درزی که اثرش از طرف هیات داوران جایزه خودنویس به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است، می‌گوید: «میرزا مقنی گورکن» اولین اثر من است؛ ولی نزدیک به یک سال و نیم برای آن وقت گذاشته بودم. یعنی یک سال قبل از فراخوان جایزه خودنویس، نگارش داستانم را آغاز کرده بودم. قصه اثر هم که شاید تا حدودی سوررئال باشد، عجیب و در عین حال باورکردنی است. داستان درباره شخصیتی است که از زمان مرگ بعضی از اشخاص روستا قبل از مردن باخبر می‌شود و آنها را از مرگ نجات می‌دهد. از شانس بد او، در هفته‌ای که در این روستا به «آب‌بندان» معروف است _ یک هفته از سال راه قبرستان به زیر آب می‌رود_ در همان هفته یکی می‌میرد و شخصیت اول قصه دچار یکسری درگیری‌های روحی می‌شود، که چرا نتوانسته به او کمک کند.
علی درزی
وی همچنین می‌گوید: «درمورد داستان من شاید گفته شود که این داستان ربطی به نوع زمینه زندگی ندارد؛ اما باید بگویم گفته‌ای که زیر متن این کتاب است، این است که مردم ما آدم‌های به درد‌بخور را نمی‌بینند و امیدوارم این اثر تلنگری شود که مردم به خودشان بیایند و از خرافات و آن چیزهایی که در قصه است، دل بکنند و به آدم‌هایی که به دردشان می‌خورند، محکم‌تر بچسبند.»
در این مراسم که مژده لواسانی اجرای آن را بر عهده داشت و با حضور داوران(وجیهه سامانی، مجید قیصری، حسن محمودی و میرشمس‌الدین فلاح‌هاشمی) و مربیان و برگزیدگان مسابقه خودنویس و همچنین، مدیران و مسئولان حوزه نشر و رمان‌نویسی برگزار شد؛ قاسم صفایی‌نژاد، مدیر نشر جام جم، با اعلام برنامه‌های سال 98 نشر جام جم اعلام کرد: نشر جام جم، مسابقه خودنویس را در موضوعات و شاخه‌های دیگری نیز دنبال خواهد کرد، که اخبار آن در طول سال اعلام خواهد شد.
وی با تاکید بر مشارکت سراسر مردم ایران در اولین دوره مسابقه داستان‌نویسی خودنویس، اعلام کرد: در این مسابقه تنها 25درصد شرکت‌کنندگان تهرانی بوده‌اند. برای این مسابقه بیش از 450 اثر دریافت شد، که 20 اثر شایسته راهیابی به مرحله بعد تشخیص داده شد و برای شرکت در کارگاه‌ها و پرورش داستان‌ها به کارگاه‌های خودنویس دعوت شدند.
مدیر نشر جام‌جم همچنین در توضیحات بیشتری در حاشیه این مراسم به خبرنگار ما گفت: ما با هدف تولید محتوای عمیق در فضای مجازی و رشد و پرورش استعدادهای داستان‌نویسی در کشور، از اوایل تابستان گذشته، برای مسابقه داستان‌نویسی خودنویس، فراخوان دادیم. خوشبختانه ۴۵۹ داستان بلند به دبیرخانه جشنواره رسید، که از این میان ۲۰ نفر شایسته حمایت طلایی، ۱۱۰ نفر نقره‌ای و ۱۲۰ نفر برنزی انتخاب شدند. ما در نشر جام‌جم برای طلایی‌ها کارگاه داستان‌نویسی رایگان برگزار کردیم و برگزیدگان ما از سراسر کشور به تهران آمدند و در کارگاه‌ها شرکت کردند. بعد آثار این بیست نفر به آرای عمومی گذاشته شد و آثارشان پس از اصلاح، مجددا مورد ارزیابی داوران قرار گرفت، که برگزیدگان آنها امروز اعلام شدند.
قاسم صفایی‌نژاد
صفایی‌نژاد از تداوم اینگونه مسابقه‌ها در ادامه راه خبر داد و گفت: ما در ادامه امسال سه مسابقه داریم. مجدداً مسابقه داستان‌نویسی دیگری داریم؛ یک مسابقه فیلمنامه‌نویسی و یک مسابقه تولید کتاب صوتی هم داریم. ضمن اینکه امروز تاسیس نشر سرای خودنویس را اعلام کردیم، تا از این به بعد هر کسی در سراسر ایران داستان خود با هر موضوعی را برای ما بفرستند؛ در اینجا مورد ارزیابی و داوری قرار خواهد گرفت، اگر شایسته انتشار باشد، منتشر خواهد شد و اگر شایسته حمایت و مربیگری باشد، مربی در اختیار او قرار می‌دهیم تا اثرش به انتشار برسد.
وی همچننین عنوان کرد: آثار بیست نفر طلایی به صلاح‌دید و انتخاب هیات داوران به صورت کاغذی، صوتی یا دیجیتالی منتشر خواهد شد و با این افراد قراردادی امضا کردیم که در مدت 5 سال آینده سه اثر داستانی به ما عرضه کنند تا توسط نشر جام جم منتشر شود.
مدیر نشر جام جم درباره همکاری اپلیکیشن طاقچه با جایزه ادبی خودنویس اظهار کرد: طاقچه برای رای‌گیری آرای عمومی مردمی که به این ۲۰ نفر طلایی رای دادند، یک نسخه اپلیکیشن کتابخوان جام‌جم را به ما داد، که روی سیستم طاقچه بنا نهاده شده است و از این طریق به ما کمک کردهند. ضمن اینکه رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها هم همواره به ما لطف داشتند و اخبار مرتبط به این مسابقه را منتشر می‌کردند.
