به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از قدس آنلاین مهتاب کرامتی با اشاره به توافقات صورت گرفته با سرور بختی رئیس موسسه فرهنگی اکو در زمینه برنامه‌ریزی برای انجام همکاری‌های مشترک، گفت: ملت‌های منطقه اکو هزاران دلیل برای دوستی دارند.
در ادامه متن گفت‌وگوی این بازیگر سینما با پایگاه اطلاع‌رسانی موسسه فرهنگی اکو را می‌خوانیم.لطفاً برای مخاطبان ما در کشورهای عضو اکو از احساس و علایق خود نسبت به این حوزه تمدنی بگویید؟
با سلام و درود خدمت شما و با تشکر از فرصتی که مؤسسه فرهنگی اکو ایجاد کرده تا بتوانم با ملت‌های سرزمین عضو اکو سخن بگویم. از نگاه من به عنوان یک هنرمند ایرانی، رابطه ما با ملت‌های این حوزه تمدنی مشترک، یک رابطه عمیق و خویشاوندی است. رابطه‌ای از جنس «فامیل‌های گمشده» که روزگاری در کنار هم بودند ولی امروز بواسطه مرزهای جغرافیایی تا حدود زیادی از هم دور مانده اند. ابعاد مختلف اشتراکات ملت‌های منطقه اکو به گونه ای است که رد پای آن را در گوشه‌گوشه آیین‌ها، رسوم و زندگی روزمره مردمان این سرزمین تاریخی می‌توان سراغ گرفت. ملت‌های منطقه از کوش‌آداسی در ترکیه تا دورترین روستاهای کشور پهناور پاکستان در عین تفاوت، دارای چنان ریشه‌های مشترک تاریخی هستند که به محض در کنار یکدیگر قرار گرفتن آیین‌های مشترکی نظیر نوروز یا هنرهای دستی و سنتی آنها، گویی تابلوی واحدی از یک «فرهنگ» را به نمایش می‌گذارند. این فرهنگ مشترک از نگاه من، مهم‌ترین ابزار گسترش دوستی و صلح در این منطقه تاریخی است که اگر با مسئولیت‌پذیری جمعی در این زمینه همراه شود، می‌تواند به تولد دوباره تمدنی اصیل و یکپارچه منتهی شود.
به نکته مهمی در زمینه تحقق دوستی و صلح حداکثری در منطقه اکو با استفاده از ابزار فرهنگ و هنر اشاره کردید، به عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین بازیگران سینمای ایران نقش هنرمندان منطقه اکو را در این زمینه چه می‌دانید؟
من قلباً به تأثیر هنرمندان در گسترش صلح و دوستی معتقدم و فکر می‌کنم «هنرمندان منطقه اکو» و به‌خصوص سینماگران این ده کشور می‌توانند نقش بسیار بزرگی را در همدلی هرچه بیشتر ملت‌های این منطقه تاریخی ایفا کنند. نکته مهم برای ما در این زمینه باید کنارگذاشتن تفاوت‌های فرهنگی و جغرافیایی جهت رسیدن به یک اشتراک فرهنگی است چون اصل اول برای دستیابی به یک دوستی پایدار در میان ملت‌های منطقه اکو، القای حس با هم بودن از سوی هنرمندان کشورهای عضو اکو باشد تا علاوه بر ایجاد زمینه تولیدات مشترک فرهنگی و هنری، «احساس افتخار جمعی» را هم نسبت به هنرمندان یکدیگر در میان ملت‌های منطقه ایجاد کند.
امروز اگر خودتان می‌خواستید مسیری برای گسترش دوستی میان ملت‌های ترکیه، آذربایجان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و ایران ایجاد کنید، چه اقدامی انجام می‌دهید؟
زمینه «دوستی» در میان ملت‌های کشورهای عضو اکو به قدری است که ما فقط باید دست دوستی یکدیگر را دوباره بفشاریم و از انجام اقدامات غیردوستانه بپرهیزیم. من به عنوان یک هنرمند ایرانی وظیفه خودم می‌دانم که هرکجا مرزی میان این ملت‌ها کشیده شد، به اتفاق سایر هنرمندان، پلی از دوستی برای عبور از این مرزها بسازیم و این مهم خیلی از دسترس ما دور نیست. ما ملت‌های منطقه اکو هزاران دلیل برای دوستی داریم و شاید حتی یک دلیل هم برای دشمنی یا دوری نداشته باشیم. نوروز ما یکی است. ادبیات، موسیقی، فرش و آواز ما هم همین‌طور. غذاها و لباس ما مردمان منطقه اکو یک ریشه دارد و اعتقادات ما هم جملگی از ارزش‌های انسانی می‌گوید. مهم‌ترین معضل امروز ما عدم مراودات کافی و «بی‌خبری» از هم است که اگر یک حرکت جمعی مناسب در این زمینه مشکل بگیرد می‌تواند فاصله ایجادشده میان قریب ۵۰۰ میلیون نفر جمعیت سرزمین اکو را در زمان کوتاهی ترمیم کند.
به عنوان تنها سفیر یونیسف در ایران آیا برنامه خاصی برای همکاری با موسسه فرهنگی اکو به عنوان یک نهاد بین‌المللی اشتراک‌آفرین در میان ده کشور عضو دارید؟
با برخی از کشورهای عضو اکو در زمینه سینما ارتباطی داشته و دارم؛ ولی تصمیم دارم به‌صورت متمرکز در آینده به این موضوع ورود کنم. به همین جهت در دیداری که با آقای پروفسور سرور بختی، رئیس موسسه فرهنگی اکو داشتم به توافقاتی در زمینه همکاری‌های مشترک رسیدیم که در چند حوزه در حال برنامه‌ریزی است و اخبار آن به‌زودی اعلام می‌شود؛ ولی هدف شخصی من سفر به تمام این کشورها و ساختن مستندی درباره زندگی و زمانه مردمان این سرزمین کهن برای به‌نمایش‌گذاشتن مجدد «رویای گمشده شرقی» در دل تاریخ است.
به عنوان آخرین سؤال، چه پیامی‌برای ملت‌های حوزه تمدنی اکو دارید؟
اول اینکه به تمام آنها درود می‌فرستم و امیدوارم که به زودی با «فامیل‌های گمشده» خود را در گوشه‌گوشه این کشورهای «هم‌هویت» دیدار کنم.
نظر شما