کتاب «فیلمنامهنویسی متفاوت؛ گسست موفق از قواعد» ضمن تأکید بر اهمیت ساختار سهپردهای، راههایی را برای دگرگونی ساختاری و درونمایهای پیشنهاد میکند.
در زمینۀ آموزش فیلمنامهنویسی کتابهای پرشماری به فارسی نوشته یا ترجمه شده است و میتوان گفت که تقریباً همه کتابهای فیلمنامهنویسی بر ساختار سهپردهای استوارند؛ زیرا الگویی یکدست را برای آموزش فراهم میآورند و برای هریک از جنبههای داستان، از شخصیت گرفته تا لحن و درونمایه، میتوان از فیلمهای فراوان نمونه آورد. با توجه به این موارد، میتوان نتیجه گرفت که ساختار سهپردهای، پایه و بنیان آموزش فیلمنامهنویسی است.
ازسویدیگر، در تاریخ سینما فیلمهای پرشماری را میتوان ذکر کرد که از این ساختار سر پیچیدهاند و قواعد آن را زیر پا گذاشتهاند. شمار اینگونه فیلمها در دوسه دهۀ اخیر رو به فزونی گذاشته است. شاید این رویکرد را بتوان ناشی از تکراری شدن ساختار سهپردهای دانست.
اگر به فیلمهای موفق هنری ایرانی چه در جشنوارههای داخلی و چه جشنوارههای خارجی، نگاهی دقیق بیندازیم برخی از این تفاوتها در آنها آشکارند.
کتاب فیلمنامهنویسی متفاوت با همین رویکرد نگارش یافته است. این کتاب، ضمن تأکید بر اهمیت ساختار سهپردهای، راههایی را برای دگرگونی ساختاری و درونمایهای پیشنهاد میکند. این راهها و روشها حالت تجریدی و تجویزی ندارند؛ بلکه برعکس، بر نمونههایی عینی از فیلمهای موجود استوارند؛ فیلمهایی که گاه موفقیتشان در گرو سرپیچی از ساختار سهپردهای است.
در این کتاب نخستین بار که نام فیلمی آمده است در پرانتز نام کارگردان و سال تولید افزوده شده است. همچنین در متن اصلی گاهی بهجای کارگردان نام فیلمنامهنویس آمده است.
این کتاب در سال ۱۴۰۲ در اندازه خشتی بزرگ و با جلد شومیز در ۳۸۸ صفحه توسط نظر هرمس برای بار دوم به چاپ رسیده است.
نظر شما