به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، پلاک آبی بر روی سر در خانه‌ای که آنجلا کارتر شانزده سال در آن زندگی کرد و حتی به کازوئو ایشی‌گورو درس داد نصب شد تا یاد نویسنده انگلیسی برای مخاطبن کتاب به ویژه در لندن به یادگار باقی بماند.
 
کارتر از سال 1976 تا 1992 در خانه پلاک 107 زندگی کرد و در نهایت در سن 51 سالگی بر اثر سرطان ریه از دنیا رفت. در همین خانه بود که آثار معروفش مثل «تالار خونین»، «شبی در سیرک»، و «کودکان عاقل» را نوشت.

در آشپزخانه پلاک 107 بود که به دانش‌آموز آن زمان خود و برنده کنونی جایزه نوبل ادبیات یعنی کازوئو لیشی‌گورو آموزش می‌داد و با نویسندگانی همچون ایان مک‌ایوان، رشدی، و جی. ج. بلارد معاشرت می‌کرد.
 
مجله تایمز در سال 2008 کارتر را در میان 50 نویسنده برتر بریتانیایی پس از جنگ جهانی دوم قرار دارد. سلمان رشدی می‌گوید: «کارتر با نویسندگان جوان‌تر خیلی مهربان و بخشنده بود. او یکی از نویسندگان اصیل ادبیات انگلیس بود و غنی بودن زبان نگارشش مانند گنجی بزرگ به یادگار باقی ماند.»
 
گروه خیریه «انگلیش هریتیج» یا «میراث انگلیسی» مسئولیت 400 عمارت، ساختمان، و مکان‌های تاریخی را به عهده دارد و با هدف حفظ میراث انگلیسی برای شهروندان کشور شکل گرفت. مدت‌ها بود که تصمیم به نصب پلاک آبی بر روی سر در خانه آنجلا کارتر وجود داشت.

با وجود علاقه این مؤسسه به حفظ میراث انگلیسی فقط 14 درصد از این پلاک‌های آبی به خانم‌های معروف اختصاص یافته است. اتفاقی که قرار است از این بعد دستخوش تغییر شود و نقش زنان در تاریخ و اجتماع انگلیس بیشتر از پیش دیده شود و مورد قدردانی قرار بگیرد.