«صمد قربانزاده» کارگردان فیلم کوتاه «سریشوک» در مورد فیلم اول خود که به جشنواره سیو نهم فیلم کوتاه راه پیدا کرده، تصریح کرد: من یک عکاس حرفهای هستم و مجموعهی عکسی از گاوها داشتم که ایده فیلم خود را از آن گرفتم.
قربانزاده در گفتگو با ایبنا در مورد ایده شکلگیری فیلم کوتاهش عنوان کرد: من یک مجموعه عکس از گاو در سال 95 داشتم که اقتباسی از کتاب سال بلوا اثر عباس معروفی بود و آن مجموعه مبدا خلق این اثر بود. اکرم خوشوقت تهیهکننده کار وقتی به سراغ من آمد، ابتدا قرار بود براساس همان مجموعه عکس فیلم را بسازم که با توجه به علاقهمندی شخصی من به اسطورهها، به سراغ اسطوره «هدیوش» رفتم و کمی فضای سورئال به کار اضافه شد.
وی افزود: همان کانسپت که در مجموعه عکس قبلی من بود را تقریبا ربط دادم به اسطوره و بر این اساس فیلم را ساختم.
قربان زاده عنوان کرد: این فیلم برداشت آزاد از اسطوره گاو هدیوش است که البته بحثهای جاودانگی و پیرنگ اصلی داستان اسطوره در آن گنجانده شد ولی کلیت داستان براساس داستان ذهنی شخص من بوده است.
گاو سریشوک یا هدیوش موجودات افسانهای و اسطورهای ایران باستان است که ذکری از آن در اوستا نیز آمده است. در اساطیر ایران باستان که به پیش از دوران زرتشت باز میگردند مردمان در دوران کهن قادر نبودند از سرزمینی به سرزمین دیگر بروند مگر بر پشت این گاو سوار شوند. بر طبق یکی از این اساطیر، در دوران تهمورث زمانی که مردم در حال جابجایی بر پشت این گاو بودند آتشدان آنها بر اثر توفان به دریا میریزد و به جای آن سه آتش بزرگ اساطیر که همان آتشهای مقدس هستند جای آن را میگیرند و با درخشش و روشنایی خیرهکننده راه را برای عبور مردم نمایان میسازند. این گاو در فرشگرد یا بازسازی جهان آخرین جانوری است که قربانی میشود و تا آن زمان گوپت شاه که موجودی اساطیری به صورت نیمانسان-نیم گاو است از او نگهداری میکند. گاو سریشوگ با نام هدیوش نیز آمدهاست.
در خلاصه این اثر آمده است: داستان این فیلم بصورت خیالی فردی را نشان می دهد که جنین تازه بدنیا آمدهی گاو مقدسی را که آیندگان از آن به اکسیر جاودانگی میرسند، دزدیده و میخواهد تنها خود را به عمر جاودان برساند اما در نهایت...
نظر شما