به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) علیرضا کاوه، پژوهشگر و نظریه‌پرداز سینمایی در کتاب تازه خود «هفت گونه سینما» -که جلد نخست از یک مجموعه‌ چهارجلدی است- هفت گونه یا ژانر سینمایی شامل جنایی، کمدی، دراما، وسترن، فانتزی، وحشت و موزیکال را مورد بررسی قرار داده است.
 
نویسنده در نظریه‌ خود ژانرهای سینمایی را از مسیر سامانه‌ دریافت دیداری انسانی به هفت رنگ رنگین‌کمان تشبیه کرده است. چهار دسته گونه‌ هفت‌تایی در این نظریه همچون چهار فصل سال تقسیم شده‌اند.
 
کاوه ژانرهای سینمایی را به بیست‌وهشت گونه تقسیم‌بندی کرده است که از بین این تعداد هفت گونه آن را در این اثر مور بررسی قرار داده است و باقی نیز در کتاب دیگری از همین نویسنده آمده است.
 
در بخشی از «هفت گونه سینما» می‌خوانیم:
«در سال‌های نخستین سینما کم‌تر فیلم‌هایی بودند که زمانی آن را به آدم‌های ناپیدا و زیرزمینی جامعه اختصاص دهند؛ زندگی خصوصی غیرمجاز افراد، مشروط بر آن بود که در پایان نشان دهند که تنبیه شده‌اند. اگر سرقت بزرگ قطار (پرتره- 1903) رگه‌هایی از ظهور یک بزهکار متعرض را دارد که رو به دوربین شلیک می‌کند، این نوید پیدایی فضایی عصیانگر و غیرمعمول در فیلم‌هاست که به فیلم‌های گنگستری منجر می‌شود. (صفحه 61)
 
در سال‌های اخیر توجه به بررسی‌های ژنریک سینمایی بخش قابل توجهی از آثار مکتوب سینمایی را به‌ خود اختصاص داده‌ است که در بین آن‌ها آثار ترجمه‌ای چون فیلم/ژانر اثر ریک آلتمن و ژانر و هالیوود اثر استیو نیل منتشر شده‌اند؛ اما در بین این کتاب‌ها هفت گونه سینما از معدود آثار تالیفی است.
 
علیرضا کاوه -که از سال ۱۳۷۰ نوشتن در خصوص ژانر سینمایی را در نشریات آغاز کرده- پیش‌تر کتاب‌های «گونه‌ سینمایی، لحن و نظام ارزشی»، «چنین سیاه آینه‌ای» (فیلم‌ نوآر)، «تقسیم‌بندی سینمایی»، «بیننده‌ فیلم» و «بهرام بیضایی و وقتی همه‌ خوابیم» را منتشر کرده است.
 
انتشارات روزنه‌کار کتاب «هفت گونه سینما» اثر علیرضا کاوه را با شمارگان 700 نسخه، در 302 صفحه و با قیمت 60000 تومان منتشر کرده است.