«نیچه: تن، هنر، شناخت» کتابی است برای مواجهه با تفکر فلسفی دیوانهواری که با ایدههای گونهگون و متضادش، معرف رویکردی در نگریستن به جهان و انسان بود که پیش از او وجود نداشت و امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.
نیچه را همواره با بدبینی، خموشی و خمودگی شرح و توضیح داده و در بسیاری از مواقع لحظههای دهشتناک و بحرانی سده بیستم را به او نسبت دادهاند. اما آیا نیچه بهواقع اینگونه است و باید اینگونه خوانده و فهم شود؟ شارحان و مفسران تازهتر نیچه، روایت دیگری ارائه دادهاند که از نیچه تصویری دیگرگون میسازد و عموم انگارههای پیشینی پیرامون فلسفه او و رفتار فکریاش را برای ما تغییر میدهد. فردریکا اسپیندلر در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» با بازخوانی مجدد و یکسره متفاوتش از نیچه، آن اشتیاق و شورمندی خاص فلسفه او را عیان کرده و از درون آن حجم از جنون سرشار از تعمق و تفکر، عشق به زیستن زندگی را در نظرگاه این فیلسوف بزرگ آلمانی هویدا میکند.
کتاب اسپلیندر همه آن پرسشهای فراموششده که از الزامات زمانه اکنون هستند را به واسطه نیچه و همراه و دوشادوش او پیش روی خواننده میگذارد، با این هدف که بیایید با دستگاه فکری نیچه مشتاقانه و مشفقانه به جهان و پدیدههایش بنگریم. «نیچه: تن، هنر، شناخت» کتابی است برای مواجهه با تفکر فلسفی دیوانهواری که با ایدههای گونهگون و متضادش، معرف رویکردی در نگریستن به جهان و انسان بود که پیش از او وجود نداشت و امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.
سرفصلهای کتاب عبارتند از: «نابه هنگام بودن و مطرح بودن»، «چگونه آدمی به آنچه هست تبدیل میشود: اینک انسان»، «آتش سرد، اخگر تاریک: خرد و شور»، «نگاه به علوم طبیعی از منظر هنرمند، اما نگاه به هنر از منظر زندگی»، «سرشاری، کاستی و زبان»، «اندیشیدن به امر سیاسی» و «درباره آری، نه و آمین» است.
در بخش «یادداشت مترجم» سعید مقدم مترجم کتاب نوشته است: «آغازگاه بررسی نویسنده در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» نابه هنگام بودن تفکر نیچه است، و این که چگونه تفکر او نه تنها برای مکتبهای فکری عصر خود او، بلکه برای عصر ما نیز نابههنگام است و به این سبب میتواند شادابی خود را حفظ کند و تفکری مطرح برای زمان باشد.
نویسنده میکوشد نشان دهد تفکر نیچه، در زمانی که بیشتر گفتگوهای همگانی به امور سطحی و سطح امور بسنده میکنند، به ما کمک میکند درک کنیم که چگونه فلسفه خود نوعی خطر است، نوعی ماده منفجره که در واقع این قدرت را دارد که توهمات، دیوارهای محافظ و دروغهای دیرین و مستحکم زندگی عصر ما را از هم بپاشد، نه به خاطر این که حقیقتهای مطلق و ارزشهای ابدی را جایگزین آنها کند، بلکه برای مقابله با قدرت نظام از پیش تعیین شده مفهومهای رایج و استوار کردن روشی که به کمک آن بتوان زندگی بیکرانی را دید که پیوسته از نو آفریده میشود و با چیرگی بر خود از خود فراتر میرود.
از نگاه نیچه تصور هویت ثابت تغییر ناپذیر، ما را در اسارت نگه می دارد. رهیافت رهایی بخش این است که بپذیریم تن زندان روح نیست، تن پناهگاه جسم و جان است و پیش شرط تفکر و شناخت را تشکیل میدهد. اگر بپذیریم که تن آغازگاه اندیشیدن و شناخت است نگاه انتقادی آسانتر میشود. از طریق تن میتوانیم ارزشهایی را که کم و بیش بر زندگی روزمره ما حاکمند ببینیم و تحلیل کنیم، و هرقدر هم این ارزشها ماندگار و ابدی انگاشته شده باشند باید مورد ارزیابی مجدد قرار گیرند.
کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» نوشته فردریکا اسپیندلر به ترجمه سعید مقدم از سوی نشر مرکز در 150 صفحه و با قیمت 53000 تومان منتشر شده است.
نظر شما