آبتین گلکار در گفتوگو با ایبنا از انتشار تازهترین ترجمهاش خبر داد؛
ایلف و پتروف در همان سالهای ابتدایی، مشکلات شوروی را تشخیص دادند
آبتین گلکار اظهار کرد: «دوازده صندلی» انتقادهای خیلی جالبی به نظام شوروی دارد، جالب این است که ایلف و پتروف در همان سالهای ابتدایی، مشکلات شوروی را تشخیص دادند و از این نظر نگاه تیزبینی داشتند.
وی درباره «دوازده صندلی» اظها کرد: این رمان اثری طنز است و زمان نگارش آن به سالهای اول بعد از انقلاب 1917 روسیه یعنی سالهای اولیه حکومت شوروی برمیگردد. داستان کتاب شبیه رمانهای پرماجراست که قهرمان مدام دنبال گنجی میگردد و به این دلیل مجبور است به شهرهای مختلف سفر کند و با آدمهای متفاوت رو بهرو شود؛ از این رو «دوازده صندلی» طبقات مختلف جامعه در گوشه و کنار کشور را به خوبی نشان داده است و از این نظر برای آشنا شدن با فضای آن دوران حکومت شوروی رمان جالبی است.
مترجم «خرگوشها و مارهای بوآ» در ادامه بیان کرد: «دوازده صندلی» انتقادهای خیلی جالبی به نظام شوروی دارد. جالب این است که ایلف و پتروف در همان سالهای ابتدایی، مشکلات شوروی را تشخیص دادند و از این نظر نگاه تیزبینی داشتند. با وجود این که این دو نویسنده به وضع موجود و وضع روز خود انتقاداتی داشتند رمان همچنان در کشور روسیه جزو کتابهای پرفروش است و در طول هفتاد یا هشتاد سالی که از زمان نگارش این کتاب میگذرد از محبوبیت آن کم نشده است؛ و این امر نشان میدهد لایههای عمیقتری از طنز هم در «دوازده صندلی» وجود دارد که از بین نمیرود. در حال حاضر که جامعه شوروی وجود ندارد ولی همچنان کتابی پرفروش است و به نظرم در کشور ما هم جذاب باشد.
وی درباره علت نامگذاری این کتاب اظهار کرد: قهرمان کتاب متوجه میشود گنجی داخل یکی از دوازده صندلی اشرافزادهای پنهان شده بود و خانه این فرد مصادره شده و هرکدام از این دوازده صندلی در یک گوشه شوروی قرار دارد و شخصیت اول داستان باید دانه دانه به شهرها سفر کرده صندلی را پیدا کند تا ببیند گنج در کدام صندلی است.
این مترجم درباره نوع همکاری این دو نویسنده بیان کرد: ایلف و پتروف معتقدند دو نفری نوشتن کار راحتی نیست؛ یعنی اینطور نیست که زحمت نوشتن کار کتاب کم شود، برعکس دو برابر یا چهار برابر میشود. سختترین بخش هم این است که هر دو نویسنده باید وقتی مشترک را برای نگارش کتاب پیدا کنند. هر مشغلهای که برای یک نفر پیدا شود کارشان را تحتالشعاع قرار میدهد و دیگری نمیتواند کار کند.
آبتین گلکار در پایان گفت: روش جالب این دو نویسنده چنین بود که اگر به دنبال جمله یا کلمهای مناسب میگشتند و اگر جملهای به ذهن هر دوی آنها میرسید آن را نمینوشتند و کنار میگذاشتند زیرا معتقد بودند جمله سهلالوصول و دم دستی است پس در پی جملهای بودند که به ذهن هیچکس نرسد. یکی از وجوه بارز طنزشان همین غریب بودن تشبیهات است و خوانند در هر صفحه و هر پاراگراف چند بار از واژهها و ترکیبهای نامانوسی که این دو نویسنده به کار بردند تعجب میکند.
به زودی رمان مشهور «دوازده صندلی» اثر ایلیا ایلف و یوگنی پتروف با ترجمه آبتین گلکار از سوی نشر ماهی منتشر میشود.
نظر شما