مریم آریان در حاشیه برگزاری جشنواره بین المللی شعر فجر (محفل شعر بانوان) که به میزبانی استان البرز برگزار شد، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرج، اظهار کرد: در دوره ابتدایی وقتی سال تحصیلی تمام می‌شد تا سال بعد با کتاب‌های فارسی خودم زندگی می‌کردم؛ هرگز کتاب‌های فارسی خود را دور ننداخته و همیشه مجموعه کاملی از آنها داشتم چون منبع موثق از اشعار خوب دوره دبستانم بود.
وی بیان کرد: در دوره دبیرستان به شکل جدی وارد حوزه شعر شدم چون قائل به این نیستم که می‌شود شعر را به صورت تفننی شروع کرد و ادامه داد؛ در زمان دانشجویی در دانشگاه تهران افتخار شاگردی مرحوم استان «قیصر امین پور» و «استاد شفیعی کدکنی» و البته سعدی شناس بزرگ «مظاهر مصفی» به عنوان بزرگان ادب ایران و بسیاری از اساتید را داشتم.
این بانوی شاعر و نویسنده با اشاره به اینکه در دوره ارشد در دانشگاه تربیت مدرس و در دوره دکتری از محضر اساتید بسیاری شعر و ادبیات آموختم، گفت: تاکنون ۱۲ عنوان کتاب چاپ کرده و اولین کتابم در سال ۱۳۸۰ برگزیده پنجمین جشنواره بین اللمی شعر فجر شد؛ یک سال بعد نیز کتاب دومم برنده جایزه «پروین اعتصامی» شد.
آریان یادآور شد: طی این سال‌ها در حوزه هنری استان البرز کارشناسی ادبیات را برعهده داشتم و کارگاه های شعر برگزار می‌کردم؛ حدود ۲۰ سالی است که ادبیات را تدریس می کنم و نویسندگی خلاق را به شاعران جوان و نوقلم آموزش می‌دهم.
تبلور همدردی و همدلی با دعوت از شاعران دیگر کشورها
سیده کبری حسینی بلخی دیگر شاعر ۳۹ ساله دعوت شده به این محفل نیز که اصالتاً اهل کشور افغانستان ولی ساکن ایران است، به خبرنگار ایبنا گفت: بیش از ۱۵ سال است که دست به قلم بودم؛ مجموعه اولم اشعار مناسبتی و مجموعه دومم با موضوع شعر آیینی به چاپ رسیده است؛ همچنین مجموعه سوم اشعارم نیز مناسبتی و بیشتر آیینی بوده و در دست چاپ قرار دارد.
وی با بیان اینکه در این محفل شعر نیز برای شعرخوانی دعوت شدم و شعرخوانی امروزم نیز در خصوص شهدای کرمان است، گفت: برگزاری این محافل تأثیر بسیاری در هم‌افزایی شاعران دارد و اگر شاعران را از کشورهای مختلف دعوت کنند، حس همدردی و همدلی را بیشتر می‌کند؛ وقتی من از افغانستان برای سردار سلیمانی شعرخوانی دارم «بنی آدم اعضای یکدیگرند» را در اذهان متبلور می‌کند.
نظر شما