به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «شكوه‌السادات سميعي» محقق و پژوهشگر در همايش تاريخنگاري انقلاب اسلامي در مقاله‌اي با عنوان «اهميت نقش زنان در شكل‌گيري انقلاب اسلامي و نحوه انعكاس آن در تاريخ انقلاب اسلامي» گفت: «گر چه شرايط عمومي زنان بعد از انقلاب اسلامي متحول شده و كمبودهاي فاحش گذشته را تا حدودي جبران كرده است؛ اما ضعف تاريخنگاري درباره زنان، متأثر از عوامل حاكم بر وضعيت آنان در گذشته است.»
وي كه امروز در تالار سوره حوزه هنري سخن مي‌گفت، پرسش‌هايي را در اين زمينه مطرح كرد و افزود: «چرا زنان در ايران كمتر تاريخ‌ساز بوده‌اند و به همان ميزاني هم كه بوده‌اند، مورد توجه تاريخ‌نگاران قرار نگرفته و بيشترين لطمه را از غفلت و كوتاهي آن‌ها متحمل شده‌اند؟»
«سميعي» يادآور شد: «توصيف هر شي و پديده نيازمند خوانده شدن و تعيين زبان است؛ اگر منطبق با ويژگي‌هاي ماهوي آن نباشد، توصيفي ناساز و ناميدني‌خلاف خواهد بود. تا همين دو سه دهه اخير غالبا مردان يكه‌تاز صحنه ثبت تاريخ و تاريخنگاري بوده‌اند.»
وي افزود: «براي تحليل مسايل زنان و نقش و تأثير آن‌ها در تحولات تاريخي، از قالب‌هاي پيشين، ساخته ذهن و داوري‌هاي رايج بهره برده و آنان را با الگوهاي خاص و معيارهاي مردانه تعريف مي‌كردند. به همين دليل برخي از صاحب‌نظران تاريخ را پديده‌اي مردانه توصيف كرده‌اند.»
اين محقق و پژوهشگر مشهدي يادآور شد: «عجيب آن‌كه در ميان اهالي علم، حتي آن‌ها كه بر انصاف و عدالت خواهي‌شان ترديدي نيست، كمتر كسي به اين اصل توجه كرده يا در فكر تفسير آن بوده است در حالي كه سهم همراهانشان از موفقيت‌ها و جايگاه درخشان آن‌ها تلاش سخت براي حفظ آرامش زندگي، پرورش صحيح بچه‌ها و ساعات طولاني تنهايي، انتظار و كسالت بوده است.»
وي در ادامه سخنانش افزود: «همان اهالي قلم در گوشه‌اي از كتابشان در چند كلمه از همسرشان ياد مي‌كنند آن هم به پاس صبر و بردباري و نه قابليت‌ها و توانايي‌هايشان.»
اين محقق و پژوهشگر افزود: «پس بايد ستود حسن انتخاب آن نويسنده‌اي را كه در بررسي نقش زن در دوره‌هاي مختلف تاريخي، عنوان زيباي «تاريخ هيچ‌كس» را براي كتابش برگزيد. تاريخ زن را بايد ثبت جديدي در تاريخنگاري ايران محسوب كرد؛ چرا كه هنوز هم از خلا انديشه‌ها و ارزيابي‌هاي خلاق بسيار رنجور است.»
وي به عوامل موثر در نحوه انعكاس حضور زنان در تاريخنگاري اشاره كرد و گفت: «عوامل ساختاري موثر از محيط حاكم، شامل عوامل سياسي، فرهنگي، اجتماعي، قانوني و اقتصادي و موانع غيرساختاري شامل ويژگي‌هاي شخصي و فيزيولوژيكي در نحوه انعكاس حضور زنان در تاريخنگاري موثر است.»
وي به عوامل فرهنگي تاريخنگاري زنان اشاره كرد و گفت: «فرهنگ رايج در جامعه ايران، محدوديت‌هاي سليقه‌اي و شخصي را به زنان تحميل كرده و نتايجي را به همراه دارد.»
اين پژوهشگر و محقق به نتيجه‌هاي فرهنگي تاريخنگاري زنان اشاره كرد و يادآور شد: «سهم دستيابي به ترقي و كمال فردي، وابستگي منحصر به قدرت، فقدان انگيزه و پيشرفت، توقع پايين و سطحي از زندگي و داشتن آرزوهاي كوچك و غير پويا، ايجاد زمينه براي تقابل و كشمكش بيان نظرات متناقض درباره زن، كم اهميتي جنبه‌هاي مهم زندگي مانند عامل ارزشمند زمان و تأثير آن در اصلاح و بهبود زندگي نتيجه‌هاي فرهنگي تاريخنگاري زنان است.»
همايش دو روزه «تاريخنگاري انقلاب اسلامي» به همت موسسه خانه كتاب از صبح روز گذشته (ششم ارديبهشت ماه) در تالار سوره حوزه هنري آغاز شده و تا عصر امروز ادامه دارد.
دوشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۱۷:۳۳
«شكوه‌السادات سميعي» معتقد است: ضعف تاريخنگاري در حوزه زنان، متأثر از عوامل حاكم بر وضعيت آنان در گذشته ايران بوده كه هنوز هم خود را در عرصه تاريخنگاري نشان مي‌دهد، همچنين شيوه تاريخنگاري ما در سي سال گذشته نيز درخشش بي‌نظير زنان را در انقلاب اسلامي به طور كامل و منصفانه بيان نكرده است./
نظر شما