به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خرم‌آباد، سیده علویه طاهره موسوی، نویسنده «بانو و باروت» در 63 سالگی بر اثر بیماری در خرم‌آباد درگذشت.

موسوی متولد 1339 در خرم‌آباد از مبارزان دوران انقلاب و روسای بازنشسته دانشگاه فرهنگیان آیت‌الله کمالوند خرم‌آباد و مشاوران اسبق امور بانوان استانداری لرستان بود که اخلاق و تواضع وی زبانزد بود.

از سیده علویه طاهره موسوی کتاب‌های «مهتاب و باروت»، (روایت داستانی از زندگی زنان ماندگار لرستان) از سوی انتشارات پراکنده در سال 1396 در دو نوبت چاپ، کتاب «بانو و باروت» (روایت زندگی زنان ماندگار لرستا) از انتشارات هاویر در سال 1400 در دو نوبت چاپ و کتاب بانوان تشرف‌یافته به حضور منتظر محبوب حضرت مهدی (عج) در سال 1387 منتشر شده است. 

وی یک کتاب دیگر نیز در دست انتشار داشت. 

سیده علویه طاهره موسوی در مقدمه کتاب بانو و باروت آورده است: اینجانب در آن سال‌های پُرالتهاب و حماسه، شاهد نقش‌آفرینی زنان و دختران لرستان، همگام با ملّت سرافراز ایران، درآن مقطع حساس بوده‌ام. زنان و مادران، با اعزام مردان و پسران خود به جبهه‌های نبرد و با پشتیبانی از آنها به عناوین مختلف به تشجیع و تشویق آنها برای ادامه نبرد علیه دشمن می‌پرداختند و در عرصه‌های مختلف، دست از حمایت رزمندگان اسلام نکشیدند. از گروه‌های مقاومت بسیج گرفته تا مدارس، دانشگاه‌ها، مساجد، حتی منازل خود را به مراکزی جهت مقاومت و در نهایت پیروزی تبدیل نمودند. گروه دیگری از بانوان نیز در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به امدادرسانی مشغول گردیدند، حتی بعضی از ایشان در جبهه‌های نبرد، حضوری فعال داشتند.

زنان انقلابی لرستان، در زمان بمباران خانه‌های مسکونی، کمک‌رسانی به مجروحین را به منصة ظهور گذاشتند و در حفاظت از اجساد مطهر شهدا و غسل و کفن آنها، بی وقفه، مشغول به خدمت می‌شدند. بعضی از این بانوان، هنگام امدادرسانی به مجروحین، خود نیز دچار آسیب‌های فراوان گردیدند، حتی بسیاری از اوقات، بانوان به شکل شبانه روزی در پایگاه‌های صلواتی و یا منازل، مشغول خدمت رسانی به رزمندگان می‌شدند.

همواره از اینکه به طور مستقل در این زمینه‌ها به نفش زنان لرستان پرداخته نشده بود، رنج می‌بردم. لذا بنا به دلایلی اقدام به تدوین مبارزات و فعالیت‌های بانوان لرستان نمودم و بیم آن داشتم که با گذر زمان، نقش بی‌بدیل زنان لرستان، در شکل‌گیری انقلاب و ایثار و حماسه‌های آنها در هشت سال دفاع مقدس به دست فراموشی سپرده شود. علاوه بر این، ضروری به نظر می‌رسید تا نسل امروز و نسل‌های آینده نسبت به آن سال‌های پُر از حماسه، ایثار و فداکاری، آگاهی و شناخت پیدا کرده و بدانند استقلال و امنیت ایران اسلامی، مدیون مبارزات و جانفشانی های شهدا و مردان و زنان قهرمان ایران بوده است. برخود واجب می‌دانستم جهت ضبط و ثبت نقش‌آفرینی زنان فداکار لرستان در پیروزی انقلاب به ویژه هشت سال جنگ تحمیلی که در سینه‌های جوانان ِ آن روزگار به یادگار مانده است، اقدام نمایم. در سال ۱۳۹۲ با جدیت و بدون وقفه با فعالیت‌های مستمر، مشغول تحقیق و پژوهش در این زمینه گردیدم و اغلب اوقات شبانه روزی‌ام را به این امر اختصاص دادم. هر چند در تدوین آن با مشکلات عدیده‌ای مواجه گردیدم.

تعدادی از این بانوان به هیچ وجه حاضر به مصاحبه نبودند و عده‌ای دیگر نیز دار فانی را وداع گفته و یا دراثر کهولت سن، بعضی از فعالیت‌ها و نام افراد را فراموش کرده بودند و مجبور می‌شدم از شاهدان، دوستان یا نزدیکان آنها استفاده نمایم. تعداد کمی از این بانوان به طور کلی از لرستان مهاجرت کرده و حتی در استان‌های بسیار دور زندگی می‌کردند و دستیابی به ایشان، ما را دچار مشکل می‌کرد. ولی با تلاش مستمر، آنچه در توان داشتم جهت ثبت فعالیت‌های زنانی که نباید یاد و نامشان در گذر زمان، به دست فراموشی سپرده شود، هزینه نمودم. هر چند این مجموعه، دربر گیرنده همه مبارزات، رنج‌ها و ایثارهای بانوان لرستان نمی‌باشد و تنها گوشه‌ای از آن حماسه‌ها و از جان گذشتن‌ها، بیان گردیده است. به رشته تحریر در آوردن همه آن فداکاری‌ها، کاری بس سنگین و امری فوق العاده است.