کتاب «تحلیل نمایشنامه: تفکر و تحلیل» نشان میدهد که تنها یک نوع تحلیل نمیتواند حق نمایشنامه را ادا کند و همچنین داشتن تنها یک نقطهنظر تحلیلی برای هر هنرمند تئاتر یا گروه مشترک کافی نیست.
کتاب «تحلیل نمایشنامه: تفکر و تحلیل» نشان میدهد یک نوع تجزیه و تحلیل برای تمام نمایشنامهها امکانپذیر نیست و یک مدل تفسیری نیز برای تمام هنرمندان یا همکاریهای گروهی مناسب نیست. مخاطبان این کتاب دانشجویان تئاتر و فعالانی هستند که با مفاهیم پایه آشنایی داشته و آماده خلق تئاتر هستند که این هدف آنها را ملزم به مطرحکردن تحلیل فردی در یک روند تعاملی و تکاملی میکند.
بخشهای کتاب به ترتیبی ارائه شده که برای دانشجویان مناسبتر است: کتاب از واکنشهای شهودی و فردی اولیه آغاز میشود، به سمت روشهای شناختهشده کلاسیک/ منطقی تحلیل میرود و سپس به ارائه چند روش جایگزین برای متنهای غیرخطی میپردازد.
با درنظر داشتن این موارد در ذهن، این کتاب نشان میدهد که تنها یک نوع تحلیل نمیتواند حق نمایشنامه را ادا کند و همچنین داشتن تنها یک نقطهنظر تحلیلی برای هر هنرمند تئاتر یا گروه مشترک کافی نیست. این کتاب از چهار بخش تشکیل شده که میتوان آنها را جداگانه یا بدون رعایت ترتیب خواند.
هر بخش شامل تمرینهای عملی و سؤالاتی برای مطالعه و بهکارگیری است که میتواند برای دانشجویان و هنرمندان درگیر تولد مورد استفاده قرار میگیرد. مثالها اغلب از سه متن مختلف گرفته شدهاند: «اودیپ پادشاه» سوفوکل، «عروسکخانه» ایبسن و «تهیهکنندگان» نمایش موزیکال مل بروکس که در برادوی اجرا شد. بخش کوتاه نتیجهگیری به دانشجویان/ متخصصین کمک میکند تا همزمان که ذهن خود را برای اکتشافهای احتمالی در جریان تولید باز نگاه میدارند، واکنشی مناسب به متن داشته باشد.
نقطه شروع تعداد کثیری از تولیدات تئاتر به مطالعه متن بازمیگردد؛ اما این مطالعه شامل چه چیزی میشود؟ شناسایی پروتاگونیست یا آنتاگونیست؟ تشخیص اکسپوزیشن (گشایش داستان یا مقدمه)، گرهافکنی، نقطه اوج و گرهگشایی؟ بهدستآوردن ایده مرکزی یا ستون فقرات نمایشنامه؟ ثبت و ضبط دیدگاههای شخصی و درونی از نمایشنامه؟ جستجو درباره نمایشنامهنویس و عصری که در آن میزیسته؟ آیا در واقع یک روش ایدهآل برای بررسی متن وجود دارد یا چند روش متنوع سودمند و هنرمندانه وجود دارد؟
این کتاب دیدگاههای متنوعی ارائه میدهد که یک هنرمند میتواند از طریق آنها یک متن را بررسی کند. اگرچه تحلیل فرمالیستی روش سنتی غربیها برای بررسی متن بوده است ـ تحت تأثیر ارسطو، استانیسلاوسکی و چند تن دیگر ـ نمیتواند و نباید تنها روش باشد. چگونه میتوان حوزه تحلیل متن را برای دیدگاههای آلترناتیو باز کرد تا به تکمیل یا مقابله با روشهای تحلیلی کلاسیک بپردازند؟ توجه به پاسخهای شهودی و تفکر عمیق بر روی متن، چگونه میتواند به دانشجویانی که تحلیل را از طریق طبقهبندیکردن و تجزیه آموختهاند، کمک کند؟ فعالان تئاتر که تحلیل متن میکنند، باید به پرورش هر دو «ذهن» بپردازند تا بتوانند به طور کامل کار تحلیل و تفسیر کنند.
کتاب «تحلیل نمایشنامه: تفکر و تحلیل» نوشته «آن فلیوتسوس» با ترجمه مشترک اسماعیل نجار و زینب امانیپور در 184 صفحه، شمارگان 500 نسخه و قیمت 100 هزار تومان از سوی انتشارات مهراندیش منتشر شد.
نظر شما