عین‌اله آزموده چهار ده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در ساری، درباره بازنویسی و ویرایش داستان عاشقانه «آزاد و اَسمَر» اظهار کرد: سابقه آشنایی من و نویسنده این داستان، سید حسن مرتضوی از روزگار جوانی و روزگاری است که به زبان فارسی و مازندرانی شعر می‏‌سرود و هنوز هم شعر می‏‌سراید.
 
وی افزود: در حین خواندن داستان، خود را با فضای داستان و شخصیت‏هایش همراه کردم و هر کجا که داستان و بازیگرانش رفتند، من هم با آنها رفتم، با چندین بار ویرایش، امروز این داستان عاشقانه را به پایان رسانده و خوشحالم گامی هر چند کوچک برای فرهنگ و ادبیات دیارم مازندران و کشورم ایران برداشته‏‌ام.

  
پژوهشگر مازندرانی گفت: داستان‏‌های قدیمی و فولکلوریک، در درون خود پیامی دارند که شنونده و خواننده در پایان داستان آن را متوجه می‏‌شود.
 
آزموده تصریح کرد: از این رو، داستان‏‌های بومی ‏که شاید از زبان مادر و مادربزرگ خود بارها شنیده باشیم، ما را تا آن سوی مرزهای تخیل و واقعیت می‏‌برد و شاید اینگونه گمان شود که داستان برای کودکان است اما واقعیت آن است که حتی بزرگسالان هم به شنیدن و خواندن داستان، حکایت و رمان نیاز دارند.
 
این نویسنده مازندرانی ادامه داد: داستان‏‌ها را همانگونه که می‌‏شنویم، می‏‌خوانیم و یا به صورت فیلم می‏‌بینیم، آن را می‏‌پذیریم و به خوابی خوش فرو می‏‌رویم و گاهی در حال شنیدن، برای ما پرسش پیش می‏‌آید که بالاخره داستان چه شد و سرانجام چه بر سر شخصیت‌های داستان آمد،گاهی با شخصیت‏‌های داستان هم‏ذات‏‌پنداری می‏‌کنیم و خود را جای آنها قرار داده و سررشته اتفاقات داستان را به دست می‏‌گیریم و داستان را آنگونه که دل ما می‌‏خواهد تصور و تجسم می‏‌کنیم و به پایان می بریم.
 
آزموده با بیان اینکه دیرینگی داستان‏‌گویی و داستان‏‌نویسی، به اندازه ‏سن زندگی انسان ناطق است، خاطرنشان کرد: شاید نخستین داستان‏‌گویی‏‌ها مربوط به روزگار غارنشینی انسان بوده، زمانی که مردان قبیله برای شکار از غار بیرون می‌‏رفتند و مادران و مادربزرگ‏‌ها برای کودکان داستان رشادت‏‌های پدران‏شان در شکار و یا جنگ با قبیله‏‌ای دیگر را تعریف می‏‌کردند.
 
وی اظهار کرد: بعدها که زندگی اجتماعی و یکجانشینی و تمدن شکل گرفت، موضوع داستان‏‌سرایی‏‌ها هم رنگ و بوی دیگری گرفت و کم‏‌کم از محیط کوچک غار خارج شد و به جوامع بزرگتر بشری راه یافت.
 
این پژوهشگر فرهنگ بومی مازندران افزود: اگر قومی و کشوری در جنگی شکست می‏‌خوردند، داستان‏‌سرایان دست به اسطوره‏‌سازی می‌‏زدند و آرزو داشتند شخصی با قدرت ماورایی بیاید و انتقام آنها را از دشمن بگیرد اما داستان‏‌ها امروز به یاری صنعت چاپ و رسانه‏‌های ارتباط جمعی از مرزهای جغرافیایی هم فراتر رفته‌‏اند.
 
آزموده با اشاره به اینکه همه داستان‏‌های بومی، ملی و رمان‏‌ها زائیده ذهن انسان یا برگرفته از واقعیت و با رنگ و لعابی جدید و باورمند است، گفت: داستان جزیی از تاریخ و زندگی بشر است و از آغاز زندگی تا ابد ادامه خواهد داشت، در این بین جایگاه داستان‏ نویسان به عنوان مولفان، پدیدآورندگان و صاحبان اندیشه، جایگاهی مهم است و امروز در همه جهان این قشر از افراد، پیشرو در فرهنگ، تمدن، هنر و ادبیات هستند.
 
 کتاب داستان عاشقانه «آزاد و اَسمَر» به تازگی به قلم سید حسن مرتضوی و با بازنویسی و ویرایش عین‌اله آزموده چهارده توسط انتشارات ماتیسا منتشر شده است.

داستان، روایت عشق 2 جوان و تقابل فقر و غنا است که در منطقه شرق مازندران و در ارتفاعات جنگلی رقم می‌خورد.