محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر افغان ساکن ایران و دبیر اسبق جشنواره شعر فجر در پی درگذشت محمدتقی اکبری نوشت:
«مردیم و باز فاش نشد چیست زندگی/ یا ما ندیدهایم و یا نیست زندگی
جوانی بود محجوب، پراستعداد و شاعری خوب در دهه ۷۰. لکنت زبانش غالباً مانع حضور او در مجامع بود و از این روی کمتر به چشمها میآمد. حجب و حیای ذاتیاش هم مزید علت بود. همدوره سیدضیاء قاسمی، سیدموسی زکیزاده، علی یعقوبی و دیگر جوانان آتیهدار اوایل دهه ۷۰ بود. شعرهایش رنگ و بوی خاص خود را داشت، با قافیه و ردیفهایی غریب و سرشار از مضامین اجتماعی و سیاسی چنان که رسم آن سالها بود. در سال ۱۳۸۰ گزیده شعرهای او در سلسله گزیده ادبیات معاصر کتاب نیستان منتشر شد.
در همان سالها در دوره آموزش فیلمسازی معروف به دوره «باغ فردوس» شرکت کرد، همراه با سیدضیاء، عبدالملک شفیعی، راضی محبی و گروهی دیگر. از هجرتی به هجرتی دیگر پناه برد و راهی استرالیا شد و دیگر کمتر خبرش را داشتیم. همواره در انزوا بود و غربت، همانند آن زمان که در ایران بود. و امروز سیدضیاء قاسمی خبر داد که محمدتقی اکبری در اثر حادثه تصادف این دنیای ناسپاس را وداع گفته است...»
نظر شما