به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) «دیگری» یکی از فیلم‎های بخش «کتاب و سینما»ی سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران است که همراه با شش فیلم دیگر به بخش نهایی داوری راه یافت. فیلمنامه این فیلم را که محصول مشترک ایران و هند است آکو زندکریمی بر اساس داستانی با همین نام اثر آرتور شنیتسلر نوشته است و سامان حسین‌پور نیز آن را کارگردانی کرده است. از این رو با نویسنده و کارگردان این فیلم گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم که در ادامه می‎خوانید.
 
در ابتدا کمی درباره این موضوع صحبت کنید که چرا سراغ داستان «دیگری» اثر آرتور شینتسلر رفتید؟
آکو زندکریمی: داستان «دیگری» طرح جذاب و متفاوتی داشت و برای اقتباس در فضای بومی از پتانسیل بالایی برخوردار بود. و یکی دیگر از ویژگی بارز داستان «دیگری» شخصیت محور بودن قصه بود، چالش و کشمش شخصیت درونی و با خویش بود.  
 
شما فیلم‌های اقتباسی دیگری هم دارید یا این فیلم اولین کارتان است؟
سامان حسین‌پور: خیر،«دیگری» اولین فیلمنامه اقتباسی ماست و البته آخرین فیلمنامه هم نخواهد بود.
 
آیا بازهم سراغ ساخت فیلم‌های اقتباسی می‌روید؟  
سامان حسین‌پور: همانطور که اشاره کردم قطعا دیگری آخرین کار اقتباسی من و آکو نخواهد بود. قصه و روایت در سینما برای ما اهمیت زیادی دارد و اقتباس از ادبیات و داستان به ما این امکان ویژه را می‌دهد که قصه‌های مناسب و کاملی برای ساخت پیدا کنیم.
 
شما از کدام ترجمه این کتاب استفاده کردید؟
سامان حسین‌پور: این کتاب در اصل مجموعه‌ای است از داستان‌های کوتاه شنیتسلر به انتخاب مترجم که آقای علی اصغر حداد است.

 
از ناشر برای اقتباس اجازه گرفتید؟
سامان حسین‌پور: با توجه به اینکه نزدیک به صد سال از زمان خلق اثر گذشته بود لزومی برای گرفتن اجازه ندیدیم. یا اینکه ما اینطور فکر می‌کردیم که نیازی به اجازه کتبی نیست و البته اینکه راه ارتباطی ما با ناشر وجود نداشت. اقتباس ما از داستان «دیگری» ایده محوری اثر بود که یکی از الگوهای کهن ادبیات است و تلاش کردیم که آن را در قالب فضای بومی اجرا کنیم.
 
آیا آثار دیگری از شنیتسلر را خواندید؟
سامان حسین‌پور: فکر می‌کنم هردوی ما فقط مجموعه داستانی «دیگری» به ترجمه علی اصغر حداد را خوانده‌ایم که مجموعه‌ای است از آثار کوتاه آرتور شنیتسلر.

در مجموع رابطه‌تان با کتاب چطور است؟ چقدر کتاب می‌خوانید؟
آکو زندکریمی: قبل از فیلمسازی، ما در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان قصه می‌نوشتیم و بیشتر با آثار آقای مرادی کرمانی با ادبیات داستانی آشنا شدیم و در نهایت با مطالعه و مرور ادبیات داستانی به سمت فیلمنامه و فیلمسازی گرایش پیدا کردیم.
 
به نظر شما چرا فیلمسازان و کارگردانان انقدر کم سراغ ساخت فیلم‌های اقتباسی می‌روند؟
آکو زندکریمی: شاید ریشه‌های تاریخی و اجتماعی داشته باشد که همه ما می‌خواهیم مولف و صاحب فکر متن باشیم. اما بهره گرفتن از ادبیات برای سینما غنیمت بزرگی ست که فیلم را ریشه دارتر و عمیق تر می‌کند. و قطعا هم اکنون در سینمای جهان همه به این باور رسیده‌اند که هنر اقتباس از ادبیات به نفع سینما مفید و قابل تفکر است.
 
اگر بخواهیم بخش «کتاب-سینما» جشنواره امسال را با سال‌ گذشته مقایسه کنیم از نظر کمی در این بخش افزایش داشتیم و تعداد فیلم‌های اقتباسی بیشتر شده است. نظر شما در این زمینه چیست؟ آیا افزایش فیلم‌های اقتباسی امیدوارکننده است؟
آکو: قطعا گرایش فیلمسازها به سمت ادبیات و نگارش فیلمنامه‌های اقتباسی مایه امیدواری برای روایت‌های متفاوت‌تر و پرداخت‌های عمیق‌تر و قصه‌های نوتری است. مخصوصا که سینمای ایران دچار ضعف شدید فیلمنامه است. و بخش سینما و کتاب جشنواره می‌تواند به صورت آگاهانه فیلمسازها را با این ساز و کار آشنا کند.