتر نیز در مراسم رونمایی از کتاب «کنوز کارون ۳» به اهمیت ثبت و احیای میراث شفاهی و داستانهای محلی تاکید کرد و گفت: این کتاب تنها یک اثر ادبی نیست، بلکه گنجینهای از خاطرات، واژگان و باورهای نسلهای گذشته است.
وی گفت: نویسندهای چون محمد فرج الله کعب با ذهنی زیرک و قلبی وفادار این میراث را از فراموشی نجات داده و در قالب داستانهای زنده به نسل جوان هدیه میدهد.
این نویسنده خوزستانی ادامه داد: قصد نویسندهای که در این حوزه فعالیت میکند، تنها جمعآوری آثار گذشتگان نیست، بلکه زنده نگه داشتن میراث فرهنگی و روایتهای مردمی است.
وی افزود: کتابهای آکادمیک در حوزه میراث فرهنگی هرچند ارزشمندند، اما تنها نویسندهای زیرک و باهوش میتواند این گنجینههای فرهنگی را از فراموشی نجات دهد و قصههای گذشته را در قالبی زنده و معاصر بازآفرینی کند.
قریشی با اشاره به نقش نویسنده در انتقال فرهنگ، گفت: دانشمندان و پژوهشگران از این میراثها بهره میبرند، اما نویسنده است که با ترکیب خیال و واقعیت، میتواند این روایتها را در قالب داستان و شعر به نسلهای امروز منتقل کند. هرچیزی که من مینویسم، ریشه در خاطرات و قصههای نسلهای گذشته دارد.
او همچنین بر لزوم سرمایهگذاری در این نوع آثار تأکید کرد و اظهار داشت: انتشار چنین کتابهایی فقط یک انتخاب نیست، بلکه واجب فرهنگی است. این کتابها سرمایهای برای آیندهسازی ادبیات ماست و باید در همهجا گسترش یابند، چرا که هرگز نمیتوان این فرصت را دوباره تجربه کرد.
وی اضافه کرد: نویسنده باید مثل نجاری باشد که با ابزار ذهن خود، از چوب خام خاطرات، اثری هنرمندانه بسازد. تقلید نکند، بلکه با درکی عمیق از میراث، خلق کند، این همان جایی است که حکمت و باهوشی در انتقال فرهنگ، نمایان میشود.
عبدالعلی دیلمی استاد دانشگاه پیام نور اهواز نیز در این آیین بر لزوم توجه به ساختار داستان معاصر پرداخت و گفت: داستانهای امروزی باید هم از بعد محتوایی (متن حکایتی) و هم از بعد ساختاری (ساختار حکایتی) قوی باشند و در این کتاب نویسنده توانسته ضمن رعایت درونمایههای عمیق که در ادبیات عربی به آن «غرض» گفته میشود، ساختاری هنرمندانه نیز برای روایت خود انتخاب کند.
وی ادامه داد: نویسنده این کتاب توانسته با تبحر خاصی با روایتهای جذاب و اخلاقی از آداب زندگی گذشتگان به احیای نامهای عربی و محلی که برای خیلی از نسل جدید ناشناخته است، بپردازد.
وی توضیح داد: این مجموعه شامل سه داستان کوتاه «کوسه عدن»، «مادر آدامس» و «بیمارستان عوسج» است که در آنها نویسنده با استفاده از شخصیتها و داستانهای سمبلیک به مشکلات اجتماعی و سیاسی پرداخته است.
دیلمی گفت: داستانها در قالبی ساده و روان، به مسائل انسانی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی منطقه خوزستان میپردازند که در داستان نخست «کوسه عدن»، مخاطب با ماجراجویی یک ماهی کوچک روبهرو میشود که در رودخانهای نمادین با چالشهای زیست محیطی و اجتماعی مواجه میشود.
وی اضافه کرد: این داستان با سبکی روان، ساده و لطیف، پیامی عمیق درباره آگاهی از اطراف ومسئولیتپذیری اجتماعی منتقل میکند.
خنیفر دیگر منتقد نشست در این آیین ضمن قدردانی از تلاشهای نویسنده به زندگینامه فرج الله کعب اشاره کرد و گفت: فرج الله کعب، متولد ۱۳۴۴ در روستای شعیبیه شوشتر است و تحصیلاتش را در همان منطقه به پایان رساند و سپس در شرکت نیشکر مشغول به کار شد.
علاقه عمیق او به زبان و ادبیات عربی همراه با توجه ویژهاش به میراث فرهنگی سرزمین کارون، زمینهساز خلق این مجموعه داستانی شده است.
وی افزود: در کتاب کنوز کارون ۳ که ادامه دوجلد قبل است، نویسند تلاش کرده تمامی آداب و رسوم عرب زبانان از جمله اسامی و نامهای قدیم را بیاورد تا این میراث فرهنگی دچار فراموشی نشود.
نظر شما