غلامرضا امامی با بیان اینکه هفته کتاب اتفاق خجسته‌ای است، اظهارداشت: گویا در این روزگار در کشور ما کتاب به طاق نسیان سپرده شده است و مردم ما با کتاب قهر کرده‌اند.
وی افزود: سال‌ها پیش این زنگ خطر از سوی ناشران، نویسندگان و کتاب دوستان به صدا درآمد. وقتی کتاب در 200 نسخه به چاپ رسید، تصویری از یک حادثه سهمناک، رویاروی دیده اهل فرهنگ گشوده شد. یعنی 200 نسخه کتاب در قرن ما با توسعه فن‌آوری، سواد و انبوه دانش‌آموزان و دانشجویان و اهل کتاب، زنگ خطری بود.
امامی با اشاره به نمونه‌هایی از گسترش کتابخوانی در دوره‌هایی دور در کشورمان، گفت: در «سفرنامه ابن بطوطه» می‌خواندم، چندان زمانی از عهد سعدی، شاعر شهیر شیرازی نگذشته بود که وی به چین رفت و در آنجا بلم‌رانان، این سروده سعدی را به فارسی با لحنی خوش می‌خواندند: «چون در نماز اِستاده‌ام گویی به محراب اندری». نگاه کنیم که چگونه در آن دوران با مسافت طولانی بین ایران و چین و تعداد اندک باسوادان، صیت سخن سعدی بر بال کتاب، آن هم کتاب‌های خطی به پرواز درآمده بود.
نمونه دیگر باید از شاهکار «کواکبی» درباره استبداد، کتاب «طبیعت استبداد» یاد کنم که در آغاز مشروطیت نشر یافت و همچنان با استقبال اندیشمندان مواجه شده است. کتاب «طبیعت استبداد» به سال 1281 شمسی در مصر نشر یافت و با دوری مسافت به فاصله سه سال -به سال 1284- به ترجمه عبدالحسین‌میرزای قاجار به فارسی ترجمه و چاپ شد.
وی با بیان این که در کشور وجود نزدیک به 15 میلیون دانش‌آموز و میلیون‌ها دانشجو، رقم شگفتی است و از عجایب روزگار تیراژ 200 نسخه‌ای کتاب است، پیشنهاد کرد: پدران و مادرانی که فرزندانشان را در مدارس غیرانتفاعی ثبت‌نام می‌کنند، حداقل یک کتاب و نه بیشتر به کتابخانه‌های آموزشگاه، هدیه ببرند.
امامی تصریح کرد: ما مهر کتاب و الفت با خواندن را باید از مهد کودک و دبستان آغاز کنیم تا نسل نو با کتاب خو بگیرد و این کار به همتی ملی و نه بخشنامه‌ای اداری، نیازمند است.
این نویسنده، مترجم و سرویراستار، گفت: ما «خواندن» را از یاد برده‌ایم و به «دیدن» خو گرفته‌ایم. صفحات مجازی چشمان ما را پر کرده است. در خانه و مدرسه و در سفر و حضر، گوشی تلفن یا لب‌تاپی به دست داریم و به «دیدن» می‌پردازیم.
وی یادآورشد: چندی پیش طرح زنده‌یاد کامبیز درم‌بخش مرا به شگفتی افکند که گفته بود، درد را می‌یابیم اما در اندیشه درمان برنمی‌آییم.
.jpeg)
وی ادامه داد: زمانی که امواج رادیو شهرها و کشورها را درنورید و قاره‌ها را پیمود، بسیاری گفتند که دیگر دوران «کتاب» به سر رسید؛ اما چنین نشد و کتاب به پروازش در آسمان هنر و فرهنگ، ادامه داد. روزگاری صفحات رنگی «تلویزیون» به هر روستا و شهری در این جهان گسترده، پا گذاشت، گروهی بانگ برآوردند، خداحافظ کتاب؛ اما چنین نشد.
وی افزود: جمعی می‌پندارند که عمر «کتاب» به سر رسیده است؛ اما چنین نماند و چنین نیز نخواهد ماند. کتاب به حرکت خویش ادامه خواهد داد و این رود پرخروش با همه سنگ‌ها و صخره‌ها که در راه و مسیر است، به حرکت پرخروش خویش، ادامه خواهد داد.
.jpeg)
امامی تاکید کرد: اندیشه و کتاب را نمی‌توان در بند داشت. می‌توان به دستی دستبند و بر پایی، پایبند نهاد و می‌توان دهانی را بست؛ اما مرغک کتاب و اندیشه به پرواز درخواهد آمد و به حرکت خویش، ادامه خواهد داد.
وی یادآور شد: دو سال پیش به دعوت مهربانانه جشنواره «گلاویژ» به سلیمانیه اقلیم کردستان، سفر کردم و از سر مهر دانشی‌مرد سلیمانیه «بختیار» گشایش نمایشگاه کتاب را به من سپرد. در آنجا دریافتم در سلیمانیه با جمعیتی حدود یک میلیون و پانصدهزار نفر، 24 ناشر وجود دارد و هر روز حدود 8 عنوان کتاب جدید، چاپ می‌شود. در نمایشگاه کتاب، انبوهی از کتاب‌ها دیدم به زبان کردی، فارسی، عربی و دیگر زبان‌ها و خیل عظیمی از مشتاقان. برای چاپ کتاب، هیچ ممیزی در کار نبود و مردم به «خواندن» خو کرده بودند.
این نویسنده و مترجم در پایان گفت: آن‌گونه که گفتم، باید از کودکی به «خواندن» خو بگیریم و این بر عهده مسئولانی است که سروکارشان با کتاب است و وظیفه‌شان، گسترش کتاب و کتابخوانی.
نظر شما