احمد پوری با حضور در غرفه خبرگزاری ایبنا در نمایشگاه کتاب بیان کرد:
رماننویسان جوان فاقد تجربه زیستی هستند/ بهترین شعرهای شیمبورسکا در راه است
احمد پوری اعتقاد دارد یکی از مشکلات رماننویسان جوان فقدان تجربه زیستی است. در حالیکه در نگارش رمان، نویسنده باید در فضای نگارش رمان زندگی کرده باشد.
این مترجم و رماننویس با حضور در غرفه خبرگزاری ایبنا در سیو دومین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران درباره ترجمههای صورت گرفته از شعر در دوره کنونی گفت: در ترجمههای امروزی از شعر تا حد زیادی شتابزدگی دیده میشود. شعرهایی که امروز ترجمه میشوند کم حجم هستند و با کمک دیکشنری ترجمه میشود، در حالی که کسانی که شعر را ترجمه میکنند باید مفهوم آن را کامل بفهمند تا بتوانند برگردان کنند. شعر مانند نثر نیست و من در محیط امروزی ترجمه شعر، شتابزدگی و پراکندهکاری زیادی میبینیم.
جای ترجمه بسیاری از شاعران در ادبیات خالی است
مترجم «در بندر آبی چشمانت... گزینه شعرهای عاشقانه نزار قبانی» افزود: سهلانگاری در ترجمهها زیاد است و من معتقدم اگر اثر خوب ترجمه شود، میتواند جایگاه خود را پیدا کند. یکی از دلایلی که ترجمهها در چاپ اول میمانند همین است و متأسفانه با محبوبیت از سوی مخاطبان مواجه نمیشود. البته ویژگی ترجمهپذیری گاهی درباره تمام شعرها قابل تعمیم نیست؛ خود من هم در طول زمان به این نتیجه رسیدم که برخی شعرها قابل ترجمه هستند و برخی دیگر هم نه.
پوری در پاسخ به این پرسش که آیا این سهلانگاریها کتابسازی را در زمینه ترجمه شعر رقم زده است، افزود: کتابسازی تنها منحصر ترجمه شعر نیست؛ رمان و سایر کتابها را شامل میشود. در برخی از کتابهایی که به تازگی منتشر شدهاند تنها کمیت ملاک بوده است، نه کیفیت.
وی با بیان اینکه ترجمههای صورت گرفته از شعر پاسخگوی نیاز مخاطبان نیست، افزود: طبیعی است شاعران ما نیاز دارند بدانند در عرصه شعر در دنیا چه میگذرد و من معتقدم جای ترجمه بسیاری از شاعران در ادبیات خالی است. متأسفانه میبینیم شاعرانی مانند وندیکو آثارشان از زبان انگلیسی و ترجمه نشده است. امیدوارم مترجمان جوان به آثار این بزرگان هم توجه کنند.
نویسنده باید در فضای نگارش رمان زندگی کرده باشد
مترجم «تو را دوست دارم چون نان و نمک» گزینه شعرهای عاشقانه ناظم حکمت و «گزیده اشعار شل سیلوراستاین» در پاسخ به این پرسش که فضای رماننویسی و داستان کوتاه جوانان را چگونه ارزیابی میکنید؟ گفت: یکی از مشکلات رماننویسان جوان فقدان تجربه زیستی است. در نگارش رمان، نویسنده باید در فضای نگارش رمان زندگی کرده باشد. معمولاً بسیاری از نویسندگان جوان ما رمان دست دوم مینویسند و شخصیتهای رمان خود را از رمانهای دیگر انتخاب میکنند. برخی آثار نویسندگان جوان هم متأسفانه در یک اتاق شکل گرفته است، در حالی که رماننویسانی مانند محمود دولتآبادی و سیمین دانشور برای خلق یک رمان در یک مکان مدتها زندگی میکردند.
وی با اعتقاد بر اینکه دایره واژگان محدود جوانان ما مربوط به عدم تجربه زیستی میشود، گفت: متأسفانه زندگی جوانان امروز پرتلاطم نیست، به همین دلیل تنها از همان چیز محدودی که در درون آن هستند یعنی ناامیدیها، حسرتها و یأسها مینویسند. ادبیات شگفتانگیز گذشته پشتوانه شگفتانگیزی داشت. تجربه زیستی آن امید و هدف بود. تصور نمیکنم تجربه شهری یک کوچه به خلق رمان کمک کند.
پوری در پایان درباره آثار در دست انتشارش گفت: من فقط میتوانم بگویم یک رمان دارم مینویسم و اعتقاد دارم مضمون رمان نباید فاش شود. اما ترجمه از اشعار ویسواوا شیمبورسکا شاعر لهستانی و برنده جایزه نوبل، را در نشر چشمه در دست انتشار دارم که در این مجموعه بهترین اشعار این شاعر را برای برگردان انتخاب کردهام.
نظر شما