شبستان مصلا که به دلیل عرضه کتابهای حوزه عمومی، همواره از شلوغ‌ترین بخش‌هاست، نمونه قابل‌توجهی برای بررسی کوتاه نوع غرفه‌آرایی‌هاست. غرفه‌آرایی برای جذب مخاطب؛ به‌ویژه مخاطب جدید از اهمیت قابل‌توجهی در نمایشگاه کتاب تهران برخوردار است.
نخستین برداشت از نوع غرفه‌آرایی‌‌ها در بخش ناشران عمومی، این است که گویا بیشتر ناشران از سر عادت هر ساله حضور در این رویداد به غرفه‌آرای اقدام کردهاند. به یک تعبیر؛ غرفه این ناشران تکرار وضعیت سال‌های قبل است. بدون نوآوری و خلاقیت. البته نباید بحران‌های اقتصادی را نیز در این خصوص نادیده گرفت، چراکه برخی از ناشران برای غرفه‌آرایی مناسب، دچار مضیقه‌اند.
می‌دانیم بار فروشگاهی در این رویداد همواره بر عنوان «نمایشگاهی» آن سنگینی داشته و بنابر همین اصل، دو نوع غرفه‌آرایی در این فضا قابل شناسایی است. دسته نخست به نصب بنر با محوریت معرفی حوزه فعالیت نشر خود اکتفا کردهاند و کتاب‌هایشان را روی میز پیش‌روی مخاطب حاضر در راهر‌و‌های شبستان چیده‌اند.
در مقابل اما، ناشرانی هستند که هر چند تعدادشان محدود است اما با خلاقیت و استفاده از ابزار‌‌های مختلف از‌جمله چراغ‌‌‌های رنگی و حتی کاغذ دیواری در جذب مخاطب موفق عمل کردهاند. این غرفه‌ها حتی سوژه مخاطبان سلفی‌بگیر شد‌ه‌اند.
برخی از ناشران تخصصی نیز، موضوع‌محور به غرفه‌آرایی نگاه کردهاند. به‌عنوان مثال، یکی از ناشران کتابهای ورزشی با استفاده از تور فوتبال و دیگر لوازم ورزشی به تزئین غرفه خود اقدام کرده است.
یکی از روش‌های معمول غرفهآرائی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، استفاده از تابلو چهره نویسندگان مشهور است. این نویسندگان عمدتا با ناشر صاحب غرفه همکاری دارند. به‌‌نظر می‌رسد این روش طی سال‌های گذشته به‌عنوان روش ثابت و البته رو به‌گسترش در غرفهآرائی نمایشگاه دیده شده است.
جذاب‌ترین غرفه‌آرائی‌ها که البته به نظر می‌رسد ویژه ناشران بزرگ، دولتی و یا خصوصی است، چیدمان قفسه‌های کتاب به‌گونه‌‌ای که مخاطب، مجال عبور بین قفسه‌ها را داشته و بتواند کتاب را لمس و حتی تورق کند، است. بی‌تردید این شیوه در افزایش فروش نمایشگاهی و همچنین تداوم خرید کتاب از این ناشران طی سال می‌تواند موثر باشد. مضاف‌بر آن، حضور نیرو‌های فعال در غرفه با‌توجه به فضای غرفه، فرصت تعامل و معرفی بیشتر تازه‌های نشر را بیشتر می‌کند.
حال سوال این است که آیا برای غرفه‌آرایی در موقعیت نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، می‌توان استاندارد تعریف کرد؟ آیا نمی‌شود با احترام به سلیقه‌های مختلف، اقداماتی را در راستای ارتقای جلوه‌های بصری نمایشگاه کرد؟
نکته دیگر این است که به نظر می‌توان با هدف ساماندهی و یا به تعبیر دیگر پرهیز از آشفتگی و نزدیک شدن ظاهر نمایشگاه به نمایشگاه‌های معتبر دنیا، ایده‌های جدید برای غرفهآرائی را از صاحبان نشر و یا طراحان دریافت کرد.
سی‌و‌دومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران تا 14 اردیبهشت‌ماه در مصلی بزرگ امام‌خمینی(ره) برپاست.
نظر شما