به بهانه زادروز سروش صحت؛
برای کسی که بیش از همه کتابخانههای خاک گرفته مدیون او هستند/ او یک «کتاب باز» است
اگر کسی صحبت از ترجمههای بینظیر کند؛ قطعا همه نام استاد نجف دریابندری را به خاطر میآوریم؛ اگر حرف از آواز بر زبان جاری شود ناخودآکاه آواز مرحوم شجریان را در گوشمان میشنویم. اگر عدهای کلامی از فوتبال بر زبان بیاورند بیشک به عادل فردوسیپور خواهیم اندیشید و بیتردید نام سروش صحت نیز، در کنار نام کتاببازان جاودان خواهد ماند.
شاید «چارلز بوکوفسکی» در «عامه پسند» برای او نوشته بود: «مشکلات و رنج تنها چیزهایی هستند که یک مرد را زنده نگه میدارد.» یا شاید هم اجتناب کردن از مشکلات و رنج برای او که در جوانی در میان ناامیدیهای آن دوران با تلاش هر روزه برای رسیدن به خواستهها و چاشنی شانس، اولین فعالیتهایش را بهعنوان بازیگر و بعدتر نویسنده در «جنگ77» آغاز کرد. مردی که صداقت در قلمش همیشه آنقدرجلوه و جذابیت داشته که به راحتی میتوان سروش صحت بودن را در آن کشف کرد. او شبیه به «راسکولنیکوف» «جنایت و مکافات» یا «جلال آریان» و «زمستان 62» نقش اول زندگی خودش بود؛ بدون پشتیبان و البته همراه با ماجراهای پیچدرپیچ؛ یک «امانوئل» تمام عیار در «قلعه مالویل».
بازیهای درست و اندازهاش در دهه هفتاد و هشتاد در اکثر تجربههایش جذاب و قابل قبول است؛ اما چیزی دیگری عامل جذابتر شدن اوست؛ موفقیت در نویسندگی.
حضور پر رنگ او در اکثر ساختههای مهران مدیری و مجموعههایی مثل: «قطار ابدی»، «زیر آسمان شهر»، «کوچه اقاقیا» و «ترش و شیرین» کام بسیاری از مردم را شاد کرد و حالا وقت آن رسیده بود که خودش در مقام کارگردان پا به عرصه بگذارد. ساخت مجموعه «چارخونه» و تله فیلم «بازی» پیشزمینهای برای سکوی پرتاب او در مقام کارگردان با مجموعه «ساختمان پزشکان» بود. تکرار موفقیت در مجموعههای «پژمان»، «شمعدونی»، «لیسانسهها» و «فوقلیسانسهها» برای او اصلا کار دشواری نبود. شاید دلیل موفق ماندن صحت در این باشد که مثل «لاری» در «لبه تیغ» خوشحالی و خوشبختی را در کوچکترین چیزها پیدا کرده و دیگر اینکه، همان چیزی را که در خودش وجود دارد با صداقت تمام برای مردم بازنمایی میکند.
بعد از موفقیت در نگارش و ساخت مجموعههای پربیننده صحت تصمیم گرفت تا با ساخت اولین فیلم سینمایی خود فصل جدیدی از «با آخرین نفسهایم» زندگی خودش را آغاز کند. «جهان با من برقص» و جایزه بهترین کارگردانی در جشنواره بین المللی فیلم فجر.
همهی اینها گوشهای از کارنامه موفق و البته بلند بالای سروش صحت در سینما و تلوزیون است. بازی در تئاترهای مختلف، نویسندگی فیلمنامههای سینمایی و بازیگری در بسیاری از مجموعهها و فیلمهای سینمایی در خاطر تمامی علاقهمندان به هنر حک شده تا مخاطبان مدیون لحظات خوشی باشند که ساختهی اوست. اما بیشتر از من و شما، کتابهایی که سالها در قفسه کتابخانهها خاک میخورند یا ممکن بود به این حال دچار شوند، مدیون او هستند.
«کتاب باز» اجرای برنامهای ترکیبی و گفتوگومحور با هدف ترویج فرهنگ کتابخوانی از شبکه آموزش با بهترین کیفیت و شکل ممکن دلیلی شد تا بعد از مدتها باز هم قطار کُند کتابخوانی در کشورمان سرعت دوباره بگیرد؛ که بیشک سروش صحت در آن تاثیرگذار بوده است.
نام بعضی اشخاص همیشه در کنار محصولشان جاودان خواهد ماند. اگر کسی صحبت از ترجمههای بینظیر کند؛ قطعا همه نام استاد نجف دریابندری را به خاطر میآوریم؛ اگر حرف از آواز بر زبان جاری شود ناخودآکاه آواز مرحوم شجریان را در گوشمان میشنویم. اگر عدهای کلامی از فوتبال بر زبان بیاورند بیشک به عادل فردوسیپور خواهیم اندیشید و بیتردید نام سروش صحت نیز، در کنار نام کتاببازان جاودان خواهد ماند؛ همانطور که داوران خوش سلیقه این دوره جشن حافظ این کار را انجام و نشان دادند که یک چهره کتابی هم میتواند، چهره برتر تلویزیون باشد.
همراه با عرض تبریک و آرزوی بهترینها برای «کتاب باز» سینما و تلویزیون ایران.
نظر شما