به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، در این جلسه که چهارشنبه شب برگزار شد، صفورا محمدی نویسنده و مدرس داستان نویسی گفت: این داستان کوتاه نخستین بار در سال ۱۹۱۵ منتشر شده و از آن زمان تاکنون موضوع بحث‌ها و تفاسیر گوناگون بوده است.
وی افزود: در «مسخ»، کافکا داستان فردی به نام گرگور را روایت می‌کند، فروشنده‌ای که یک روز صبح از خواب بیدار می‌شود و درمی‌یابد به حشره‌ای عظیم‌الجثه و زشت (سوسک) تبدیل شده است. این تحول فیزیکی، نقطه آغاز داستانی است که در آن با واکنش خانواده، جامعه و خود گرگور به این تغییر مواجه می‌شویم.
وی با بیان اینکه با وجود فضای سوررئالیستی، داستان عمیقاً انسانی و اجتماعی است اظهارکرد: از این رو مسخ» را می‌توان اثری تمثیلی و روان‌شناختی دانست.
محمدی ادامه داد: این داستان درباره بیگانگی انسان در جامعه مدرن و فروپاشی هویت است و گرگور پس از مسخ، دیگر برای خانواده‌اش به عنوان یک انسان ارزش ندارد؛ چون نمی‌تواند کار کند و درآمد داشته باشد و این نکته تلخ، یکی از نقاط برجسته نقد اجتماعی کافکا است.
این مدرس داستان نویسی خاطرنشان کرد: این کتاب نخستین بار توسط صادق هدایت از متن فرانسوی آن به فارسی ترجمه شده است هر چند که ترجمه های دیگری نیز از این وجود دارد، با این حال ترجمه هدایت به دلیل تسلط وی به مباحث داستان نویسی، از ویژگی های ممتازی برخوردار است.
محمدی در پایان این جلسه به مطلب منتشر در خبرگزاری ایبنا در خصوص تبلور مسخ کافکا در شخصیت بهتاش فصل اخیر سریال پایتخت اشاره کرد و گفت: این برداشت کاملاً درست است اما تفاوتی اصلی که اینجا وجود دارد این است که در سریال پایتخت، بهتاش پس از مسخ (تبدیل شدن به میمون) بر خلاف گرگور همچنان خانواده را در کنار خود دارد و از حمایت آنها برخوردار است و همین در بهبود شرایط روحی موثر واقع می‌شود.
نظر شما