مجید پروانه‌پور ، در جواب این پرسش که مترجم خوب و بد کیست و چرا اقبال خوانندگان کتاب به مترجمین بیشتر است در گفت‌وگو با خبرنگار
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: من معمولاً کتاب‌های ترجمه‌شده را می‌خوانم. گاهی کتاب‌هایی را هم بدون توجه و شناخت مترجم آن می‌خرم و مطالعه میکنم. به‌جرئت می‌توان گفت کتاب‌هایی که مترجم غیرشاخص دارند معمولاً ترجمه‌های خوبی ندارند. ترجمه‌هایی که با اقبال مواجه شده ممکن است دلیل اجتماعی داشته باشد یا بعضی وقت‌ها هم ناشر تبلیغ کتاب و مترجم را کرده است. گاهی هم مترجم ۲ یا ۳ کتاب خوب که ترجمه می‌کند آسان‌گیرتر می‌شود و کیفیت ترجمه‌اش افت می‌کند. تجربه‌ای که خودم در آموزش ترجمه به دست آوردم این بود که اغلب اشتباه‌های مترجمین تازه‌کار برای این است که معنی جمله را نمی‌فهمند. اول از همه مترجم باید از خودش سؤال کند مفهوم و معنی فارسی این جمله چیست؟ زبان فارسی در برخی موارد کژتابی‌هایی دارد که ممکن است معنی جمله وارونه ترجمه شود و مترجم باید به این موارد توجه داشته باشد.
وی در خصوص ابزارها و اپلیکیشن‌های ترجمه گفت: گوگل ترنسلیت و بعضی از اپلیکیشن‌ها مثل ریورسو بالای ۸۰درصد در ترجمه کمک می‌کنند ولی این ابزارها در ترجمه به فارسی پیشرفت نکرده‌اند و ممکن است زمان ببرد تا در نسل‌های بعدی کامل‌تر شوند.
پروانه‌پور درتعریف تألیف گفت: تألیف کتاب نوعی ترجمه ذهنیت‌های مؤلف به زبان خواننده است؛ پس مترجم هم به‌گونه‌ای درتألیف شریک است.
وی در خصوص دلیل انتشار تعداد بیشتر آثار ترجمه‌شده نسبت به آثار تألیفی در رشته هنر توضیح داد: به‌عنوان کسی که هم کار تألیف و هم ترجمه انجام می‌دهم شاید پیش‌فرض این باشد که در حوزه‌های دیگر مثل رمان و تاریخ و... خوب عمل می‌شود اما واقعیت این است که عمده کتاب‌های موفق ما در این حوزه‌ها هم ترجمه هستند و این نشان می‌دهد تعدد آثار ترجمه‌شده نسبت به تألیف فقط معطوف به حوزه هنر نیست.
نظر شما