به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) متن یادداشت علیرضا معاف به شرح زیر است:
رهبر حکیم انقلاب در فراز پایانی سخنان خود در دیدار رمضانی دانشجویان فرمودند: «توصیه‌ی آخر من مربوط به جوانهایی است که از قبیل شما بودند تا چند سال قبل از این، و امروز بحمدالله در رده‌های مدیریّتی قرار گرفته‌اند، چه در مجلس که شما ــ یکی از دوستان ــ حسابی آنها را شست ‌و شو‌ دادید، چه در مدیریّتهای دولتی، هستند. خب، این خیلی مغتنم است؛ یقیناً بدون نیروی جوان مؤمنِ پُرانگیزه‌ی پُرتوان، این بارِ سنگین جمهوری اسلامی پیش نخواهد رفت؛ بدون شک. اینکه بنده در همین جلسه‌ی شما یک وقتی چند سال پیش گفتم «مدیر جوان حزب‌اللهی»، به خاطر این است که بدون مدیریّت جوان و پُرانگیزه و مؤمن کارها پیش نمیرود، باید جوانها آنجا باشند. منتها من به این جوانهای عزیزی که حالا الحمدلله وارد میدان کار شدند ــ چه در قوّه‌ی مقنّنه، چه در قوّه‌ی قضائیّه، چه در قوّه‌ی مجریه ــ توصیه‌ای که میکنم این است که اینها سعی کنند این مسئولیّت کنونی را پلّه‌ای برای مسئولیّتهای بالاتر قرار ندهند؛ توصیه‌ی اوّل من و توصیه‌ی مهم‌تر من این است. این ‌جور نباشد که ما بگوییم: «حالا این یک سابقه برای ما درست میکند برای مسئولیّتهای بالاتر»؛ نه، بچسبید به همین کار. برای خدا کار کنید، متمرکز بشوید روی مسئله‌ای که به شما مربوط میشود؛ چه بخش اقتصاد، چه بخش سیاست، چه بخش فرهنگ؛ بخشهای مختلف. متمرکز بشوید روی مسئله و دنبال حلّ آن مسئله‌ای باشید که به شما محوّل شده؛ این لازم است. توقّع ما از جوانهایی که مسئولیّت پیدا کردند، این است که هدفتان را حلّ مسئله قرار بدهید.»

این تذکر یا هشدار پدرانه و حکیمانه رهبر انقلاب به مدیران جوان در دل خود حاوی یک نکته دقیق، عمیق و لطیف قرآنی است. منشأ تمامِ بدبختی‌ها و مشکلات انسان و به تبع آن ریشه خطاهای یک مدیر و مسئول کجاست؟ 

در ماجرای هبوط حضرت آدم به زمین، قرآن جمله ای به نقل از شیطان خطاب به آدم بیان می کند: فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ قَالَ یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَا یَبْلَى؛ شیطان او را وسوسه کرد و گفت ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درختِ زندگیِ جاودانه، و مُلکی بی‌زوال راهنمائی کنم؟! (طه-120)

از این آیه شریفه، می توان اینگونه برداشت کرد که منشأ تمام بدبختیهای بشر، تمایل به جاودانگی و قدرت بیشتر و بیشتر و لایزال است و ابلیس از همین دریچه حضرت آدم ابوالبشر را وسوسه کرد. در نتیجه هر گونه القائات نفسانی وشیطانی که ما را به قدرت و مقام بیشتر یا دائمی و همیشگی وسوسه کند، جدی ترین و ریشه ای ترین منشاء بدبختی‌ ها و مشکلات فردی و مدیریتی در میان مسئولین و مدیران کشور است.

و رهبر فرزانه انقلاب به درستی روی این نقطه دست گذاشتند و مدیران جوان و پرشور را به دقت درباره این نکته اخلاقی و مدیریتی عمیق دعوت کردند.  وسوسه‌ی رسیدن به قدرت بیشتر واقعا خطرناک و مهلک است؛ مُلکِ بی‌زوال و قدرتِ جاودانه، تیرِ کاریِ شیطان بود که به هدف خورد و پدر و مادر ما را از بهشت بیرون کرد. القاء تمایل و کشش و گرایش به قدرتِ جاودانه در ذهن و قلب یک مدیر مومن انقلابی، تیرِ مسمومِ شیطان است که از اول خلقت تا امروز همچنان به هدف می خورد و عده زیادی را از بهشت بیرون کرده و می کند.
 سمّی مُهلِک تر و  کُشنده‌ تر از جاه طلبی  برای انسان وجود ندارد؛ جهانِ امروز به شدّت از این سمّ مُهلِک و کُشنده‌ی شیطان زخم خورده و بیمار است. تا این وسوسه در دنیا هست، جهان روی آرامش را نخواهد دید. بنابراین مستمرا باید  مراقب دام شیطان باشیم.

مدیری که در یک جایگاه و پست و مقام مدیریتی مدام در حال دست و پا زدن برای رسیدن به جایگاههای بالاتربه هر قیمتی است و با انواع توجیه های انقلابی عمل به تکلیف و حل مشکل مردم و .... تلاش می کند وجدان خودش را نسبت به این میل به قدرت آرام کند، متوجه نیست که قدم به قدم و ذره ذره از بهشت دورتر و دوتر و به پرتگاه جهنم سوزان نزدیک تر می شود.  

مراقِب این تیرِ مسموم باشیم؛ شیطان در کمین است...