به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست رونمایی از کتاب «تولدی دوباره» (پله پله از «تا خدا» تا «با خدا») جلد سوم خاطرات لطف‌الله میثمی، عضو سابق سازمان مجاهدین با حضور مهدی غنی، فعال سیاسی سه‌شنبه دهم اردیبهشت در سالن علامه علی‌اکبر دهخدا سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.

مهدی غنی گفت: این جلد از خاطرات به وقایع 28 مرداد سال 53 تا 8 آبان 58 اختصاص دارد که برهه مهمی از تاریخ سازمان مجاهدین را در برمی‌گیرد. گاهی باید سوال کنیم چرا نیاز است تجربیات نسل نخست انقلاب را به نسل بعدی منتقل کنیم؟ نسلی که امروز میانسال شده و شاید نتواند از این تجربیات استفاده کند. کاش این کتاب سال 60 چاپ می‌شد تا نسل انقلابی آن موقع از تجربیات آن استفاده می‌کردند. اگرچه برخی از انقلابیون هنوز در تردید هستند که خاطرات خود را چاپ کنند. همچنان که محمد محمدی‌گرگانی یک سال پیش و پس از 45 سال خاطرات خود را منتشر کرد.
 
وی افزود: در عین حال افرادی که خاطرات خود را به چاپ رساندند، برخی مسائل را در این خاطرات لحاظ می‌کنند که می‌تواند از آفت‌های این خاطرات باشد و نتواند پیام راستین را به نسل امروز منتقل کند، برای مثال بعضی در خاطرات خود مصلحت‌جویی می‌کنند و درباره برخی وقایع و چهره‌ها بعضی از موضوعات را ناگفته می‌گذارند که شاید در برخی از آنها محضورات شخصی در میان باشد و مصلحت می‌بینند که همه چیز را بیان نکنند تا موجب دردسر نشود. از سویی برخی خود را محور اتفاقاتی قرار می‌دهند که نقشی در آنها نداشتند یا به شکلی خاطرات خود را می‌نویسند که امروز از آن بهره‌جویی کنند؛ یکی از هم‌سلولی‌های ما چند روزی را در زندان گذراند، یکروز که من شکنجه شدید شده بودم و پایم خونی بود، گفت نماز خواندن شما با این پای خونی مشکل شرعی دارد، چون پای شما تمیز نیست و در نماز شما ایجاد اشکال می‌کند. بعد از آن شخص بدون شکنجه از زندان رفت و پس از سال‌ها خاطراتش منتشر شد که در آن خاطرات مسائلی را شرح داده بود که با واقعیت فرسنگ‌ها فاصله داشت.
 
این فعال سیاسی ادامه داد: با توجه به نکاتی که اشاره کردم، خاطرات میثمی شامل ویژگی‌هایی است، از جمله خاطرات این جلد، دربرگیرنده مسائل مهمی درباره جریان مارکسیسم شدن بعضی اعضای سازمان مجاهدین است و تحولاتی که پس از این تغییر در سازمان به وجود آمد. مساله‌ای که تا به امروز به درستی شکافته نشده است که خاطرات میثمی می‌تواند یکی از منابعی باشد که به بررسی درست این موضوع کمک می‌کند.
 
مهدی غنی گفت: یکی دیگر از ویژگی‌های خاطرات میثمی، مصلحت‌جویی نکردن راوی است و درباره خودش و حتی علیه خودش و دیگران مطالبی را بیان کرده است. در قسمتی از خاطرات به حبس در سلول انفرادی اشاره می‌کند که در آن برهه دچار شک شده و این شک باعث شده بود، مدتی نماز نخواند و بعدا اقرار به این موضوع باعث انتقادهایی به او شد. در حالی این نکات مطرح شده که راوی در سلول انفرادی قرار داشت و اگر بیان نمی‌کرد، کسی باخبر نمی‌شد. همچنین نقدهایی به علامه طباطبایی و شهیدمطهری کرده که در کتاب آمده است. در حالی که اگر مصلحت‌جویی می‌کرد، این مطالب را نباید در کتاب جای می‌داد.    
 
         

وی افزود: نکته مهم بیان جزئیاتی از انحرافات سازمان مجاهدین است که منجر به مارکسیسم شدن اعضا شد و پس از آن با کشته شدن مجید شریف‌واقفی، همه شوکه شدند و برخی شروع به تفسیر وقایع کردند و هر کس نظری درباره علت این انحراف داشت؛ در زندان قصر بعضی در تحلیل این موضوع معتقد بودند که نبود یک روحانی در کنار مبارزان باعث به وجود آمدن این انحراف شده و بعدها به همین دلیل در جمهوری اسلامی این سنت شکل گرفت که در کنار هر نهادی یک روحانی فعالیت کند.
 
این فعال سیاسی ادامه داد: بعضی دیگر علت انحراف را ندانستن فلسفه اسلامی و مطالعه نکردن کتاب «اصول فلسفه روش رئالیسم» علامه طباطبایی و مرتضی مطهری برشمردند. از آن سو بعضی دلیل این انحراف را خواندن کتاب‌های مارکسیستی مانند کتاب «جامعه‌شناسی» امیرحسین آریانپور می‌دانستند و اگر کسی چنین کتابی را در دست می‌گرفت، غوغا به پا می‌شد.  
 
نقد خاطرات شلاقی برای آبدیده کردن آن

لطف‌الله میثمی در ادامه این نشست گفت: در کشورهای غربی هر رئیس‌جمهور یا نخست‌وزیری که دوره ریاستش تمام می‎شود، شروع به ثبت خاطرات دوران ریاست یا فعالیت سیاسی‌اش می‌کند؛ خاطراتی که نسل بعد با خواندن آن از تجارب بسیاری بهره‌مند می‌شود و با استفاده از این تجارب در عرصه سیاسی فعالیت می‌کند؛ فعالیتی که بسیار مفیدتر از کشوری است که به انباشت تجربه اعتنایی نمی‌کند. به قول مهندس سحابی انباشت سرمایه خیلی مهمتر از انباشت ثروت است؛ اما ما در انباشت تجربه خیلی فقیریم، چون چندان اعتقادی به کارآیی این سرمایه نداریم.
 
وی افزود: خاطراتی که به صورت روزانه نوشته می‌شود، بسیار ارزشمند است چون نکات به شکل دقیق‌تری در آن ثبت شده است. اما خاطرات من که فعلا سه جلد آن منتشر شد با تاخیر همراه بود، تاخیری که دلیل خاصی نداشت اما عواملی در تدوین و چاپ آن موثر بود. اگرچه من خاطراتم را پس از تالیف به افرادی چون صدرحاج سیدجوادی توسلی و برخی دیگر دادم تا به قول معروف حسابی شلاق بخورد و آبدیده شود. اما خاطرات جلد سوم شامل تحولات بسیاری است که شاید امروز چندان یادی از آنها صورت نگیرد، نسلی که خواستم به دلیل مظلومیتش از آنها بنویسم، نسلی که مظلومانه مبارزه کرد و در راه مبارزه به راحتی جان داد و نگران از دست دادن جانش نبود.