به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در قم، همزمان با ایام‌الله دهه فجر و چهل و سومین سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، نشست روایتگری گذرگاه انقلاب با محوریت «حادثه مدرسه فیضیه» با همکاری اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان قم، با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین سید محمدباقر حائری رضوی مدیر مدرسه فیضیه و حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا احمدی، پژوهشگر و استاد حوزه علمیه مدیر مدرسه فیضیه برگزار شد.

در ابتدای این نشست حائری رضوی، مدیر مدرسه فیضیه با اشاره به تاریخچه مدرسه فیضیه گفت: مدرسه فیضیه قدمتی چند صد ساله دارد که در حوادث زیاد تاریخ تشیع و ایران موثر بوده و در مراحل مختلفی سبب تجدید حیات تشیع شده است.

وی با اشاره به آیت‌الله شیخ عبد الکریم حائری یزدی، امام خمینی و آیت الله بروجردی به عنوان تعدادی از بزرگانی که در این مدرسه پرورش یافته‌اند گفت: این مدرسه از ابتدا تاکنون، پایگاهی علمی، محلی برای مبارزات سیاسی و انقلابی و مرکزی برای فقه و اجتهاد بوده است.

مدیر مدرسه فیضیه ضمن اشاره به حضور حضرت امام(ره) در این مدرسه تصریح کرد: شخصیت بزرگی همچون امام خمینی(ره) قبل و بعد از انقلاب سخنرانی‌های زیادی در این مدرسه داشتند و شاگردان زیادی در درس ایشان پرورش یافتند. امام نزدیک به 8 سال در این مدرسه درس اخلاق داشتند و بزرگان زیادی در این دروس شرکت می‌کردند.

این استاد حوزه علمیه درباره وجه تسمیه مدرسه فیضیه گفت: بنا بر نقل متون معتبر تاریخی، این مدرسه در قرن ششم ساخته شده و در ابتدا نام آن، مدرسه «خانم فاطمه(س)» بوده است و سپس به نام مدرسه آستانه شناخته شده است؛ پس از آن از قرن 13 به بعد و از آنجا که محل تدریس ملامحسن فیض کاشانی بوده به نام فیضیه مشهور شده است.
 
در بخش دیگری از این برنامه حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا احمدی به ریشه‌های حادثه مدرسه فیضیه پرداخت و یادآور شد: بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی رژیم شاه احساس کرد پایگاه مرجعیت و روحانیت ضعیف شده است؛ بنابراین برنامه‌هایی مثل لایحه انجمن‌های ایلاتی و ولایتی و انقلاب سفید را پیاده کرد که با مخالفت علما، از جمله امام خمینی(ره) مواجه شد و امام به همین مناسبت عزای عمومی اعلام کرد که باعث تحریم عید نوروز سال 1342 شد.

این پژوهشگر تاریخ معاصر تاکید کرد: در نتیجه این اتفاق بود که رژیم پهلوی در دوم فروردین همان سال که همزمان با سالروز شهادت امام صادق(ع) بود، تصمیم به هجوم و اختشاش در مراسم طلاب مدرسه فیضیه گرفت.

وی تصریح کرد: در این مراسم هنگام سخنرانی مرحوم آقای انصاری افرادی که برای اختلال در مراسم آمده بودند با عباراتی مثل جاوید شاه سعی کردند مانع از برگزاری جلسه شوند و در نتیجه اعمال آن‌ها زد و خورد بین نیرو‌های نفوذی و روحانیون شروع شد. پس از آن نیرو‌های رژیم با هجوم به حجره‌ها و تخریب آن‌ها، به ضرب و جرح طلاب پرداختند.

استاد حوزه علمیه درباره پیامد‌های منفی و مثبت واقعه فیضیه بیان کرد: هدف رژیم از اخلال در این مراسم، ایجاد رعب و وحشت بین طلاب و روحانیون، سرکوب اعتراض آن‌ها و ایجاد یاس و ناامیدی در ادامه مبارزه بود که تا حدی هم این اتفاق رخ داد.

احمدی افزود: اتفاقی که رژیم پیش‌بینی‌ آن را نمی‌کرد این بود که این واقعه باعث شد بسیاری از روحانیون و مردمی که پیش از این واقعه مخالف رژیم بودند اما قصد مبارزه نداشتند به مبارز علیه رژیم دست بزنند. بنابراین مهم‌ترین پیامد این واقعه تبدیل مخالفین رژیم به مبارزین رژیم شد.