منصور علیمرادی نویسنده رمان «جنهای برج کبوترخانه» معتقد است امروزه کودکان و نوجوانان به سیل رمانهای ترجمه شده خارجی روی آوردهاند و به این آثار معتاد شدهاند و این آسیبی است که باید از سوی نهادها و سازمانهای فرهنگی مربوط بررسی و پیگیری شود.
وی درباره داستان این کتاب توضیح داد: «جنهای برج کبوترخانه» ماجرای چهار نوجوان به نامهای مسعود خالیبند(علاقهمند به مکانیکی)، عسکر لنگدراز (عاشق فوتبال)، نعیم (دوستدار سینما) و بهزاد (شیفته رمان) است که در یک شهر کوچک تاریخی فرضی در دل کویر زندگی میکنند. در وسط این شهر تپهای واقع شده که این نوجوانها اغلب برای گپ زدن و قدم زدن به آنجا میروند. یک روز بعدازظهر مسعود پیشنهاد میدهد که وارد چاهی در گوشهای از عمارتی تاریخی شوند و میگوید زیرزمین این عمارت پر از گنج است، اما با ورود به این شهر زیرزمینی با دالانهای تو در تو روبهرو میشوند و چندروزی در این دالانها گم میشوند.
نویسنده کتاب «ساندویچ برای حیدر نعمتزاده» در ادامه گفت: تاریخ ظرفیت مهمی برای داستاننویسی است اما در نوشتن داستانها و رمانها کمتر به آن پرداخته میشود. من با این کار میخواستم یک رمان ایرانی پرماجرا با عنایت به تاریخ بنویسم.
علیمرادی با بیان اینکه امروزه کودکان و نوجوانان به سیل رمانهای ترجمه شده خارجی روی آوردهاند، گفت: ما با سیل ترجمههای عمدتا بد مواجهایم که گاهی نه روایت دارند نه هیجان و فقط با تبلیغات توانستهاند در بازار بفروشند. درواقع بچهها به کتابهای ترجمهشده خارجی معتاد شدهاند و به فضاهای فانتزی غربی عادت کردهاند، آن هم بیشتر به آثار نازل و بیکیفیت.
وی با تاکید بر اینکه کشور ما سرزمین داستان است، گفت: فرهنگ ایران پر از روایتهای داستانی است و نویسندگان باید توجه بیشتری به این مساله داشته باشند و رویکرد ملی، بومی و ایرانی را در آثارشان حفظ کنند.
علیمرادی درباره آثار در دست نگارشش نیز توضیح داد: در حال حاضر مشغول نوشتن سهگانهای برای نوجوانان هستم که حدودا صدسال پیش در جنگلهای گیلان اتفاق میافتد و در واقع تلاشم نوشتن رمانی با رنگ و بوی ایرانی است.
نظر شما