به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،کتاب «طنزآوران جهان نمایش ۴۱: مهمان ناخوانده، مهمانسرای دو دنیا» اثری از اریک امانوئل اشمیت با ترجمهی داریوش مودبیان، دو نمایشنامهی درخشان از ادبیات نمایشی فرانسهی معاصر را در بر میگیرد که با تلفیقی از طنز، فلسفه و واقعگرایی، خواننده را به اندیشیدن دربارهی مرزهای زندگی و مرگ، واقعیت و خیال و معنای هستی دعوت میکنند. در نمایشنامهی نخست با عنوان «مهمان ناخوانده»، اشمیت داستانی ساده اما چندلایه را روایت میکند.
ماجرا در یک شب طوفانی در خانهی فیلسوفی مشهور رخ میدهد؛ جایی که ناگهان یک مهمان غیرمنتظره وارد میشود: خدا. اما نه خدایی دور و پرهیبت، بلکه خدایی خسته، بامزه، پرحرف و بهنوعی بیپناه! این مواجههی عجیب بین فیلسوف بیاعتقاد و خدای نامنتظره، تبدیل به نبردی هوشمندانه میان شک و ایمان، منطق و احساس، و طنز و جدیت میشود. اشمیت در این نمایشنامه با مهارتی خیرهکننده، بحثهای فلسفی عمیق را با لحنی شوخطبعانه و دیالوگهایی زنده مطرح میکند.
نمایشنامهی دوم، «مهمانسرای دو دنیا» نیز فضایی وهمانگیز و فلسفی دارد. داستان در یک هتل عجیب اتفاق میافتد؛ جایی میان زمین و آسمان، که آدمها پس از مرگ یا پیش از بازگشت به زندگی در آن ساکن میشوند. شخصیتهای متفاوتی در این مهمانسرا گرد آمدهاند؛ از جمله زنی عاشق، مردی ثروتمند، یک خدمتکار و پزشکی مرموز. با ورود مردی به نام «ژولین» که تازه تصادف کرده و بین مرگ و زندگی معلق است، روند قصه شکل میگیرد. گفتوگوهای میان شخصیتها، طنزی ظریف و در عین حال تلخ دارد و مفاهیمی همچون ارزش لحظهها، معنای زیستن، و امکان دوباره زیستن را زیر ذرهبین میبرد.
ترجمهی روان، دقیق و همراه با نبوغ داریوش مودبیان، که خود از چهرههای شناختهشده تئاتر ایران و دارندهی نشان شوالیهی هنر از فرانسه است، باعث شده این اثر نهتنها برای اجرا، بلکه برای مطالعهی ادبی نیز جذاب و ارزشمند باشد. این جلد از مجموعهی «طنزآوران جهان نمایش»، فرصتیست برای مخاطب ایرانی تا با بخشی از ادبیات نمایشی فلسفی فرانسهی معاصر آشنا شود؛ آثاری که با کمترین شخصیت و صحنه، عمیقترین مفاهیم انسانی را در قالبی نمایشی، هوشمندانه و طنزآلود مطرح میکنند.
نظر شما