کتاب با یک آزمایش فکری آغاز میشود که با طرحی از هم گسیخته میشود، و از مخاطب میخواهد که آمیختگی مغز زیستشناختی با خویشتن را به چالش بکشد و جایگزینی نورونهای زیستشناختی را با نورونهای مصنوعی تصور کند. اما سایمون نشان میدهد که رایانهها فقط به این دلیل که همایههای معادل آنها شلیک میکنند، مانند مردم نیستند. او استدلال میکند که در واقع، هوش عمومی - توانایی پاسخ دادن و واکنش به محیط خود، و یادگیری و رشد - به بیش از آنچه که هر هوش مصنوعی معاصر بازتاب میدهد، نیاز دارد.
این یک مطالعه جذاب و گاه فلسفی است که فصلهای کوتاه و پیچیده آن با سرعت حرکت میکنند و موضوعاتی از جمله توسعه فناوری، تکامل، و نظریههای مغز مطرح میشوند – که برخی در نگاه اول به نظر میرسد به هوش مصنوعی ربط ندارند، اگرچه آنها از طریق آزمایشها و نظریهپردازیهای کنجکاوانه و اندیشمندانه برای انجام این کار ساخته شدهاند. اگرچه این کتاب با اعتبار و تخصص نوشته شده است، اما از طریق مثالهای ملموس، قیاسها و تشبیههای زنده، و توضیحات واضح برای همه قابل فهم است. در بخش طولانی میانی که جزئیات نحوه عملکرد مغز انسان را توضیح میدهد، بازیهای فکری بازیگوشانه حتی در وسط پاراگراف به وجود میآیند تا در زمان درست، نحوه فیلترکردن اطلاعات توسط مغز را نشان دهند. و نیز طنز متداوم سایمون، داستان کوتاه خیالی که از منظر یک ماشین نوشته شده است، و برخی از پیشبینیهای بلندمدت کتاب را نرم و ملایم میکند.
در واقع، به نظر میرسد بخش بزرگی از کتاب برای کاهش ترس مردم در مورد هوش مصنوعی طراحی شده است، هم از طریق ایجاد حس همدردی با سیستم عاملهای رایانه از طریق توضیحات علمی در مورد عملیات انسانی و زیستشناختی، و هم با نشان دادن اینکه رفتارهای علمی تخیلی هوش مصنوعی، بدون آن که نیاز باشد، تمایل به تحمیل رذایل انسانی به ماشین دارند، در حالی که توسعهدهندگان در عوض میتوانند برنامهریزی هوش مصنوعی را به گونهای انتخاب کنند که «به جای اینکه شبیه ما باشند، برای ما مفید باشد.»
اما اگرچه این کتاب ادعا میکند که بیشتر هوش مصنوعیهای معاصر، مانند آلفاگو زیرو و واتسون، با محدودیتهای برنامهنویسیشان مقید شدهاند، از پیشبینی آیندهای نزدیک نیز لذت میبرد: کتاب نشان میدهد که رایانهها به سرعت در حال نزدیک شدن به ظرفیتهای مغز انسان هستند. سایمون میگوید با این حال، حتی زمانی که هوشهای جامع مصنوعی (هوش مصنوعی با هوش عمومی) از نظر تواناییهایشان از انسانها پیشی بگیرند، یک زیرسازی توسعهای وجود دارد که ایمنی از طریق آن تضمین خواهد شد. اما این گمانهزنی کتاب کمتر اطمینانبخش است که میگوید پس از تکامل اقدامات ایمنی هوش مصنوعی جامع، انسانها حداکثر برای هوشهای مصنوعی جامع «جالب» خواهند بود، و «بهترین امید بشر این است که آنها به ما برای منحصر به فرد بودن ما علاقهمند باشند، اما بر روی آینده خود تمرکز کنند.»
این ویراست دوم با پیوندهایی به ویدیوهایی که مفاهیم هوش مصنوعی آن را در کار نشان میدهد، بهبود یافته است، و همچنین با ارجاع به کار برنامهنویسی و تئوریهای خود سایمون، بهویژه به شبیهساز پیچیده و جذاب مغز، پروژه نرمافزاری منبعباز با هدف پیادهسازی یک مدل هوشمصنوعی جامع سرتاسری، کتاب را برای خواندن دیجیتالی و تعاملی ایدهآل میکند. ستونهای جانبی مفید در فنآورانهترین بخشهای کتاب، مانند نمودارها و تصاویر مفید، کتاب را سادهتر میسازد، اگرچه نمونههای اخیر گاهی اوقات ظاهری خام دارند.
سایمون به مخاطبانش میگوید حتی اگر نقطه تکینگی فناوری نزدیکتر از حد تصور باشد، «هیچ دلیلی وجود ندارد که فرض کنیم ماشینهای هوشمند برای نسل بشر فاجعهبار خواهند بود». چنین تضمینهایی به «رایانهها خواهند شورید؟» کمک میکند تا یک متن علمی نظری و جذاب درباره پتانسیل و آینده هوش مصنوعی باشد.
شنانامه کتاب
WILL COMPUTERS REVOLT?
PREPARING FOR THE FUTURE OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE
Charles Simon
Future AI (May 29, 2021)
eBook $9.95 (350pp)
978-1-73268-721-9
منبع: فورورد ریویوز (میشیگان، ایالات متحده)
نظر شما