خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، قرآن، نهج‌البلاغه، صحیفه سجادیه و ... همه ازجمله منابع ارزشمندی است که اسنتاد به آن‌ها در طول زندگی می‌تواند انسان را به  کمال برساند. اما کودکان و نوجوانان ما تا چه اندازه از این گنجینه‌ها برای دست‌یابی به کمال و آموختن راه و رسم درست زندگی و رفتار و آداب اخلاقی و اجتماعی بهره می‌برند و  نویسندگان تا چه اندازه توانسته‌اند، با استناد به این منابع ارزشمند، آثار آموزنده و جذابی برای کودکان و نوجوانان بیافرینند و آن‌ها را به الگوبرداری از ائمه اطهار (ع) و معصومین تشویق کنند.
 
تالیفات دینی در حوزه کودک و نوجوان جذاب نیستند
عباس اکبری، پژوهشگر و حافظ کل قرآن کریم، درباره میزان تاثیرگذاری کتاب‌های تالیفی دینی در حوزه کودک و نوجوان می‌گوید: تالیفات دینی که در حوزه کودک و نوجوان در کتابفروشی‌ها عرضه می‌شود، آنقدر جذابیت ندارد که بچه‌ها به سوی آن‌ها کشیده شوند. البته در این حوزه کارهایی انجام شده و تا حدی جاذبه‌های بصری ایجاد شده است اما هنوز خیلی جای کار وجود دارد.
 
وی در ادامه بیان می‌کند: محتوای آثار دینی که برای بچه‌ها نوشته می‌شود، اهمیت زیادی دارد و باید کاملا منطقی و مستند باشد. مثلا وقتی می‌خواهیم راجع به اخلاق صحبت کنیم، یا درباره اهل بیت اغراق می‌کنیم یا کم می‌گذاریم. درحالی‌که منطق قرآن اعتدال است و این مساله درباره شخصیت‌ها هم مصداق دارد.

دین منبع جذابیت است و نیازی به ایجاد جاذبه ندارد 
اکبری با اشاره به اینکه پدر و مادر معمولا از افرادی هستند که ارتباط زیادی با کودکان دارند و بچه‌ها بسیاری از رفتارهایشان را آن‌ها الگوبرداری می‌کنند، می‌افزاید: براین اساس اگر والدین رفتارهایی مطابق اصول دینی داشته باشند، کودکان هم به این سمت سوق داده می‌شوند. مثلا اگر ما در زمان عصبانیت بتوانیم خشم‌مان را کنترل کنیم و کودکمان این رفتار را ببیند، عملا سعه صدر و کنترل خشم را لمس می‌کند و در رفتار و حرکات او نیز تاثیر می‌گذارد. اگر پدر و مادر درست رفتار کنند ناخودآگاه کودکان هم به این سمت جذب می‌َشوند چون دین جذاب است و کشش زیادی دارد. ما مدام به دنبال این هستیم که چگونه نسبت به آثار دینی جذابیت ایجاد کنیم درحالی‌که دین منبع جذابیت است.
 
این قرآن پژوه در ادامه درباره فعالیت‌هایش برای تشویق کودکان و نوجوانان به مطالعه آثار دینی می‌گوید: من در کلاس‌هایی که برای کودکان و نوجوانان برگزار می‌کنم، سعی می‌کنیم در قالب جلسات کتاب‌خوانی، مسابقه، بلندخوانی و ... بچه‌ها را به خواندن کتاب‌های دینی، خواندن قرآن، مطالعه سیره اهل بیت، تشویق کنم و به آن‌ها بگویم کسی که قرآن می‌خواند چه ویژگی‌هایی دارد و کسی که قرآن نمی‌خواند چگونه است و وقتی قرآن می‌خوانیم چه مسئولیت‌های دینی برعهده ماست. 

اصرار داریم بچه‌ها را متشرع کنیم اما خودمان بنا بر شریعت رفتار نمی‌کنیم
این حافظ کل قرآن معتقد است رفتار والدین تاثیر زیادی بر فرزندان دارد و توضیح می‌دهد: ما اصرار داریم که بچه‌ها را متشرع کنیم اما خودمان بنا بر شریعت رفتار نمی‌کنیم تا در فرزندمان جاذبه ایجاد شود و بگوید پدر من که الگویش مولای متقیان است، صداقت و جوانمردی در رفتارش نمایان است، پس من هم راه و روش او را دنبال کنم. وقتی ما در خانه رفتار دینی نداریم، چگونه می‌توانیم کودکانمان را به سوی رفتار دینی و الگوبرداری از ائمه اطهار (ع) سوق دهیم؟
 
اکبری می‌افزاید: وقتی پدر و مادر در خانه رفتار دینی و اسلامی دارند، قرآن می‌خوانند، کتاب‌های دینی مطالعه می‌کنند، نماز اول وقت می‌خوانند، ناخودآگاه به سوی قرآن خواندن، دین‌پژوهی و شرکت در محافل مذهبی کشیده می‌شود اما کاری که در آن اجبار باشد و عمل در آن نباشد، جواب نمی‌دهد. به پدر و مادرها توصیه می‌کنم اجازه دهند کودک با میل خود سراغ مطالعه کتاب‌های دینی بیاید، در این‌صورت ماندنش در این راه، آسان‌تر است.
 
وی با بیان اینکه امروزه دانشجویان ما تا دوره کارشناسی ارشد و دکترا پیش می‌روند و همگی هم شیعه امام جعفر صادق (ع) هستند اما حتی یکبار هم نهج‌البلاغه را از ابتدا تا انتها نخوانده‌اند، می‌گوید: این موضوع، ضعف و خلاء محسوب می‌شود. ائمه اطهار (ع) و شهدای کربلا هرروز قرآن می‌خواندند و قاری، حافظ و مفسر قرآن بودند اما ما چقدر در طول شبانه‌روز قرآن می‌خوانیم؟ اگر ما در طول شبانه‌روز قرآن بخوانیم و به آن عمل کنیم، فرزندانمان هم به خواندن قرآن و انجام رفتارهای قرآنی تشویق می‌شوند. وقتی ما عمل نمی‌کنیم و ملزم به انجام کاری نیستیم، بچه‌ها هم لزومی نمی‌بیند آن کار را انجام دهد.