به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این کتاب، سال گذشته انتشار یافته و شب گذشته در دومین جایزه ملی کتاب سال جوانان، موفق به دریافت عنوان اثر شایسته تقدیر در بخش رمان شده بود. 

در ابتدای مراسم بررسی این اثر، نویسنده آن، نگار موقرمقدم، بخشی از کتاب را برای حاضران در جلسه خواند. او به پروسه‌ی کارگاهی رمان یادشده اشاره کرد و گفت: «آقای احمد دهقان که استادم نیز بوده، در نوشتن این کتاب بسیار کمک کرده است.»

«هر شب بیداری» رمان پویایی است
محمدرضا شرفی خبوشان، نویسنده و منتقد در این جلسه گفت: «این اثر، کتاب اولِ نگار موقرمقدم است. کتاب اولی‌، واژه مهمی است و همین برگزیده‌شدن در دومین جایزه ملی کتاب سال جوانان بسیار حائز اهمیت است. نویسنده در حین دانش‌اندوزی، این کتاب را نوشته است که حال‌وهوای جوانی دارد. او قبل از انتشار، کتاب را به نویسنده‌های دیگری داده است که بخوانند. این یکی از دلایل موفقیت آن است. در این اثر مفاهیم مرگ، عشق، ایثار، فداکاری و اهدای عضو دیده می‌شود. ما در جامعه‎‌ای زندگی می‌کنیم که به این جنس از فداکاری نیازمندیم.

این رمان به‌سبب تحول شخصیت ایستا نیست. یکی از مؤلفه‌های کتاب خوب این است که ما ناظر تحول شخصیت داستان باشیم.

ارتباط انسان‌ها از طریق کلمه انجام می‌شود. رمان یک محصول مدنیت به شمار می‌آید. رابطه‌ی حقیقی بین رشد فرهنگ و خواندن رمان وجود دارد. رمان وارد مقوله‌ی دانش اجتماعی و رشد اخلاق انسانی شده است و برای همین به رمان به‌عنوان بخش مهمی از زیست اجتماعی نگاه می‌کنیم. رمان دریچه‌ای برای شناخت ابعاد مختلف وجود آدمی است. یک رمان خوب شرایطی را فراهم می‌کند که انسان خودش را بشناسد و این در کتاب «هر شب بیداری» اتفاق می‌افتد.


رمان‌های مدرن شامل درگیری انسان با خودش، و بازسازی این فضا بیشتر از رمان‌های کلاسیک است. در کتاب «هر شب بیداری» ما جنس دیگری را داریم و بسیاری از فرازهای کتاب در درون شخصیت می‌گذرد.

این اثر، رمانی پرفایده و دارای ساختار خوب و خوش‌خوانی است که ما را تشویق می‌کند متوجه دیگران هم باشیم.»

«هر شب بیداری» کتاب قابل تأملی است
ندا رسولی نویسنده و منتقد درباره‌ی این اثر گفت: «فصل اول این رمان تعلیق بسیار خوبی داشت. شخصیت‌پردازی، توصیفات و تشبیهات خیلی خوب بود. در بازنویسی این اثر اتفاقات خوبی افتاد؛ زیرا بعد از شش ماه که از اتمام نگارش آن گذشته بود، نویسنده کتاب را بازنویسی کرده است.

«هرشب بیداری» کتاب قابل تأملی است؛ از این جهت که به دو موضوع اشاره دارد؛ مرگ که در جای‌جای داستان حضور دارد؛ و اهدای عضو.

انسان، مرگ‌آگاهی و مرگ‌اندیشی دارد و در کنار آن انتخاب نیز دارد که سبب تمایز او از سایر موجودات می‌شود، و این اندیشه در شخصیت کتاب قابل مشاهده است. با مطالعه «هر شب بیداری» مخاطب با این لحظات آشنا می‌شود.


سپیده مرگ را از دوران کودکی چشیده است؛ مثل مرگ مادر؛ و ترسی از مرگ دارد. او به پدر، عمو، خانه کلنگی و ... وابستگی دارد. چون انسان در کنار تفکر به مرگ، میل به جاودانگی دارد و نویسنده توانسته است این دو را به‌خوبی در کنار هم در داستان قرار دهد. سپیده در ابتدا دختری ضعیف است؛ اما کم‌کم به فردی کنشگر تبدیل می‌شود.»

«هر شب بیداری» کتاب استانداردی است
امید شیخ‌باقری، یکی دیگر از منتقدان حاضر در مراسم نیز نظرات خود را درباره‌ی این رمان ایرانی بیان کرد. او با این نکته حرف خود را آغاز کرد که: «ناراحتم که دیر با این کتاب آشنا شدم. خیلی دوست داشتم کتابِ به این خوبی را زودتر می‌خواندم.»

او در ادامه گفت: «ما با نویسنده‌ای مواجهیم که یک مهندس حواس‌جمع است؛ و در پرداخت داستان، تمام نکات داستان‌نویسی را در فصل به فصل و کلیت رعایت کرده است.

خوبی کتاب در همه‌ی جوانب من را متعجب کرد. با داستانی مواجه هستیم که از دل یک کارگاه درآمده و تمام اصول داستان‌نویسی را رعایت کرده است‌ و کاملا مشخص است که نویسنده سابقه‌ی داستان‌خوانی زیادی دارد. چون کلمات را به‌درستی در داستان مطرح کرده است. گستره‌ی واژگان به‌خوبی در این اثر مشاهده می‌شود.


نگار موقرمقدم توانسته است از عهده‌ی یک کار بسیار خوب بربیاید. «هر شب بیداری» کتاب استانداردی است».