به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، میلاد حبیبی، شاعر جوان اصفهانی و از شاعرانی که بارها توفیق شعرخوانی در محضر مقام معظم رهبری را یافته معتقد است که شرینی و حلاوت عنایت خاص معظم له به شعرش برای همیشه به عنوان خاطره‌ای دلچسب و افتخاری بزرگ باقی می‌ماند. در ادامه گفت‌وگوی این شاعر با ایبنا را می‌خوانید:

اولین بار چه زمانی به فیض دیدار با مقام معظم رهبری نایل شدید و در آن دیدار چه احساسی داشتید؟
من در سال‌های 95، 96 و 97 به عنوان شاعر خدمت آقا رسیدم و در سال 97 هم جزو کسانی بودم که شعرخوانی داشتم. سال اول واقعا هیجان زده بودم، چون اولین دیدار با عالی‌ترین مقام کشور را تجربه می‌کردم. خوشحال بودم که در عرصه‌ای فعالیت می‌کنم که برای رهبر انقلاب دارای اهمیت است و دلگرمی و امید من صدچندان شد.

آیا خاطره خاصی از آن دیدار دارید؟
یکی از خاطرات جذاب، تجربه همسفره شدن با حضرت آقا در سفره افطاری بود و خاطره زیبای دیگر در دیداری که شعر خواندم توجه و عنایت خاص ایشان به شعرم بود که حتی یکی از بیت‌ها را با تحسین خواستند، تکرار کنم و آن بیت را حفظ کردند. غزلی که خواندم این بود:
به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه مسلک بودن خود را
اگر تقدیر، تن دادن به فرمان زلیخا بود
همان بهتر که دستِ گرگ می‌دیدم تن خود را
تو را -ای عشق!- از بین هوس‌ها یافتم آخر
شبیه آنکه در انبار کاهی سوزن خود را
اگر این بار رو‌در‌رو شدم در آیِنه با خود
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را
بگو با آسمانِ بغض دارِ پیرهن از ابر
برای گریه کردن پاره کن پیراهن خود را
به امّیدی که شاید بگذری از کوچه‌ام یک شب
به در آویختم فانوس هر شب روشن خود را
حضرت آقا این شعر را بسیار پسندیدند و وقتی بیت «اگر این‌بار رو‌در‌رو شدم در آینه با خود/به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را» چنان به دلشان نشست که آن را حفظ کردند.

زمانی که قرار شد در محضر حضرت آقا شعرخوانی کنید چه حس و حالی داشتید؟ درست لحظه شعرخوانی.
من وقتی می‌خواستم خدمت آقا شعر بخوانم از قبل دلهره‌ زیادی داشتم. واقعا هیجانِ توام با شوق را در خودم می‌دیدم، به‌ویژه اینکه در دو سال قبل تنها حضور یافته بودم و شعرخوانی نداشتم، بنابراین حالا که شعرخوانی‌ من قطعی شده بود و شماره صندلی‌ام مشخص شده بود شوق شاکرانه‌ای داشتم. یکی از دوستانم که سال‌های قبل تجربه شعرخوانی را داشت به من گفت:« آرام باش من با آرامش‌ترین شعرخوانی‌ام را جلوی آقا انجام داده‌ام.» وقتی این را شنیدم دلم آرام گرفت ولی تا لحظه‌ موعود زمان زیادی بود. گذشت تا وقتی که نوبت به شعرخوانی من شد دقیقا حرف دوستم محقق شد. انگار نه انگار که تا چند دقیقه پیش آن همه اضطراب داشتم. رفتار صمیمی و خوش آمدگویی ابتدای جلسه آقا همه‌ اضطراب‌ها را از بین برده‌ بود. با آرامش خاطر سلامی کردم وشروع به شعرخوانی کردم. هرچه بیشتر ادامه می‌دادم، همراهی رهبری با مضامین و ابیات، آن آرامش را مضاعف می‌کرد.

دیدگاه مقام معظم رهبری درباره شعر و ادبیات چیست؟
رهبر انقلاب نگاه‌شان به ادبیات یک نگاه جامع‌الاطراف است. ایشان به همه‌ ابعاد ادبیات توجه دارند، با یک شعر و یک موضوع و یک قالب کار ندارند بلکه ادبیات را واقعا لازمه‌ تمدن‌سازی می‌دانند. یادم است در یکی از دیدارها به طور صریح از صداوسیما به خاطر شعرهای ضعیفی که پخش می‌کنند، گلایه کردند که این گلایه‌ها و تذکرها پیام دارد. در هیچ کشور دیگری عالی‌ترین مقام رسمی چنین پیگیر اوضاع شعر نیست و در تقریظ‌هایی که بر کتاب‌های ادبی می‌نویسند نیز می‌توان به این توجه خاص ایشان رسید. رهبر انقلاب موضوعات آثار ادبی مطلوب را صرفا محصور در موضوعات حاکمیتی مثل دفاع مقدس و انقلاب نمی‌دانند و معتقدند شعر باید به باورهای اصیل متعهد باشد. خودشان یک بار تعریفشان از شعر انقلاب را گفتند که معتقدند شعر همین که در خدمت‌ ارزش‌های انسانی باشد، شعر انقلاب است. حال با این تعریف، شعر دفاع مقدس شعر انقلاب است و شعر عرفانی، عاشقانه و اعتراضی نیز شعر انقلاب هستند.

در دیداری که به عنوان یک شاعر با حضرت آقا داشتید کدام ویژگی ایشان برایتان جذابیت بیشتری داشت؟
آنچه که برای منِ شاعر همیشه جذاب بوده، این است که دیدار ایشان با شاعران به صورت رسمی و اداری برگزار نمی‌شود، بلکه در واقع خود به خود یک انجمن شعر است و آقا جلسه را شاعرانه اداره می‌کنند. این ویژگی منحصر به ایشان است و در هیچ یک از مسئولان کشور ندیده‌ایم. در دیدارهای مقام معظم رهبری فلاسک‌های چای کنار دست شاعران است، جلسه با مزاح‌های متعدد همراه است که نشان می‌دهد رهبری هم روحیه‌ شاعران را می‌شناسند و هم آن روحیه را به رسمیت شناخته‌اند.

کدام یک از بیانات مقام معظم رهبری در دیدارها برای شما جذاب‌تر بوده است؟
در این سال‌ها سعی کرده‌ام در حرف‌های آقا دقت کنم، از گلایه‌هایی که به مدیران فرهنگی داشتند تا تشویق به فعالیت در عرصه سرود و غیره اما جذاب‌ترین بیان ایشان برای من این بود که فرمودند «شعر فارسی شعر حکمت است». دقیقا هم همین‌طور است و خواستند این حکمت اسلامی در شعر امروز برجسته شود.