به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، نخستین دوره تخصصی آموزشی فشرده بازآموزی زبان فارسی ویژه اساتید منتخب دانشگاههای کشور ازبکستان، با هدف ارتقای سطح دانش و مهارتهای تدریس زبان فارسی در میان اساتید ازبکستانی همچنین تعمیق تبادلات علمی و فرهنگی میان دو ملت دوست و همزبان، ۴ تا ۱۵ مردادماه سال جاری، در دانشگاه بینالمللی امام رضا (ع) تدارک دیده شده است.
معاون امور بینالملل آستان قدس رضوی در آیین آغاز این دوره که با حضور استادان زبان و ادبیات فارسی ایران و ازبکستان برگزار شد، گفت: دوره بازآموزی زبان فارسی برای اساتید منتخب ازبکستان، میتواند زمینهساز بازسازی و احیای گذشته درخشان تمدنی ایران و ازبکستان باشد.
حجتالاسلام مصطفی فقیه اسفندیاری با اشاره به پیشینه عمیق و ارزشمند تمدنی دو کشور دوست و همسایه ایران و ازبکستان که بر محور و لایه ظاهری زبان شکلگرفته است، عنوان کرد: خوشبختانه در کشور ازبکستان و ایران، تلاشهایی برای بازخوانی و ترویج تمدن بر محور زبان آغاز شده و بر این باور هستیم که با همت و همکاری میتوان این پیوندهای فرهنگی و تمدنی را تقویت کرد.
وی با بیان اینکه اگر زبان نبود، انسان بهعنوان اشرف مخلوقات نمیتوانست با هم نوع خودش پیوند برقرار کند، بیان کرد: شایسته است که انسان در تعامل با همنوعان خودش از طریق زبان مهربانانهترین واژگان را برگزیند و تجلیگاه رحمانیت حضرت حق باشد.
فقیه اسفندیاری بیان کرد: زبان، بهعنوان شاهکار آفرینش، محل تحقق و انتقال این صفات الهی است و نقش مهمی در برقراری پیوندهای انسانی و تمدن ایفا میکند.
سرپرست دانشگاه بینالمللی امام رضا (ع) نیز در این مراسم با تأکید بر پیوندهای عمیق ایران و ازبکستان، زبان فارسی را نماد وحدت و هویت مشترک دو کشور دانست.
ابراهیم دانشیفر عنوان کرد: برگزاری دوره بازآموزی زبان فارسی برای اساتید ازبکستان، فرصتی برای یادگیری زبان و سفری به عمق فرهنگ مشترک و غنی فرهنگی دو ملت ایران و ازبکستان است.
وی با اشاره به اهمیت زبان فارسی در تاریخ و تمدن مشترک دو کشور تصریح کرد: ازبکستان و ایران، دو کشور با ریشههای مشترک هستند و اگر به نقشه تمدنی خراسان بزرگ توجه کنیم، خواهیم دید که سمرقند، بخارا، نخشب، ترمذ، خوارزم، خیره، نیشابور، هرات، مرو، طوس و مشهد، پارههایی از یک جان واحد هستند که در آن زبان فارسی، روح و جان مشترک را تشکیل میدهد.
دانشیفر در ادامه به شاعران بزرگی چون رودکی، عنصری، سنایی، عطار، مولوی و بیدل دهلوی اشاره کرد که در سرزمینهای ازبکستان و خراسان بزرگ میزیستهاند.
وی، زبان فارسی را نهتنها وسیلهای برای گفتار، بلکه مخزنی از اندیشه، عرفان، دین و تمدن دانست که در آن، حکمت و محبت، در هم تنیدهاند.
دانشیفر همچنین از شخصیتهای برجستهای همچون ابن سینا و سعدی نام برد که آثار خود را با این زبان نگاشتهاند و این زبان را نماد وحدت و هویت مشترک، معرفی کرد.
نظر شما