این مراسم با سخنرانی سیدبشیر حسینی، عضو هیئت علمی دانشگاه صدا و سیما ادامه یافت، که وی با تاکید بر استعدادیابی در نسل جدید کشور، از تلاش‌ها برای شکوفایی استعدادهای نویسندگی کشور قدردانی کرد.
مجید قیصری نویسنده کتاب «سه‌کاهن» که موفق به کسب جایزه هم شده است، درباره نسخه صوتی این کتاب به خرنگار ایبنا گفت: پیشنهاد صوتی شدن این کتاب از طرف آقای صفایی، مدیر برند صوتی نتشارات جم جم بود و گفت اگر این کار به کار صوتی تبدیل شود، احتمالا در جامعه بهتر دیده خواهد شد. این شد که قبل از عید قراردادی نوشتیم، به این کار رضایت دادم و خوشبختانه امروز نتیجه کار رونمایی شد بایددید که مخاطب چقدر اسقبال می‌کند.
مراسم اختتامیه خودنویس با اعلام برندگان بخش آرای مردمی ادامه یافت و محمد صدوقی، مدیر عامل طاقچه، چگونگی رای گیری و محاسبه آرا را تشریح کرد.
در ادامه برندگان بخش آرای مردمی به ترتیب اول تا سوم، زینب یوسف ستار آذری نویسنده داستان « دوربرگردون»، محمود مرادی گمش تپه نویسنده داستان «یک شهر، یک پدر» و مرجان ارتند نویسنده داستان «شب را باور مکن» جوایز خود را دریافت کردند.
میرشمس‌الدین فلاح هاشمی، دبیر علمی این مسابقه، با اشاره به ملاک‌های داوری، و آثار دریافتی تاکید کرد: تمامی شرکت‌کنندگان در این مسابقه برای بار اول داستان خود را عرضه کرده و تاکنون هیچ کتاب چاپ شده ای نداشته‌اند.
جای خودنویس در ادبیات داستانی ما خالی بود
در پایان و در حاشیه این مراسم وجیهه سامانی، از مربیان کارگاه داستان‌نویسی جایزه خودنویس در گفت‌وگو با خبرنگار ما درباره سطح آثار رسیده به این مسابقه گفت: داستان‌های اولیه که به دست ما رسید، طبیعتا کارهای ضعیف زیاد داشت؛ که گلچین شدند و ۲۰ نفر طلایی بالا آمدند. خود این ۲۰ اثر به نسبت کلیت کارها، آثاری بود که امتیاز کسب کرده بود، اما به هر حال ضعف‌هایی هم داشت؛ به این دلیل که این‌ها دوستان نوقلم ما بودند و اکثر آنها هیچ کلاس و کارگاهی ندیده؛ حتی شاید در زندگی خود یک کتاب آموزش داستان هم نخوانده بودند؛ ولیکن دست به قلم بوده و یکسری استعدادهای ذاتی داشته‌اند، یا شاید به خاطر مطالعه زیاد داستان، توانسته بودند که دست به قلم شوند.
وی درباره تاثیر کارگاه‌هایی که برای بیست نفر اول برگزیده در این مسابقه برگزار شده بود، عنوان کرد: به نظرم کارگاه‌ها خیلی تاثیرگذار بود؛ چون تغییر و رشد بچه‌ها در دو کارگاه که به فاصله چند ماه برگزار شد، برای خود من کاملا محسوس بود. مثلاً برخی از آنها اصلاً عناصر داستان را نمی‌شناختند، یا بعضی اصلا نمی‌دانستند که طرح داستان چگونه باید نوشته شود؛ ولی در کارگاه دوم شاهد بودیم که هم اطلاعات بچه‌ها و هم داستان‌های‌شان خیلی تغییر کرده بود؛ البته این‌ها باز هم نسبی است؛ یعنی ما طبیعتا با دو کارگاه دو روزه، هیچ وقت نمی‌توانیم نویسنده بسازیم؛ بلکه این‌ها تلنگری برای بچه‌ها بوده تا استعدادشان را کشف کنند، یکسری آموزش ابتدایی هم به آنها داده شود و طبیعتا تازه اول مسیر است؛ یعنی اینکه فکر کند الان به یک نویسنده تبدیل شده‌اند، بزرگترین اشتباه و شکست آنها است. این یک شروع برای آنها است. در کارگاه‌ها هم به آنها تاکید کرده‌ام نیاز است هم بیشتر از این مطالعه داشته باشند و هم کارگاه‌های بیشتری شرکت کنند، تا این استعداد که در آنها کشف شده، تقویت شود.
سامانی درباره اهمیت جوایزی مثل جایزه ادبی خودنویس اظهار کرد: جای این مسابقه خیلی در نشر و ادبیات داستانی ما خالی بود؛ چرا که شاید قبل از این، مسابقات داستان کوتاه در سطح کشور برای نو قلم‌ها داشتیم، اما در این ابعاد که نوقلم‌ها داستان بلند و رمان بنویسند، چیزی به خاطر ندارم و فکر می‌کنم جایزه خودنویس اولین اتفاق در این بعد است. کارهایی که به این مسابقه آمد در سطح خوبی بود و یک کمکی می‌شود به بچه‌هایی که دور از پایتخت و امکانات آن هستند و دسترسی ندارند، چون از این طریق استعدادهای آنها کشف و شناسایی می‌شود، که این هم برای ما خوب است که این‌ها را کشف می‌کنیم و هم برای آنها محلی است که می‌توانند خود را عرضه کنند.
نظر شما