خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، فرشته نوبخت: این روزها بسیار به یادِ رمان گنجاروف و استعاره‌ ابلوموفیسم می‌افتم که بازنمایِ وضعیتی‌ست که همه بدان دچار شده‌ایم؛ لمیده بر روی کاناپه‌ها و سرگردان در فضاهای مجازی. این میان جنبش‌هایِ مجازی به شکلِ هشتگ قرنطینه با کتاب یا فیلم قابل اعتنا است که ضرورت خواندن را برای ما ایرانی‌های فراموش‌کار مدام یادآوری می‌کند. این‌که در خانه بمانیم و بخوانیم. رمان، شعر، تاریخ، مقاله و هرآنچه باعث شود دست‌کم بخشی از شرایطی را که در آن دچار شده‌ایم درک کنیم.

خوشبختانه، کتاب‌فروشی‌ها و سایت‌های فروش کتاب و ناشران شرایطی را فراهم کرده‌اند که به راحتی می‌شود کتاب خرید و لمیده بر کاناپه‌ها مطالعه کرد. بازار گرمی است که در آن هر کسی با یک لیست پروپیمان حی و حاضر است. انگار این لیست‌ها مجوزِ عبور ما از شرایطِ هولناکِ فعلی باشد. من هم تلاش خودم را می‌کنم. روی صفحه‌ام در اینستاگرام و کانال‌هایِ فرهنگی کتاب معرفی می‌کنم.

یکی از کتاب‌هایی که خواندنش در این شرایط لذتبخش است، «قدرتِ بی‌قدرتان»، نوشته واسلاو هاول است. این کتاب که نشر فرهنگِ نشرِ نو آن را منتشر کرده درباره‌ مفهوم آزادی و ایده‌ اصلاحات است. جالب است بدانید هاول در زمان نوشتن این کتاب به شکلی در خانه محبوس بوده است. در همین رابطه کتابِ «نامه‌هایی به الگا» ترجمه‌ فروغِ پوریاوری را پیشنهاد می‌کنم. این کتاب شامل نامه‌هایی است؛ هاول از زندانی در مرزِ لهستان برای همسرش اولگا نوشته است. از نامه‌ها گفتم، بد نیست کتابِ بسیار خواندنی و لطیفی معرفی کنم با نام «خطاب به عشق» با ترجمه‌ زهرا خانلو که شاملِ مجموعه‌ای از نامه‌هایِ عاشقانه‌ی آلبرکامو و ماریا کاسارس است که بین سال‌های 1944 تا 1949 رد و بدل نموده‌اند. چند کتاب داستانی هم معرفی می‌کنم. اول، رمانی است نوشته‌ی جمشید ملک‌‌پور با نامِ «کاشف رویا». زمینه‌ی این رمان که داستانی عاشقانه و پُرکشش را روایت می‌کند تاریخِ معاصرِ ایران بینِ سال‌هایِ ابتداییِ انقلاب تا پایان جنگِ ایران و عراق است.

رمانِ دیگری با زمینه‌ جنگ معرفی می‌کنم که تازه منتشر شده است به نام «این جنگ کی تموم می‌شه». این رمان اولین اثر صادق وفایی است که از منظری کنایی به مفهومِ جنگ در جهان می‌پردازد. مضمونی که خواندنش در این روزها بسیار مناسبت دارد. مجموعه داستان «نقطه» نوشته‌ آذردخت بهرامی هم مجموعه‌ای از چند داستانِ کوتاه است با یک مضمونِ مشترک یعنی زندگیِ زناشویی. داستان‌ها با نثری بسیار روان و زبانی کنایی و طنزآلود از فجایعِ احساسیِ زناشویی می‌گویند. این مجموعه به همراه مجموعه داستانِ دیگری از عالیه عطایی با عنوان «چشم سگ» به تازگی از سوی نشر چشمه منتشر شده است. داستان‌هایِ عالیه عطایی با موضوعِ مهاجرت، مرز و هویت بسیار درخشان و خواندنی هستند.

«کسی خانه نیست» هم مجموعه‌ای است از چهارده داستان که فرقش با مجموعه‌هایِ دیگر این است که چهارده نویسنده‌ زن آن‌ها را نوشته‌اند. این کتاب را نشر کتاب کوچه منتشر کرده است. به جز این‌ها نشریاتی هم این روزها منتشر شده‌اند که خواندنِ آن‌ها خالی از لطف نیست. از جمله فصل‌نامه‌ «نگاهِ نو» که به زنانِ موفق و معاصرِ ایرانی پرداخته است و مجموعه‌ای جذاب از بیوگرافی و آثارِ این زنان را جمع‌آوری کرده است. جالب این است که در این شماره حتی نویسندگان مقالات نیز زنانِ نویسنده و روزنامه‌نگار هستند. در آخر کتابی معرفی می‌کنم با نام «شهر پریان»، نوشته آمنه ابراهیمی. این کتاب پژوهشِ جامع و بسیار گسترده و تامل‌برانگیزی است که با قلمی جسور کوشیده از منظری تاریخی و زیرِ سایه‌ی هجومِ مغولان به ایران، تصویری درست و نزدیک به حقیقت از زنانِ آن روزگار و تلاشِ آن‌ها برای تغییر سرنوشتِ تاریخی‌شان ترسیم کند. این کتاب را نشرِ گل‌آذین منتشر کرده است.

در آخر، با آبلوموفِ درون‌مان سرگرم باشیم و در خانه بمانیم. این روزها نیز می‌گذرد.