حمیدرضا احمدیان، مدیرکل دفتر نوآوری  و حمایت از سرمایه‌گذاری وزارت ارتباطات در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره چگونگی ارائه خدمات فروش الکترونیکی و نشرکتاب در این حوزه، گفت: از نظر من نشر سنتی جایگاه خود و نشر الکترونیک هم جایگاه خود را دارد و این‌ها در تعامل با یکدیگر هستند. روند تولید کتاب الکترونیک در تقابل با نشر سنتی نیست؛ به این معنی که با توسعه نشر الکترونیک فضای نشر کاغذی از بین نمی‌رود.
 
احمدیان در بیان ضرورت‌های توجه به فضای مجازی و نشر الکترونیک توضیح داد: باید بپذیریم که فضای الکترونیک سبک کسب و کارها را تغییر داده است و ابزار فناوری اطلاعات، تغییر دهنده فضای زندگی و کسب و کار است.
 
او در بیان مزایای فضای نشر الکترونیک بیان کرد: وقتی سمت نشر الکترونیک بروید، مقداری از هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند و این به نفع منافع ملی و سیستم‌های بودجه‌ای و مدیریتی است؛ اما مساله به این راحتی نیست زیرا ما در فضای توسعه نشر الکترونیک، نیاز به محورهای کاری جدی داریم.
 
در نشر الکترونیک فضای فرهنگ‌سازی مناسبی  شکل نگرفته است
مدیرکل دفتر نوآوری  و حمایت از سرمایه‌گذاری وزارت ارتباطات در توضیح ملزومات توسعه نشر الکترونیک اظهار کرد: در این حوزه، فرهنگ‌سازی مناسبی شکل نگرفته است و جامعه نیازمند آشنایی با نشر الکترونیک است و معرفی نشر الکترونیک تنها زمانی که کیفیت، جذابیت و سلیقه مخاطب را هدف قرار دهید اتفاق می‌افتد.
 
احمدیان در تعریف نشر الکترونیک بیان کرد: نشر الکترونیک به این معنی نیست که متنی را در فرم پی.دی.اف به افراد ارائه دهیم تا بخوانند. این نوع نگاه ممکن است مخاطب دچار دلزدگی شود. ما باید به تکنیک‌های تعاملی فکر کنیم. یکی از جنبه‌های مهم که فضا اهداف ما را شکل می‌دهد پیدا کردن تکنیک‌های تعاملی است که به روابطه مخاطب و ناشر شکل می‌دهد، فضایی که در ایران کمتر به آن پرداختیم.
 
او ادامه داد: اگر بتوانیم فرهنگ‌سازی مناسب داشته باشیم که در مخاطب کشش ایجاد کند، از مدل‌های تعاملی برای کاربران استفاده کنیم و تولید محتوای جذاب داشته باشیم باشد، می‌توانیم فضا را مساعدتر کنیم. یعنی باید در فضای نشر دنبال تکنیک‌های پویا و خلاق در زیرساخت‌های مناسب باشیم.

نیاز داریم که به سمت نشر الکترونیک برویم
احمدیان با اعلام اینکه فضای جدید نشر الکترونیک مخاطبان را دعوت به مشارکت در کسب و کار می‌کند، ادامه داد: برای مثال اگر اساتید دانشگاه، دانشجویان را به استفاده از پی.دی.اف کتاب آموزشی هدایت کنند، اینجا دانشجو از روی اجبار از کتاب الکترونیک استفاده کرده است و کارکردهای لازم را ندارد.

وی گفت: اساسا نشر ما نیاز دارد که به سمت نشر الکترونیک برود؛ هم از نظر منابع ریالی و هم از نظر فضایی که تکنولوژهای جدید در دنیا به وجود گذاشته است.
 
این مدیر وزارت ارتباطات، با تاکید بر اینکه برای پیشبرد اهداف ابتدا باید از واگرایی‌ها جلوگیری و بعد بر مدل‌های حمایتی نشر تمرکز کنیم، بیان کرد: ما معتقدیم خانه کتاب این بلوغ را دارد که متولی نشر رسمی باشد، بنابراین باید ببینیم آسیب‌های این نوع نشر چیست.

وی اضافه کرد: باید ببینیم با وجود پلتفرم‌ها متنوع‌، چگونه می‌توانیم مسیر واحدی را پیش گرفته و در توسعه زیرساخت‌های نشر الکترونیک، پارامترهای یکسان ایجاد کنیم.
 
احمدیان  افزود: شخصا در خانه کتاب این بلوغ را می‌بینم که در این حوزه وارد شود. عملکرد خانه کتاب نشان داده که می‌تواند گره اصلی این همگرایی باشد.
 
مدیرکل دفتر نوآوری  و حمایت از سرمایه‌گذاری وزارت ارتباطات ادامه داد: وقتی وارد فضای نشر الکترونیک می‌شویم، باید به حداکثر همگرایی و حداقل‌ واگریی برسیم. اگر صرفا با اقدامات لحظه‌ای و بعضا هیجانی به سمت نشر الکترونیک برویم، اقدامات ما می‌تواند در آینده هزینه‌ ایجاد کند.

او افزود: نباید نگاه کنیم که این صنعت باید کجا می‌بود و الان کجاست. ما در آغاز راه هستیم و این مساله به ما این امکان را می‌دهد تا برای رفتار کارآمد، مدل‌هایی ایجاد و به زیرساخت‌های توسعه نشر الکترونیک در کشور کمک کنیم.
 
همه مکانیسم‌های مورد نیاز صنعت نشر الکترونیک در دنیا وجود دارد
احمدیان  با اشاره به اینکه صنعت نشر هم مانند باقی صنایع بازیگران متنوع دارد، توضیح داد: وزارت اطلاعات و ارشاد و ناشران بازیگران این عرصه هستند. چرا نگرانی ایجاد شده است؟ چون همه نگرانی‌ها را به عنوان چالش و ریسک مشخص نکرده‌ایم.
 
مدیرکل دفتر نوآوری  و حمایت از سرمایه‌گذاری وزارت ارتباطات در زمینه شکل‌گیری سرقت ادبی در فضای الکترونیک گفت: مکانیزم‌های مقابله با سرقت ادبی چیست؟ باید روی این مساله کار کنیم. صنعت نشر الکترونیک در دنیا شکل گرفته و همه این چالش‌ها در دنیا حل شده است.
 
او ادامه داد: درباره مکانیزم پرداخت راه حل‌های دقیق و مشخص داریم که قابل نظارت و مدیریت است و معتقدم در مرحله اول باید چالش‌ها را لیست و با در نظر گرفتن وظایف هر مسئول آن‌ها را مدل کنیم. برای مثال یک نهاد متولی آسیب‌شناسی این بخش شود. معتقدم در این مسائل چالش داریم اما چالش اساسا مشکل نیست زیرا در فضای بین‌الملل این مدل‌ها وجود دارد.