خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا) در استان آذربایجان‌غربی، در فرهنگ ما ایرانیان، زندگی با شعر درهم آمیخته شده است؛ کودک در گهواره، لالایی می‌شنود و از همان آغاز با شعر اُنس می‌گیرد و پس از مرگ نیز، آرایه مزارش، شعری است که برایش می‌سرایند. تبسم رضازاده، متخلص به «شدتی»، شاعر ارومیه‌ای است که سال گذشته در 12 جشنواره ملی استانی مختلف، برگزیده شد. درباره رمز و رموز شعر و شاعری و کم و کیف اشعار این شاعر با وی به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان می‌گذرد.

آثار چه شاعرانی را بیشتر مطالعه می‌کنید و در سرودن متاثر کدام شاعر هستید؟
به‌نظرم برای تقویت شعر، باید پله‌پله بالا رفت و در هر پله‌ای که در آن قرار داریم، باید مخاطب شاعر پله بالایی خودمان باشیم. من هم قدم به قدم، آثار اکثر شاعران را دنبال کرده‌ام، اما  اشعار برخی شاعران را به دلیل شناختی که دارم و قوت شعرشان، بیشتر مطالعه می‌کنم، و خواه ناخواه هم از این موضوع تاثیر می‌گیرم، استاد شهریار، مهرداد اَوِستا، مشفق کاشانی، قیصر امین‌پور، حسن حسینی، یوسفعلی میرشکاک، حسین منزوی، حبیب چایچیان‌(حِسان)، سپیده کاشانی، حمید سبزواری، طاهره صفارزاده(شاعر و مترجم قرآن به انگلیسی)، مستشار نظامی، مرحوم احمد عزیزی، جلال محمدی، قادر طهماسبی (فرید) سعید بیابانکی، سعید سلیمانپور، و استاد مرحوم کریمی مراغه‌ای را بیشتر می‌خوانم و تاثیر بیشتری نیز از اشعار این استادان گرفته‌ام. به‌جز این استادان همچنین هر شعری که روحم را جلا بدهد و راه‌گشای من در راه باور و ایمان باشد را مطالعه می‌کنم.

اشعارتان به چاپ رسیده است؟
«آبی تراز عشق؛ مجموعه غزل عاشقانه انتشارات آدالار»، «یئرگوی سنی سسلیر؛ مجموعه ترکی، فارسی، آیینی و اجتماعی،  انتشارات یاز،  بهرام اسدی»، «نیامده بود که بماند؛ مجموعه غزل فارسی انتشارات آدالار»، «دعاکن اشکهایم را نگه دارم؛‌ مجموعه غزل عاشقانه فارسی»، «گئج ساغالان یارالار؛ مجموعه غزل ترکی، انتشارات آدالار» همچنین کتاب مشترکی با تعدادی از انتشارات با عناوین «خوابگردها» استاد مهدی رفوگر، «خسرو خوبان» انتشارات اورازان استاد محسن چالاک، «علی لندی؛ قهرمان شعله‌ها» چاپ شده است. کتاب مشترکی با انتشارات یاز و خانم وثیق در دست چاپ دارم.

مشکلات شعر بانوان آیینی را در چه می‌دانید؟
بانوان در این راه بیشتر از آقایان تلاش می‌کنند، اما آقایان به‌دلیل اینکه از سنین خیلی کم، بیشتر در هیات‌ها حضور دارند و با تمام نوحه‌خوان‌ها در ارتباط هستند، آسان‌تر با بزرگان شعر آیینی آشنا می‌شوند و طبیعی است که با شعرها و کلمات آیینی مانوس‌‌تر هستند. اما بانوان اگر در این راه قدم برمی‌دارند صرفا متکی به خودشان هستند.

آیا شعر آیینی مردان تفاوتی با شعر آیینی زنان دارد؟
به نظر من در جاهایی از نظر لطافت مادرانه و زنانه، دقت بیشتر در جزئیات و عاطفه سرشار شعر آیینی بانوان با شعر آیینی مردان تفاوت دارد. شاید نگاه یک زن به‌طور مثال به واقعه عاشورا، احساسات زیبا‌تری داشته باشد. نمی‌گویم زیبایی شعر آیینی مردان کمتر است اما در سرودن برای مصائب حضرت رباب‌(س)؛ خانم شاعری که خودش مادر است و شاعری که حس مادرانه را با تمام وجودش درک کرده مطمئناً نگاهی متفاوت‌تر با یک شاعر مرد دارد.

درباره کنگره ملی مکتب گمانی بفرمایید.
کنگره مکتب گمنامی که در مورد شهدای گمنام و شهدای شاهچراغ شیراز بوده، امسال به همت استان فارس و شیراز به صورت ملی و کشوری برگزار گردید و بنده نیز جز منتخبین هستم و اختتامیه این جشنواره، چهاردهم و پانزدهم اسفند ۱۴۰۱ است.

 
چند بار در چنین کنگره‌هایی شرکت کردید؟
تا به امروز در کنگره‌های ملی اهل بیت کردستان، شعر محرم تبریز، عقیق و ارغوان ایلام، مهراوه وحدت تهران، کنگره ملی پیام‌آور وحدت سیستان و بلوچستان و مکتب گمنامی «استان فارس _ شیراز» و برخی جشنواره‌ها ازجمله جشنواره ملی دفاع مقدس و عرشیان خاکی آذربایجان‌غربی، گوهر فاطمی، دفاع مقدس، نماز و نیایش ویژه مدافعان حرم
و کبوتران ناگهان «شهید برسنجی»مازندران را شرکت کرده‌ام.

 یک از آثارتان را بخوانید.
کجای خاک من سر بر سریر آسمان دارید
شماهائی که گمنامید  و صد نام و نشان دارید

نداریم از زبان عکستان در شهر گویاتر
هزاران حرف ناگفته هنوزم بر زبان دارید

کجائید ای بلاجویان عاشق کین چنین در دل
ز شور جذبه صدها موج  پیدا و نهان دارید

شما که قله های عاشقی را در نوردیدید
و از ایثار یکتا گوهری در عمق جان دارید

اگر ما جانمان حیرت نشین دشت گمراهی است 
شما از نور ایمان خضر راهی در میان دارید

شما خورشید صبح جلوه در آئینه خاکید
به نام عشق در روی زمین یک کهکشان دارید

شما آن روح سرشارید که در گنجه ی سینه
جهانی مملو از احساس پاک و جاودان دارید

بگیرید ای عزیزان خدا دست دل ما را
شما که طایر عشقید و در عرش آشیان دارید