به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از بوستون گلاب، ادیت پرلمن در نوشتن داستان، توجه بالایی به جزئیات زندگی و شخصیت‌های پیرامون خود داشت. او نویسنده آرام و بی‌سر و صدایی بود، تا جایی که سال‌های زیادی را بدون توجه و در سایه گذراند و در حین نوشتن برخی از بهترین داستان‌های کوتاه منتشر شده در نیم قرن گذشته، توجه منتقدان بسیار کمی را به خود جلب کرد.
در سال 2011 آن پچت، نویسنده پرفروش، در مقدمه‌ای که بر کتاب «دید زدن با دوربین دوچشمی» اثر پرلمن می‌نوشت، پرسید:«چرا ادیت پرلمن مشهور نیست؟» به نظر می‌رسد همین پرسش، توجه‌ها را به پرلمن جلب کرد، به طوری که چند ماه بعد کتاب «دید زدن با دوربین دوچشمی» به عنوان نامزد دریافت جایزه ملی کتاب آمریکا معرفی شد.
کتاب «دید دوچشمی» در سال 2012 جایزه ملی منتقدان کتاب را دریافت کرد و در سال 2011 جایزه پن/مالامود را که به بهترین مجموعه داستان کوتاه اهدا می‌شود، به خود اختصاص داد. کتاب «شهد»، آخرین مجموعه داستان او نیز در سال 2015 در فهرست بلند داستانی جوایز ملی کتاب آمریکا قرار گرفت.
پرلمن تحصیلکرده رشته ادبیات بود. وی برای مطبوعات، نقد، سفرنامه و مقاله می‌نوشت و بیش از 200 داستان کوتاه منتشر کرده است.
از دیگر افتخارات این نویسنده می‌توان به دریافت جایزه ادوارد لوییس والانت برای «دید زدن با دوربین دوچشمی» در سال 2011، دریافت جایزه داستان کوتاه او هنری برای مجموع «داستان» در سال 2003 و دریافت جایزه بهترین مجموعه داستان کوتاه آمریکا برای «تکیه بر خود» در سال 2006 اشاره کرد. او همچنین در سال 2008 جایزه ادبی پوشکارت را کسب کرده بود.
داستانی از پرلمن در مجموعه داستان «صدای سوم» با ترجمه احمد اخوت، از سوی انتشارات ماهی منتشر شده است.
چهارشنبه ۱۴ دی ۱۴۰۱ - ۱۵:۱۷
نظر شما