به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «دیپلماسی فوتبال، روابط بین‌الملل و فوتبال از سال 1914 تاکنون» با گردآوری هیتر اِل.دیچر و ترجمه ایمان خدابنده‌لو از سوی انتشارات سروش منتشر و روانه بازار نشر شد.
کشورها قصد دارند تا با استفاده از دیپلماسی نهفته در مسابقات بین‌المللی، تورنمنت‌ها و تورهای فوتبالی، اهداف سیاسی خود را منتقل کنند.
کتاب «دیپلماسی فوتبال»، پیوند بین محبوب‌ترین ورزش جهان و دیپلماسی را کنکاش و تعامات تاریخی فوتبال را در سه بُعد موردبررسی قرار می‌دهد.
نخستین بُعد، کاربرد فوتبال، در جایگاهِ ابزار دیپلماسی یک کشور یا دستگاه حکومتیِ یک منطقه است. فوتبال در این موارد، درست مشابه دیگر گونه‌های فرهنگی و مبادلاتی، در راستای تحقق اهداف یک دیپلماسی عمومی عمل می‌کند؛ درست مشابه همان کاری که سایر گونه‌های فرهنگی و مبادلاتی یا یک اقدام ساده همچون برگزاری یا ممانعت از برگزاری یک مسابقه، در خدمت یک دولت انجام می‌دهد.
دومین بُعد، به‌طورکلی از مفهوم کشوری و حاکمیتی فاصله می‌گیرد و همچون یک عاملِ غیروابسته به دولت یا حاکمیت، و اغلب از طریق اقدامات نهادهای مستقل فوتبالی، به دیپلماسی فوتبال می‌نگرد.
اما بُعد سوم به‌منظور کشف ارتباط میان فوتبال و مجموعه‌ای از نقش‌آفرینان دیپلماتیک در چهارچوب‌های بومی، ملی و فراملی، دو بُعد قبلی را جمع‌بندی می‌کند.
ابعاد مذکور، ایده‌ای کلی را برای فصل‌های این کتاب در اختیار شما قرار داده و فصل‌ها فارغ از هر عبارتی که به جای فوتبال استفاده کند، مناسب‌ترین ایده برای منطقه و کشور مورد مطالعه است. کشورها قصد دارند تا با استفاده از دیپلماسی نهفته در مسابقات بین‌المللی، تورنمنت‌ها و تورهای فوتبالی، اهداف سیاسی خود را منتقل کنند. در سایر نمونه‌ها، فوتبال به عنوان نوعی از بیان هویت و سیاست ملی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
و در آخر اینکه، بسیاری از مشکلات اخیر پیرامون دیپلماسی فوتبال، نیازمند مذاکره بوده و هست. این مذاکرات در سطوح مختلف و میان دیپلمات‌ها و شخصیت‌های برجسته فوتبال و صاحب منصب در فیفا، فدراسیون‌های قاره‌ای و ملی و همچنین سازمان‌دهندگان محلی رویدادها انجام می‌شود.
در مقدمه این کتاب آمده است: «ورزش فوتبال صرف نظر از نوشتار و تلفظ و اینکه در مناطق مختلف به چه نامی شهرت دارد، برای میلیون‌ها نفر در سراسر کره خاکی، زبانی جهانی محسوب می‌شود. فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) با بیش از دویست فدراسیون عضو در کشورهای مختلف جهان، بیشتر از سازمان ملل متحد عضو دارد. فوتبال، اغلب به عنوان نشانه‌ای از مشروعیت بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از ابتدایی‌ترین اقداماتی که کشورهای تازه استقلال‌یافته در عرصه بین‌المللی بدنبال تحقق آن هستند، ملحق شدن به فیفا است.
استقلال غنا در سال 1957 که موجی از استعمارزدایی را در آفریقا به راه انداخت و اندکی بعد با درخواست این کشور برای عضویت در فیفا همراه شد، الگویی را پدید آورد که به تازگی به سودان جنوبی و کوزوو نیز تسری پیدا کرده است؛ به طوریکه سودان جنوبی در سال 2011 با برگزاری یک مسابقه فوتبال میان تیم ملی جدید خود برابر یک باشگاه کنیایی، استقلال خود را جشن گرفت.۱ هرچند تنها تعداد محدودی از تیم‌ها(که خیلی زود به 58 تیم افزایش یافت)، در جام جهانی پیکار می‌کردند، تقریبا تمام اعضای فیفا در مسابقات انتخابی شرکت داشتند و به همین دلیل تعجبی هم ندارد که جام جهانی فوتبال پرمخاطب ترین رویداد تک ورزشی جهان باشد.»
چاپ نخست این کتاب در 522 صفحه وزیری، شمارگان 500 نسخه و با قیمت 110 هزار تومان از سوی انتشارات سروش در اختیار علاقه‌مندان این حوزه قرار گرفته است.
پنجشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ - ۱۰:۰۰
نظر شما